Hey Allemaal,

Hoe is het ermee? Hoorde dat het nu begint te sneeuwen in Nederland, dus een witte kerst moet wel lukken?
Ik heb in de afgelopen dagen de meest leuke bus met mensen gehad en het zuiden van het zuider-eiland is echt het allermooiste stuk land wat ik ooit gezien heb!
Heel veel lees plezier en als jullie meer willen weten, mail me gerust (want ik kan niet altijd antwoord op al me reacties geven).

gr. Jip

za 3 dec
Laatste dagje Nelson.
Vandaag om 8u opgestaan, omdat ik graag de rest van me reis wilde boeken. Ik kreeg het Nederlandse meisje weer aan de telefoon. Maar ze kon me niet echt helpen, omdat ze er nog niet zolang werkt. Dus ik moest rond 11u terug bellen.
Toen zijn we Nelson maar weer even ingelopen en daar was een markt. Super gezellig en klein en een beetje het hoogtepunt voor Nelson.
Om 11u weer Stray gebeld en nu maar gewoon meteen me hele reis geboekt. Enige nadeel is alleen dat ik op een wachtlijst sta voor de trip naar het zuiden: Steward Island en Milford Sound. Super stom, ze hebben maar 2 bussen voor 1 week op het meest drukke punt, namelijk Queenstown. Hopelijk kan ik dus gewoon mee (duimen).
Erna nog lekker een ijsje in Nelson gegeten in een ijswinkel die vele prijzen gewonnen had en waar de baas en werknemers Nederlands waren.
Om 3u werd ik opgehaald en kwam ik in een nieuwe bus met echt super leuke mensen. Nog snel even een boodschappenstop gedaan, want het ‘Abel Tasman Park' ligt in de middle of nowhere (waar je alleen bereik hebt op het strand).
In het ‘Abel Tasman Park' verblijven we in ‘Old Mc. Donalds Farm' in een tent. Gewoon kamperen dus.
Erna met Nederlandse/Zweedse/Duitse gasten zitten praten, om erna net als iedereen pasta te maken (backpackers food).
Tot mijn verbazing kwam ik Mia (meisje uit Wageningen) tegen en zijn we met een groep naar het strand gegaan. Helaas geen zonsondergang gezien, want daar was het te bewolkt voor.
Terug gekomen nog bij de 4 Zweden aan de tafel gezeten en rond een uurtje of 11 me stretcher op gedoken om te gaan slapen.

zo 4 dec
Rain, wet, rain, wet!!
We zouden vandaag gaan zeilen,maar het had vannacht geregend en dat deed het nu nog steeds. Toen hebben we om half 11 besloten om met een groep te gaan wandelen.
Eerst zijn we met de watertaxi naar de ‘Anchorage Beach' gebracht. Onderweg gestopt bij de ‘Split Apple Rock' en een pinguïn in het water. Om vervolgens uit te stappen op het strand, waar we eerst nog door het water moesten lopen met blote voeten.
Nadat iedereen droog was en de schoenen aan had zijn we met (Maduka (Ned) / Nico (Zwi) / Katja (Dui) en Yasmin (Dui) begonnen aan de 3,5u durende tocht terug naar de camping. Helaas kon je wat minder van het mooie uitzicht genieten, omdat je steeds moest kijken waar je liep. Maar ondanks dat was de tocht wel mooi en erg gezellig. En na een half uur was toch alles doorweekt en maakte het allemaal geen reet meer uit.
Inmiddels is het half 5 en heb ik net een héérlijke warme douche genomen en al me kleren in de wasmachine gestopt. Die ik nu ga switchen voor de droger.
Na mijn was/droogbeurt, was mijn was nog steeds niet echt droog. Ik alles uitgestald op mijn bed in de hoop dat het zou drogen.
Erna aardappels met vlees en pastasaus gemaakt en met een paar Duitsers, Zweden en Nederlanders de hele avond een Zweeds kaartspel zitten spelen.
Terug gekomen in mijn tent was uiteraard nog niks droog, dus heb ik alles maar weggelegd en hoop ik morgen op een switch van tent naar slaapcabine.

ma 5 dec
Gelukkig toch nog zeilen en voor de 2^de keer geluk in één maand!
Om 7u zat ik paraat voor de computer bij de receptie, want ik zou gaan skype met mam,pap,Marloes,Tom,Joris,oma en Tom. Zij waren namelijk Sinterklaasavond aan het vieren. Echt super leuk om iedereen zo even voor de webcam te zien en gesproken te hebben.
Gelukkig ging er vanochtend ook een bus van Stray weg, dus ik heb snel al mijn nog steeds natte kleren in een slaapcabine gelegd, die nu vrij was gekomen. Hier stond in ieder geval een kachel, dus ik kon mijn kleren eindelijk droog krijgen in plaats van in een tent te blijven.
Vandaag stond de zeiltrip op het programma, die gister vanwege het slechte weer niet door kon gaan.
Om kwart voor 9 verzameld bij de receptie, waar we opgehaald werden door een busje. In totaal waren we met zijn 8'en. Deze bracht ons naar het strand waar we samen met onze zeilgids op de catamaran zijn gegaan.
In de ochtend zijn we naar ‘spit apple rock' gevaren en langs sommige stranden die het Abel Tasman Park bezit. Gelukkig was het vandaag super mooi weer en zorgde de zon er echt voor dat alle stranden bijna goud leken. We zijn langs een paar eilanden gevaren om uiteindelijk aan te leggen bij Anchore Beach, waar we onze lunchpauze hadden en waar we afscheid namen van de mensen die de loop terug deden naar de haven, die wij gister hadden gedaan .
Je moet je de lunche ongeveer zo voorstellen: zittend op het strand met de zeilboot voor je aan de kustlijn, met helder blauw water en grote groene bergen om je heen (perfect plekkie voor een bammetje dus).
Om half 2 zijn we weer op de boot gesprongen en stond het zeehonden kijken op het middagprogramma. Helaas waren er maar 3 op de rots, dus hebben we onze plannen gewijzigd. En nou komt het! Er waren ergens orka's gespot (jaja voor de 2^de keer in een maand). We zijn, samen met een paar andere boten, verder langs de baaien gevaren en opeens zagen we ze: 5 orka's in het water. We hebben ze voor ongeveer voor 15 a 20 min gevolgd. Onze gids had de muziek aangezet van de boot, want daar komen ze blijkbaar op af, en we hebben ze eerst van in de verte zitten bekijken. Totdat er opeens een paar vlak voor ons in de lucht sprongen en erna achter/onder onze boot een tijdje mee zwommen (heel mooi filmpje van). Te mooi om waar te zijn.
Na afscheid genomen te hebben van orka's ging het hele grote zeil omhoog en zijn we terug gevaren naar ‘apple rock'. Waar ik erna een tijdje mocht sturen in de catamaran. Super gaaf om te doen trouwens.
Rond half 5 waren we terug op het strand en werden we terug gebracht naar de camping, waar ik een heerlijke douche heb genomen.
In de avond ben ik met Nico en Karry naar een burger tentgelopen, die bekend stond om zijn super lekkere burgers. Helaas was deze gesloten en zijn we maar naar de locale bar gelopen, waar ze ook super lekkere burgers hadden.
Terug gekomen op de camping nog snel aangeschoven bij een klein Sinterklaasfeestje, dat eigenlijk al afgelopen was, maar in ieder geval nog gezellig genoeg om even te blijven.

di 6 dec
Om kwart voor 7 ging de wekker. Ik me backpack ingepakt, want de kachel stond hoog vannacht. Dus alles was eindelijk droog. Maar na me ontbijt hoorde ik al dat we niet om half 9 vertrokken, maar om 9u (te rustig opstaan dus).
Om 9u vertrokken we met Rob de buschauffeur. De meest leuke tot nu toe (ADHD). De busreis zou echt de hele dag gaan duren, maar we hadden in ieder geval een aantal stops en leuke dingen tussen door, namelijk:
- Eerste stop was bij een uitkijkpunt over de echt FANTASTISCHE westkust van het zuider eiland. Allemaal rotsen met groen erop en super ruig. Geweldig om voor uren langs te rijden.
- We hebben ook gestopt in Punakaiki, waar we de ‘pancake rocks' gezien hebben. Allemaal rotsen uit verschillende lagen die langs de kustlijn lagen, waar door gaten in de rotsen het water doorheen spoot.
- Daarnaast hebben we gestopt voor boodschappen en het spel ‘ik ga op reis en neem mee', maar dan in een andere variant gedaan. Met als achterliggende gedachte het leren van elkaar namen. En we hebben film gekeken: the fastest Indian, met Antony Hopkins.
Om half 6 waren we bij ons hostel. Ik sliep deze avond samen op de kamer met 2 Zweedse meisjes. Super leuk hostel trouwens: ½ u gratis internet, gratis koffie&thee, gratis soep en ontbijt (toast).
Snel Stray nog even gebeld of ik al van de wachtlijst af was, maar ik was nu nummer 1 (dus hopelijk lukt het).
Na een lekker soepie (gratis), wat weten we nog steeds niet, hebben we schnitzels en wortels gebakken.
Voor de avond stond het geweldige plasticzakkenfeest op het programma. Iedereen moest een outfit van plasticvuilniszakken maken. Ik had een outfit waarbij 1 been en 1 arm in plastic was gewikkeld en een hoofddoek voor op me kap.
Echt een super leuke avond en super leuke bus met mensen. We hebben gepoold en spelletjes gedaan: bingo en ‘pick-up the box' (je moest met je mond een steeds kleiner stuk karton van de grond oppakken, zonder met je handen of knieën de grond te raken). Waar ik op een gegeven moment nog de enige jongen met 5 andere meiden was.
Tegen een uurtje of half 1 ben ik me bedje op gaan zoeken, want in de ochtend staat het ‘jade (greenstone) carving' om 7.30u op het programma.

woe 7 dec
Na bij het ontbijt met een Nieuw-Zeelandse man gepraat te hebben kregen we te horen dat het ‘jade carven' niet doorging, vanwege wateroverlast. Dus gingen we met de rest mee voor het ‘bone carven'.
We werden naar ‘Barrytown' gebracht, dorpje verderop, waar we echt in het bos bij een klein huisje aankwamen. Er liepen kippen en honden rond en hier woonde een vrouw met haar dochter, die het bone carven deden. Super leuk plekkie en beetje hippie mensen. Je kon ervoor kiezen om een symbool van de maori-cultuur te nemen, maar ik wilde me sterrenbeeld gaan maken. Iedereen kreeg een stuk bot van een koe en erna kon je aan de slag en hielp de vrouw je steeds super goed. Het zag er als volgt uit:
- Tekening maken van je symbool en overtrekken op het bot.
- Bot slijpen in de machine en met een zaag het figuur eruit slijpen.
- Schuren van het bot en het aanbrengen van tekens of lijnen die je in je bot wilde hebben.
- Polijsten van je bot.
Resultaat is een hanger van je eigen symbool, waar je een eigen betekenis aan kan geven. Voor de maori staat deze ketting symbool voor wat je bent en hier kun je kracht uit halen. Ze geven het ook steeds door in de familie. Bij de ‘greenstone' mag je hem niet voor jezelf kopen, maar bij het bot is het geen probleem.
Om 1u werden we weer terug gebracht en zijn we met zijn allen op de bus gesprongen richting ‘Franz Josef'. Onderweg gestopt voor de boodschappen en een wandeling in de zon van een uur naar een uitkijkpunt op de top van een berg. Hier zouden veel kiwi's moeten leven, maar die kan je soms alleen 's nachts zien als je gelukt hebt.
Voordat we bij het hostel aankwamen zijn we eerst naar het kantoor voor de hike naar de ‘Franz Josef Glacier' gegaan. Hier kregen we instructie over wat we allemaal nodig hebben morgen en wat we aan moeten doen en nog van hun krijgen.
In het hostel aangekomen werd al snel duidelijk dat er teveel bussen van andere maatschappijen waren. Teveel mensen in de keuken en één grote drukte. Wel weer veel bekende van de vorige bussen gezien, dus dat was gezellig.
Pasta gemaakt voor het avondeten, dus goede ondergrond voor morgen. Nu is het inmiddels 9u en zit ik op me bedje in een kamer van 5 personen (Richard (eng)/Emelie (Fra) / Anna (Dui) en Isha).

do 8 dec
Meer sneeuw en ijs gezien dan in Nederland deze winter.
Om kwart over 8 moesten we klaar staan bij het gebouw voor de ‘Franz Josef Glacier Hike'. Eerst kregen we allemaal een nummer en moest je schoenen, broek, jas, handschoenen, muts en spikes gaan halen. Met de bus werden we vervolgens naar de gletsjer gebracht waar we onderverdeeld werden in 5 groepen. Ik zat in groep 3 (11 mensen), dit betekende dat je niet het hoogst ging zoals groep 1&2, maar wel gewoon tijd had voor stops en foto's.
Het miezerde en was helaas bewolkt de hele dag, maar ondanks dat was het echt een super gave tocht. We hadden een Ier als gids en hij maakte steeds een pad voor ons met zijn bijl.
Het eerste stuk was alleen maar rotsen, maar erna gingen we het ijs op. Wat een gigantische gletsjer zeg. Te vergelijken met de klimduin in Schoorel, maar dan 100x groter, breder en mooier. Je liep als het waren in een vallei tussen de rotsen/bergen, met in het midden de ijsgletsjer waar we overheen liepen. Het ijs beweegt daar elke dag 1 tot 3 meter, dus elke dag is ook anders qua route maken. We zijn veel over ijsrotsen heen gelopen en af en toe er doorheen. Super gaaf om mee te maken.
Tegen een uurtje of 5 kwamen we terug bij de bus en reden we terug naar het dorp. Na alle uitrusting weer terug gegeven te hebben, ben ik heerlijk naar de wc gegaan. Want zoals jullie misschien wel begrijpen, 8u niet pissen is best lang (file bij de wc's).
Na de hike hadden we gratis toegang tot de hot pools. Dus daar hebben we heerlijk 2u in een 36, 38 en 40 graden bad gelegen. Om erna aardappels, spinazie en bacon te maken.
Nu is het rond half 12 en heb ik me backpack ingepakt. Want morgen moet ik er héél vroeg uit voor de skydive boven de ‘Fox Glacier'. Eén van de meest mooie skydivelocaties op de wereld.

vrij 9 dec
WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOWWWWWWW!! 3 maal is scheepsrecht!!!
Om 4.50u ging mijn wekker deze morgen. Snel een veel te warme douche genomen en me ontbijtje naar binnen gewerkt. Me backpack en me boodschappen in de keuken achtergelaten.
Om 6u werden we opgehaald door een busje van het skydivebedrijf: Carry (eng), Alec (dui), Thomas (dui), Emelie (Fra) en Rebacca (Zwe). Daar hebben we een formulier getekend met waar je jezelf allemaal aan moest houden en welke sprong je wou gaan doen. Ik had gekozen voor alleen de skydive van 12.000 feet, met foto's. Maar zoals we zelf al konden zien, teveel wolken dus niet springen vandaag. Helaas zijn we toen terug gebracht naar de andere die een ontbijtje aan het pakken waren bij het meer. Daar ben ik toen maar even heengelopen voor een foto en om 9u hebben we onze weg naar Queenstown vervolgd. Maar niet voordat we te horen kregen dat we bij ‘Lake Wanaka' alsnog konden skydiven, want daar was het weer fantastisch.
De rit naar QT was FANTASTISCH. Ik denk tot nu toe de meest geweldige omgeving van heel N-Z. We zijn een keer gestopt om te lunchen en bij ‘Lake Wanaka' (waar wij gingen springen) voor een fotostop. Dit was echt te perfect. Rotsen, bergen, te blauw water en alles in de zon.
Rond 2u werden we met 6 mensen langs de weg afgezet voor onze sprong: Vio Letta (dui), Alec (dui), Thomas (dui), Carry (eng), Emelie (fra) en ik. Daar werden we weer opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Vanaf toen ging alles eigenlijk heel snel. We moesten tekenen, kleren aantrekken (pak en gordels), springmaatje ontmoeten en hup het vliegtuig in. Ik had een hele aardige kerel uit Polen, die ook in Texel gesprongen had. Ik had weer de 12.000 feet en sprong als 2^de. De vlucht was helemaal super. Met zijn 6'en in een vliegtuigje uitkijkend over een te perfect landschap met blauwe hemel en zon. Thomas sprong voor mij toen het luik open ging en ik kwam eigenlijk best snel erna. Ik weet dat ik 1x rondgetold ben en toen was het 45sec lang een vrije val. Super, super, super gaaf. Eerst moet je heel even 2sec wennen, ook met ademhalen, en dan is het gewoon genieten. De hele vlucht was eigenlijk best snel. Na de val ging de parachute open en hebben we rondjes getold en van het uitzicht genoten. Je kon besneeuwde bergen zien en de meren en groen landschap.
Eenmaal op de grond aangekomen heb ik me springer bedankt en hebben we gekeken naar Carry en Emelie die uit het vliegtuig sprongen, want zij deden 15.000 feet. Nog snel wat foto's met elkaar genomen en toen weer op de bus naar een plek net buiten QT, waar je kon bungy jumpen. Hier zijn 3 mensen van onze bus van de brug van 43m hoog gesprongen.
Rond 6u kwamen we aan in QT, dat aan een geweldig meer ligt. Het is een soort van klein, gezellig skistadje. Het is een beetje heuvelachtig, maar leuke sfeer. Het is wel meer voor het feesten, maar alle backpackers lagen bijvoorbeeld in de zon bij het meer. Beetje studentensfeertje laat maar zeggen. Vervolgens ingecheckt in het hostel, samen met de 3 meest grappige Duitse meiden van de bus: Helena, Jenny en Christina. En ook Emelie en nog een ander Duits meisje. Nu gaan we zo op weg naar het meer waar we pizza gaan eten met zijn allen.
Rob de buschauffeur had bier voor iedereen gekocht, omdat hij wat spelletjes verloren had. Dus iedereen stond met zijn allen aan het meer, met geweldig uitzicht, te wachten met een biertje in de hand, tot rond half 9 de pizza's gebracht werden. Super gezellig en veel gelachen. Dit was ook eigenlijk de afsluiting van deze bus. Voor mij was dit de aller leukste bustrip tot nu toe. Het langst met dezelfde mensen op de bus gezeten en de buschauffeur was helemaal geweldig.
Erna hebben we het feestje doorgezet in de bar van het hostel en nog ergens anders. Teveel lachwekkende foto's en dronken mensen, erg geslaagd dus.

za 10 dec
Zo even rustig wakker worden zonder alarm. Rond half 10 werd iedereen zo'n beetje wakker in de kamer van een brakke nacht uiteraard. Heerlijk rustig en uitgebreid ontbeten met de Duitse meiden (tering wat kunnen die eten).
Erna zijn we met zijn allen QT ingelopen. Eerst gezellig over een kleine markt gelopen en erna aan het strand gezeten. Waar langzamerhand de zon heel hard aan het schijnen was en iedereen langzaam aansloot. Je moet je het zo voorstellen: strand, zeilboten, zon en gigantische bergen om je heen.
Het hoogtepunt van vandaag was het ‘luge'. Met karretjes van een berg afracen. Samen met Carry, Jenny, Helena, Thomas, Alec, Sara en Jet zijn we met de gondel omhoog gegaan. Daar eerst naar een fantastisch uitzicht over de baai gekeken en toen 6x met zijn allen naar beneden geracet. Eerst moesten we de scenic route doen en erna gewoon net zo hard al je kan, totdat je karretjes bijna omknallen en je rubber ruikt.
In de avond pizza voor 5 dollar genomen met gratis drankje. De meiden geholpen met kerstkaarten schrijven en erna nog de dvd van de skydive van Carry gekeken. Erna nog even de bar in, maar tegen een uurtje of 11 toch echt me backpack gepakt en gaan slapen.

zo 11 dec
Zo weer één van de ochtenden vroeg opstaan. Om 6u ging de wekker, want om 7u moesten we in de bus zitten voor de trip naar het Zuiden. Een geweldige eerste gedeelte van de rit. Stel je voor: weg waar je op rijt met om je heen weilanden en erachter hoge bergen, waar de lage wolken nog als een mistlaag mysterieus tussen hangen (genoeg jaloezie nu?).
Het landschap was trouwens wel echt anders in het zuiden. Het was vlak en de buschauffeur (nieuwe, naam: Digger) vergeleek het zelfs met Nederland.
Met een aantal mensen zouden we om 11u de ferry naar Stewart Island nemen en de rest bleef achter in Invercargill.
Rond 12u aangekomen op het eiland, wat gewoon één groot groen eiland is met veel vogels en bomen. Ongeveer 45 mensen die er maar wonen ofzo en maar 27km geasfalteerde weg.
Samen met Jet en Emelie zijn we ruim 3 uurtjes gaan lopen over het eiland. Echt super mooie baaien en natuur gezien en naar een uitkijkpunt over de zee gelopen. Hier had Jet het grappige idee om een foto te maken van de beginletter van de stad waar we vandaan komen. Jet = Amsterdam, Emelie = Parijs en ik = Nijmegen. Toen dacht ik we staan op een uitkijkpunt, zoveel meter boven de zeespiegel, dus laten we NAP maken.
Teruggekomen in het hostel, wat trouwens erg gezellig en klein is, gebakken ei gemaakt voor avondeten en erna zijn we naar ‘Golden Beach' gelopen. Want dat is één van de meest zuidelijke plekken van het eiland en het meest ver weg van Nederland. Hier foto's gemaakt met de tekst: Amsterdam ongeveer 19.000 km verderop.
Erna zijn we naar de haven gelopen voor pinguïn spotten. Na de zonsondergang kwam de eerst pinguïn aan zwemmen en uiteindelijk werden het er 5. Ze klommen de rotsen op opzoek naar hun nesten.
Nu is het inmiddels bijna 11u en ga ik lekker slapen. Hard nodig en we moeten morgen om 8u de ferry alweer hebben.

ma 12 dec
Half 8 moesten we melden bij de Ferry, om vervolgens een uurtje later weer aan de overkant op het ‘vaste' land te zijn. Hier werden we opgehaald door ‘Digger' en naar Invercargill gebracht om de rest op te pikken. Dit was even een spannend momentje voor mij, want ik stond eigenlijk nog steeds op de wachtlijst. Al snel werd duidelijk dat hier geen fuck van klopte en dat er gewoon plek was op de bus.
Vandaag stond de trip naar ‘Milford Sound' en ‘Gunn's Camp' (overnachting) op het programma. Dit betekende weinig stops om de boot van 3u te halen. Maar dit betekende niet dat het een saaie rit was. Het is het meest GEWELDIGE landschap wat ik tot nu toe ooit in mijn leven gezien heb. De rit was als volgt: we reden eerst van Invercargill naar te Anau. Dit had grasvelden/weilanden met beboste bergen langs de vrijwel eenzame weg. Het weer was een beetje bewolkt, maar we hadden in ieder geval een lunchstop aan het meer in te Anau. Maar nu komt het beste gedeelte. Eerst reden we een soort vallei in met hele hoge rotsbergen aan de zijkant, maar nog wel met gras-/weilanden. Daarna moesten we een bult op richting een tunnel en daar kwamen de rotsen en besneeuwde bergen als steeds dichter bij de weg. De tunnel was ongeveer 1 km lang met een nogal hobbelige weg. Maar aan de andere kant was het FANTASTISCH. Boven aan de berg keek je de vallei in met om je heen rotsbergen waar grote en kleine watervallen vanaf kwamen. We namen een zigzag weg naar beneden en kwamen eigenlijk steeds dichter bij het fjord ‘Milford Sound'. Hier hebben we de boot van 3u genomen en deze leidde ons rond over het water tussen het fjord. FANTASTISCH! Het weer was nog steeds slecht, maar dat mocht het uitzicht niet verpesten. Gigantische bergen met begroeiing en watervallen af en toe. Met aan het eind uitkomende op de Tasmaansche Zee. Op de terug weg zeehonden op een rots gezien, die heerlijk lagen te slapen en af en toe brak de zon een klein beetje door die op de bergen scheen. Je voelde jezelf heel klein tussen deze enorme bergen, maar het was prachtig.
Na de boottocht stond de weg naar Gunn's Camp' op het programma voor onze nachtstop. Eerst weer de berg omhoog en door de tunnel heen. Daar aan de andere kant nog snel wat foto's van een speciale vogel genomen en de besneeuwde bergen. En toen zijn we als het waren het regenwoud ingereden waar we op een soort campingterrein bleven overnachten. De rivier was onze koelkast en het licht stopte ermee na half 11. Maar de cabines met nieuwe ikea-bedden (die wij hadden), waren super. De omgeving was trouwens fantastisch: regenwoud om je heen en een kabbelend riviertje. Het enige nadeel was alleen dat je doodgestoken werd door alle zandvliegen.
We hadden een gezamenlijke maaltijd in de vorm van rijst met groente en saus. En daarna hebben we met een paar Nederlanders ‘mens erger je niet' gespeeld, om erna met de hele groep rond het kampvuur appels en marshmallows te maken.
Tegen een uurtje of half 11 zijn we heerlijk ons bed ingedoken, want daar was ik inmiddels wel weer hard aan toe.

di 13 dec
Zo heerlijk geslapen in me ikea-bedje en wakker geworden door het daglicht, want we hadden geen gordijnen. Vervolgens naar buitenlopend tussen de bergen en laag hangende wolken, om een douche te pakken en me melk uit de rivier. Om 9u zat iedereen weer in de bus en stond de terug weg naar QT op het programma.
We zouden zo rond half 4 weer aankomen in QT, maar op de weg terug stonden nog een aantal stops op het programma:
- Vallei: de vallei uitrijdend na Gunn's Camp, waar je uitzicht had op bergen met een kabbelende rivier ervoor (en bloemen).
- Mirror Lakes: een geweldig stukje natuur, waarbij je de weerspiegeling van de bergen perfect in het stilstaande water terug zag.
- Film ‘Ata Whenua Fiordland On Film' in Te Anau: dit ging over het landschap rondom en van Milford Sound, dat opgenomen was met een helikoptercamera. Duurde helaas maar een half uur, want het was geweldig!
- Fotostop: Laatste stukje vallei dat je kon zien van de trip uit het zuiden.
- Fotostop: Bergen die voor QT liggen als je binnenkomt.
Om half 4 waren we inderdaad bij het hostel en hebben we ingecheckt. Ik zit met Sara, Marijn, Amanda en Jet op een kamer. Gezellig met alle Nederlanders bij elkaar. Eerst hebben we met zijn allen boodschappen gedaan en toen zijn Marijn en ik de souvenirwinkels ingedoken. We wilde namelijk beide een trui met de tekst: Sweet as! Helaas was de S te groot en de XS te klein, dus ik moet nog even verder zoeken.
Inmiddels is het nu half 6 en gaan we zo weer voor de 5 dollar maaltijd en erna met zijn allen naar het strand om wat te drinken met de hele groep als afsluiting van onze trip.
Tot 10u hebben we met een groep van ongeveer 30 man aan het water gezeten en ontzettend veel lol gehad. Dit toch nog maar even voortgezet in de bar. Inmiddels was Isha ook weer aangesloten en kon ik haar verhalen ook even horen.
Resultaat trip naar het zuiden: het aller,aller, aller mooiste landschap wat ik in N-Z gezien heb. Verdeling Queenstown naar Queenstown, via Invercargill-te Anau-Milford Sound:
Grote rots bergen rondom QT - groene grasvelden met bergen op een afstand - heide velden met bloemen en bergen dichterbij - vallei binnen komend met rotsbergen om je heen - na de tunnel rotsbergen met watervallen - Milford Sound als fjord (FANTASTISCH).

woe 14 dec
Om half 8 ging het wekkertje weer om rond 9u in de bus te zitten. Ik wist al dat Kristen onze buschauffeuse zou zijn voor deze trip. Ik had haar ook al vanuit het ‘National Park' gehad en ze is echt super leuk.
Onderweg zijn we een paar keer gestopt voor de boodschappen, koffie en lunch. Tijdens het rijden merkte je ook gewoon het veranderen van het landschap van dit gedeelte van het land. Onze bestemming voor vandaag was ‘Mount Cook', waar het inmiddels hard aan het regenen was dus veel zat er niet in vandaag. De bergen waren nu bedekt met veel geel/groen gras/heide. Vlak voor ‘Mount Cook' nog gestopt bij een meer, waarvan het water te blauwwit was. Dit kwam doordat het water in het meer, meteen van vanuit de bergen/gletsjers in het meer stroomt. De mineralen in het water zorgen uiteindelijk voor de blauwe kleur. Helaas konden we de berg nog niet zien liggen vanwege de vele wolken (de hoogste berg van N-Z).
Rond 3u waren we aangekomen bij ons hostel. Daar ingecheckt met Sara, Marijn en Chantal op één kamer. Super luxe allemaal om te zien. Vervolgens zijn we gaan kaarten met zijn allen en hebben we voor het avondeten koude pastasalade gemaakt (Jet, Marijn, Sara, Amanda en ik).
In de avond stond er een locale quiz op het programma. Deze duurde te lang en was echt veel te moeilijk. Allemaal vragen van voor onze tijd of over N-Z.
Nu is het bijna 11u en liggen we met zijn allen al in bed. Buiten waait het heel hard en hopelijk klaart het morgen een beetje op om een mooie wandeling naar de voet van de berg te doen.

do 15 dec
Na vandaag weet ik het zeker: hier in Nieuw-Zeeland zou ik wel willen wonen! (later)
Vanaf dit moment blijf ik overal wat langer, dus vanochtend heerlijk niet de wekker gezet met zijn allen (Sara, Marijn en ik). Rond een uurtje of half 11 uitgebreid zitten ontbijten en toen wilde we een looptocht gaan doen naar ‘Mount Cook' van ongeveer 4 u.
Vandaag was het echt een perfecte dag. De lucht klaarde op en in de middag op de terug weg hadden we zelfs super veel zon.
Om 12 u zijn we begonnen aan onze tocht. Eerst door de grasvelden en een klein beetje bos en steeds kon je in de verte de berg al zien liggen tussen de wolken. Onderweg staken we 2 keer een rivier over door middel van een burg en daartussen kon je de berg ook niet meer zien. Je liep tussen de besneeuwde en begroeide bergen over stenen en af en toe houten paden. Na de tweede brug liepen we langs een meer dat een grijze kleur water had (door de mineralen) en op een gegeven moment kwam de berg weer tevoorschijn. Half in de wolken liggend en half met blauwe lucht. Fantastisch om te zien. Voor de berg lag een groot meer, met nog ijsbrokken in het water. Daar hebben we heerlijk zitten lunchen in de zon.
Op de terug weg brak de zon pas echt goed door en kon je steeds achter je de totale berg in de zon zien liggen (vergeet nooit achterom te kijken, zoveel moois wat er nog achter je ligt). Om je heen lagen de bergen met sneeuw en groen erop, met op de achtergrond steeds het water van de rivier die je hoorde. Een ontzettend mooie tocht.
Rond een uurtje of 5 plofte we in de zon voor ons hostel neer in het gras, met een welverdiend glaasje drinken en een zak chips.
Nu is het kwart voor 7 en net al het zweet eraf gedoucht. We hebben nog pasta over van gisteren, dus koken hoeft gelukkig niet. En voor vanavond staat er een filmpie op het programma.
Dit werd uiteindelijk ‘the Town' met Ben Affleck. Goeie film met veel schieten! En erna toch nog maar even de film verder gekeken waar ik gister aan begonnen ben, namelijk: Season of the Witch.

vrij 16 dec
Oké dit wordt waarschijnlijk één van de kortste reisverhalen. Om kwart over 10 schrok ik wakker (blijkbaar was het nodig en ben ik eindelijk bij geslapen). Lekker me ontbijtje opgegeten en een hostel voor kerst in Kaikoura geboekt.
De rest van de dag samen met Sara alleen maar films zitten kijken. Buiten was het kut weer en we hadden 2 super chillen stoelen, met voetbank en achterover leunen en al. Af en toe even wat te eten gehaald voor op schoot en rond een uurtje of 3 kwam er ook weer een nieuwe Stray bus binnen, met een aantal bekende mensen.
Als avondeten heb ik pasta gemaakt met broccoli en erna (jullie raden het al) weer een film gekeken en nog wat gekaart.
Inmiddels is het nu 10u en ga ik zo me reisblog weer even updaten en erna lekker slapen, want morgen gaan we naar Rangitata.