Hey Allemaal,

Iedereen een leuke kerst gehad? Alle oliebollen al gebakken voor oud&nieuw en vuurwerk in huis? De kerstboom inmiddels al de kamer uitgekeken, vanwege alle naalden die op de grond liggen?:P
Ik zit inmiddels in het laatste gedeelte vanmijn reis in N-Z. Ik heb 5 dagen in Christchurch gezeten, net op tijd weg voor de aardbevind, En 5 dagen in Kaikoura, waar ik o.a. walvissen en dolfijnen heb gezien. Deze 10 dagen heb ik alleen maar strak blauwe hemel gehad, dus je kon gewoon lekker bruin worden met de kerstdagen! Nu zitik inPicton, waar ik morgen Tom en Oleta op ga halen van de ferry.
Sorry voor weer minimaal een half uur lees plezier, maar dat zijn jullie inmiddels al wel gewend van mij!

Groetjes,
Jip


za 17 dec
Voor de verandering ging vandaag weer eens om 7u de wekker. Kort gedoucht en ontbeten, om rond half 9 in de bus te zitten. De helft was nieuw en de helft was bekend, maar Tim onze buschauffeur kende ik al van uit zijn proeftijd.
Onze overnachtstop zou vandaag zijn: Rangitata. Maar niet voordat we eerst langs ‘Lake Tekapo' gereden waren. Nog nooit zo'n helder blauw meer gezien. Ondanks de wolken en het kleine beetje zon, toch erg mooi om te zien.
Rond 12u werden we in een klein dorpje afgezet om opgehaald te worden voor het raften. Eerst met zijn allen geluncht en toen instructies gekregen over wat ons te wachten stond.
Ik heb het al in Rotorua gedaan, maar deze moet nog veel vetter zijn. Dit was trouwens weer de eerste dag dat het kon, want door de vele regenval was het water eerst te hoog. Dit betekende dus gegarandeerd en gave rit.
We waren met 6 mensen van onze bus en 24 andere, dus we konden mooi in één boot met onze gids ‘Jason'. Super aardige en grappige kerel die ons veel heeft bijgebracht.
De rit was als volgt:
- Eerst twee stroomversnellingen van categorie 2 (valt mee).
- Erna eentje van 3+ (al wat heftiger)
- Toen 2x een van 5 (de aller heftigste).
- Toen springen van een rots van 4m hoog en toen 2x van 10m hoog (erg gaaf).
- Als afsluiting nog 2 van categorie 2.
De rit was veel sturen en peddelen en ik zat voorin met Sara, dus wij waren de belangrijkste personen. Wij gaven het tempo aan. De golven waren echt super wild en soms erg hoog, maar dit maakte het alleen maar gaaf om doorheen te komen. Sommige stukken waren zelfs 400m lang, maar we zijn niet omgeslagen. Alleen onderweg 2 mensen verloren haha, die er uiteindelijk voor zorgde dat we niet met zijn allen omvielen.
Terug gekomen bij de raftbasis, wat ook meteen ons hostel was, snel gedoucht en met zijn allen gebarbecued. Daar ook weer met de andere mensen van Stray herenigd.
In de avond hebben eerst een paar mensen een kerstspel gedaan, met 3 dollar cadeaus (Sinterklaasvariant) en erna eigenlijk gezellig lol met elkaar gehad. Voor sommige was dit één van de laatste avonden van hun reis, want Christchurch is morgen voor sommige het eindpunt. De één had zich nog als Kerstman verkleed met het pak van de buschauffeur en we hebben chocoladecake gegeten die een heel aardige vrouw voor ons gebakken had.
Enige nadeel is dat ik nog geen hostel heb voor morgen. Het merendeel is kapot door de aardbeving en daardoor zit alles vol. Ik kan gelukkig morgen al mee met de bus, want ik zou eigenlijk hier eerst 3 nachten blijven. Maar naast het raften kan je hier verder niks doen. Morgen dus hopen dat er nog ergens een plekje vrij is voor 5 nachten.

zo 18 dec
Ja ja het leven van een backpacker kan soms zwaar zijn, want om 6u vanmorgen geen de wekker alweer. Wel hilarisch wakker geworden, want Amy en een ander Engels meisje lagen pas een uur in bed en waren nog steeds dronken. Ze hadden een lachkick van hier tot Tokio en wilde van iedereen in de kamer een foto.
De bus van vandaag zou doorrijden naar Kaikoura, maar een aantal van ons werden eerst afgedropt in Christchurch. Sommige omdat ze een vlucht moesten halen en andere om de stad te bekijken. Mia en ik waren de enige nog zonder hostel, beetje stressen. Eerst een paar hostels gebeld, maar die zaten allemaal zeker tot en met donderdag vol. Uiteindelijk via internet een gedeelde kamer geboekt in het ‘Jailhouse'.
De shuttlebus naar de stad gepakt en onderweg zag je al dat er wat dingen afgesloten waren. Een beetje buiten het centrum lag ons hostel, super super vet. Een oude gevangenis omgetoverd tot hostel. Dus ik slaap vannacht gewoon letterlijk in de cel! (kan ook niet iedereen zeggen)
Snel onze tassen gedropt en wat te eten gepakt, want we wilde zo snel mogelijk een nieuw hostel vinden. Omdat we hier maar één nacht kunnen blijven (alles zit gewoon vol). Mia heeft maar 1 nacht nodig, maar ik 3 nachten. Gelukkig heb ik voor de laatste nacht al wel een hostel. Hulp bij de balie gevraagd en meteen het eerste hostel dat we belde was eigenlijk raak. Dit was in ieder geval weer een geruststelling.
Erna zijn we de stad in gelopen. Een heel vriendelijke en sfeervolle stad om te zien. De Engelse invloeden gelijk te merken aan sommige gebouwen. Veel mooie oude gebouwen en een kei groot park waar van alles te doen is. In het weekend is het centrum van Christchurch opengesteld voor belangstellende en hier zijn we doorheen gelopen. Het midden is namelijk helemaal afgezet, omdat er nog gebouwen afgebroken moeten worden en door de schade van de aardbeving. De route leidde ons naar ‘Cathedral Square', waar je een half verwoeste kathedraal aantrof. Het meest indrukwekkende vond ik nog wel de verlaten straten met brokstukken. Het is allemaal ontzettend erg, maar ik verbaasde me er toch een beetje over hoe weinig schade er toch te zien is. Bijna alle ramen zitten er bijvoorbeeld overal nog in. Volgens mij is de schade binnen in de gebouwen super groot en die kan je natuurlijk van buitenaf niet zien. Het lijkt ook wel of vooral alle kerken en oude gebouwen de meeste schade opgelopen hebben.
Vervolgens zijn we door de enige winkelstraat in het centrum gelopen, waar alle winkels nu in containers gehuisvest zijn.
Op de terug weg naar het winkelcentrum gelopen, omdat Mia nog kerstinkopen wilde doen en ik boodschappen voor de komende dagen. Gelukkig waren we met 10.000 andere mensen, met dezelfde gedachten, naar het winkelcentrum gekomen. Na het shoppen terug gelopen naar het hostel. Maar tering wat een takke eind was dat lopen zeg. Op de kaart leek het nog maar een stukje naar het hostel, maar dat viel vies tegen.
In de avond hebben we met Sara, Emelie en een vriend van haar afgesproken in het park. Een vrouw bij de kathedraal had gezegd dat er een kerstboom was in het park waar je 's avonds naar de sterren kon kijken. Wij erheen met zijn allen, maar het was een stalenboom met allemaal lichtjes. Op zich wel leuk om met zijn allen op zitzakken naar de lichtjes te zitten kijken. Maar uiteindelijk werd het toch te koud en zijn we maar weer terug gelopen.
Inmiddels zit ik nu in me cel (blijft leuk om te zeggen) en ga ik zo lekker een bajesslaapie doen.

ma 19 dec
Zo de borg is betaald, dus ik ben weer op vrije voeten. Om 10 uur uitgecheckt en toen samen met Mia en Tara naar het volgende hostel gereden met de bus. Het eerste hostelhoppen is begonnen. Een super gezellig en klein hostel. Een soort woonhuis met grote tuin erachter, iets buiten het centrum.
Om 1u hadden we met Sara voor bij het museum afgesproken. Het enige museum wat ongeveer nog open is. Het is het ‘Te Papa' museum, maar dan in het heel klein. Er was een ruimte over de maori-cultuur, eentje over klederdracht, rugby, dieren, Europese invloeden en nog wat meer.
Erna heerlijk met Sara in de zon van de ‘Botanic Gardens' gelegen. Als het goed is moet het weer nu alleen maar beter worden (los van de overstromingen in Abel Tasman).
Tegen een uurtje of 5 afscheid genomen van Sara, want die vliegt morgen naar Hawaï. Erna lekker pasta met broccoli gekookt, na me aardappels en vlees van gister (lekker Hollands). En toen eigenlijk met 4 Nederlanders (veel te veel), 2 Amerikanen en een Maleisiër aan de keukentafel veel te goedkope wijn zitten drinken en alle reisverhalen met groot enthousiasme aangehoord.

di 20 dec
Weer me eerste echte dagje alleen, na hele lange tijd. Vanochtend wakker geworden met een strak blauwe hemel en na afscheid genomen te hebben van Mia (gaat naar Australië), ben ik naar de bibliotheek gegaan. Daar echt 2 uur lang zitten skype met pap&mam, oom Tom en Marloes&Joris. Pap&mam had ik al 2 weken niet meer gesproken, dus dat was wel weer eens tijd. Oom Tom zie ik samen met Oleta over 10 dagen. Want ik ga met hun oud&nieuw vieren in het ‘Abel Tasman Park'. Helaas ging er wat mis met de verbinding met Marloes&Joris, die heb ik even kunnen spreken maar niet zo lang. Gelukkig spreek ik de hele familie weer als ze met kerst bij elkaar zijn, leuk vooruitzicht.
In de middag ben ik naar de ‘Botanic Gardens' gegaan. Super groot park met allemaal verschillende tuinen met daarin verschillende bomen en bloemen. In het zonnetje gelopen, dat steeds half doorbrak en dan weer verdween.
Erna nog naar het grote park gelopen en daar op het grasveld in de zon gelegen, kijkend naar alle mensen die in de rij stonden om met de Kerstman op de foto te mogen.
Op het menu stond vanavond voor de verrassing weer een pasta. Maar wel met als toetje een heerlijke muffin (gratis).
De rest van de avond en eigenlijk ook in de middag lekker op me laptopje zitten ontwerpen. Ja ja want me eigen droomhuis wordt steeds verder uitgewerkt. Nu alleen de lotto nog winnen haha.

woe 21 dec
Een trip met een Frans tintje vandaag!
Om kwart voor 9 werd ik opgehaald door een klein busje, die mij vandaag naar Akaroa (Frans stadje) zou brengen. Akaroa ligt in het ‘Banks Peninsula' gebied, wat een soort vulkanisch gebied is ongeveer 1u rijden vanuit Christchurch. Voor het eerst had ik weer heel even het gevoel als of ik tussen het landschap van het noorder eiland reed.
Onderweg naar Akaroa zijn we eerst gestopt bij een klein trainstationnetje, niet heel bijzonder maar wel grappig. Toen langs een ontzettend mooi meer gereden. Hier helaas niet gestopt, maar dat werd later goedgemaakt. Want de volgende stop was ‘Hilltop': een uitkijkpunt over Akaroa Harbour. Een ONTZETTEND mooi uitzicht over de haven. (Het lijkt soms misschien als of ik in herhaling val, maar alles is hier gewoon mooi. Ik probeer niet verzadigd te raken, maar van elk nieuw iets dat ik zie zijn/haar eigen waarde/schoonheid te vinden). Je keek vanaf de bergtop over de haven, in de vorm van een baai waar allemaal stukken land (in de vorm van armen) het water in staken (fantastisch helder blauw water) en om je heen bergen met groen gras en bomen.
Rond half 12 waren we in Akaroa en daar hadden we tot 4u de tijd om het stadje te bekijken. Ik dacht van te voren dat ik best door moest lopen om alles te zien. Maar ik kwam er al snel achter dat alles niet zo groot en uitgebreid was als dat ik verwacht had. Ik heb het volgende gezien: L'Aube Hill French Cemetery, Garden of Tane, Graves of Garden, Stanley Park, Akaroa Museum, Orion Powerhouse Gallery, Old French Cemetery, Early Custom House, Lighthouse, st Peter's Church, st Patrick's Church en Trinity Church. Het lijkt een hele mond vol, maar veel was dicht of zo klein dat je het ook zo gezien had (voorbeeld: begraafplaats is 3 graven). Voor de rest was het een geweldig mooi klein stadje, met allemaal oude huizen. Sommige zelfs van rond 1850. En daarentegen lag het stadje aan het water, waarbij je een geweldig uitzicht had over de haven. Toen ik vanochtend wegging uit Christchurch was het bewolkt, maar eenmaal daar aangekomen strak blauwe lucht en zon.
Uiteraard had ik teveel tijd over, dus ben ik heerlijk aan het strand gaan liggen in de zon. Jack Johnson op me IPod en lekker genieten van alles wat er om je heen gebeurd.
Om 4u werden we weer opgehaald met het busje en onze chauffeur ‘Gram'. De volledige heenweg heeft hij 1,5u lang aan één stuk door gepraat. Ik was dus een beetje bang voor hetzelfde ritueel, maar nu lukte het hem maar om 45min vol te praten.
Onderweg nog gestopt bij een kaasproeverij, waar ze Edammer kaas en Maaslander op het plateau hadden liggen (hetzelfde als het treinstation, puur om mensen wat te laten kopen). Met als laatste een kleine stop aan het strand, waar we langs een rots gereden zijn die rood was van het vulkanisch gesteente.
Eenmaal terug gekomen in het hostel wou ik voor mezelf gaan koken, maar blijkbaar is er elke woensdag een gratis bbq. Hier kon ik dus heel verrassend gelijk bij aanschuiven.

do 22 dec
Vanaf vandaag eigenlijk voor het eerst een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant voelt het als of het nu al een beetje het einde van me reis in N-Z is (dit komt vooral omdat de meeste mensen Christchurch als eindpunt hebben) en aan de andere kant heb ik nog zoveel leuke dingen in het vooruitzicht, zoals: Kaikoure en Abel Tasman met Tom&Oleta.
Vanochtend eerst naar een winkelcentrum gelopen om nog wat kleine boodschappen te doen en vervolgens naar het centrum zelf. Hier rondgelopen door de containerstraat en alvast een Lonely Planet voor Australië gekocht.
Terug gekomen in het hostel was Isha inmiddels ook aangekomen, samen met Nico en Katja, met wie ik in Abel Tasman gelopen had. Een leuke verrassing dus.
In de middag had ik met de 3 Duitse meiden (Christina, Jenny en Helena) afgesproken in het park. Waar we in de zon op een paar zitzakken hebben zitten kaarten, lol maken en foto's van Queenstown uitgewisseld.
Als avondeten, hopelijk voor de laatste keer voorlopig, weer pasta gemaakt. Eerst nog wat foto's van Katja gekeken van haar trip in Australië naar ‘Fraser Island' en de west-kust. Fantastische foto's, misschien moet ik ook maar die kant op gaan als ik tijd over heb. Om erna samen met Isha en de Duitse meiden, samen met allemaal andere mensen, onder de verlichte kerstboom op een zitzak in het park te gaan zitten. Een super leuk sfeertje. Alle kinderen hebben zomervakantie, dus bleven langer op. Er was een meisje dat ging zingen en iedereen zat daar , een klein beetje koukleumend, onder de kerstboom. Steeds beter kon je de lichtjes zien, naarmate het donkerder werd. Misschien nog wel de beste samenvatting van de avond: Ik vroeg aan Jenny, why are you smiling? En het enige wat ze terug zei was, I'm just happy!

vrij 23 dec
Om kwart voor 9 werd ik opgehaald door de shuttlebus om naar het vliegveld gebracht te worden. Dit is namelijk de ophaalplaats voor Stray in Christchurch. Daar een hoop bekende van de bus af zien stappen en we bleven eigenlijk maar met 18 man over. Niet veel voor een grote Stray bus. Voor het eerst ook een buschauffeur meegemaakt die niet veel zei en niet voor taxi wilde spelen. Een beetje aparte gast. (En niet bepaald vriendelijk af en toe tegen sommige mensen).
De reis was eigenlijk in één keer door naar Kaikoura, dit vooral omdat er vanmiddag op het programma dolfijnen, walvissen of zeehonden spotten stond. Ik blijf 5 dagen in Kaikoura, dus heb nog helemaal niks geboekt. Dat doe ik liever op me gemakkie.
Na iedereen afgedropt te hebben bij hun hostels, ben ik naar me eigen gelopen. Isha en ik hadden geboekt in ‘Sunrise Backpackers'. Een super klein, maar ontzettend gezellig en knus hostel. Het wordt gerund door een Engels echtpaar en de helft van de mensen die in het hostel zit, werkt ook al een tijd in Kaikoura.
Na me spullen gedropt te hebben en buiten met wat mensen zitten praten, ben ik naar het strand gelopen dat achter het hostel zit. Je moet er wel eerst voor de spoorrails oversteken.
Rond half 6 was Isha ook aangekomen, haar Stray pas liep maar tot Christchurch dus ze moest op eigen gelegenheid hierheen komen. Erna boodschappen voor het avondeten gedaan en heerlijk raps zitten maken. Tijdens het eten hoorde we ook het nieuws over de nieuwe aardbeving in Christchurch (6.8). Isha had hem al wel in de bus onderweg gevoeld, maar een meisje uit ons hostel had er middenin gezeten. Super bizar om haar verhaal te horen over huizen die ze letterlijk zag bewegen.
Gedurende de avond kwamen er steeds wat meer mensen binnen lopen of er gingen er een paar werken (vooral restaurant en bar baantjes), waarmee je dan een praatje maakte. Uiteindelijk maar een potje scrabbel zitten spelen en tegen een uurtje of half 12 lekker een normaal laag bed ingedoken.

za 24 dec
Eindelijk weer eens even geen wekker hoeven zetten. Dus na een paar keer wakker geworden te zijn, ben ik maar me bedje om half 10 uitgestapt. Lekker lang gedoucht onder een normale straal en rustig ontbeten.
We wilde vandaag de ‘Peninsula Walk' gaan doen. Een looproute die langs de kust van Kaikoura gaat en waar je allemaal zeehonden moet kunnen zien. Maar ervoor zijn we naar het kantoor van het walvissen kijken gelopen, omdat we een boottocht wilde boeken. Daar kregen we eigenlijk te horen dat het vandaag perfect weer was om het water op te gaan en dat er vanochtend al een paar gespot waren. Toen hebben we maar gelijk een tocht geboekt die over een half uur al zou vertrekken.
Om kwart over 1 zaten we op de boot (met teveel Nederlanders trouwens, vooral gezinnen). Eerst een stuk gevaren en toen als een gek naar buiten met zijn allen (aan één kant van de boot), om onze eerste walvis te spotten. Eentje die altijd gezien wordt, naam: Tiakie (betekent guardian). Je ziet alleen het bovenste laagje van zijn totale lichaam, want dat zit onder water. Maar altijd voordat hij weer onder water gaat duiken, gaat zijn staart te lucht in en dan duikt hij. Het is trouwens een Sperm Whale, de bekenste soort die hier rondzwemt.
Na deze walvis nog twee keer naar een andere plek gesneld, maar daar waren we steeds net te laat. Alleen van eentje nog net zijn staart kunnen zien, voordat hij onder water ging. Maar nog wel een paar albatrossen gezien en een hele vage andere vis waar we de naam niet meer van weten.
Uiteindelijk op het eind toch nog een ander gevonden. Niet dezelfde soort walvis, maar een ander. Deze zagen we alleen ook maar heel kort, want toen ging hij onder water (zonder zijn staart te laten zien) en kwam niet meer boven.
Het was een super gave ervaring, maar ik was achteraf toch een beetje teleurgesteld. Je ziet eigenlijk met mazzel maar 2 walvissen en je bent toch 2u op het water. En in het kantoor hadden ze gezegd dat er ook orka's en dolfijnen waren vandaag, maar daar werd niet eens een poging toe gedaan om deze te zien. Het walvissen zien was echt fantastisch, het water spuiten en met hun staart slaan. Maar bij deze tocht had ik toch iets meer verwacht voor mijn geld.
Na het walvissen kijken boodschappen gedaan voor het avondeten (salade) en voor de kerstbarbecue van morgen. Het is namelijk de bedoeling dat iedereen morgen voor de barbecue iets maakt uit zijn eigen land en dan met zijn allen kerst vieren. Super leuk vooruitzicht. Helaas kunnen we geen boerenkool of andijvie maken hier, dus gaan we hartige taart maken.
Het was eigenlijk ook kerstavond vandaag, maar toch ben je daar hier heel anders mee bezig. Na het eten hebben we de film ‘the Green Mile' gekeken. Ik heb deze film ooit 3 keer gezien, maar nooit verder dan de helft. Snap eigenlijk niet waarom, want het is een ontzettend mooie film.

zo 25 dec
Merry Christmas!
Eerste kerstdag om half 10 opgestaan, met een strak blauwe hemel. Best maf hoor, kerst vieren in de zon. Het is de laatste week echt ontzettend warm weer hier in N-Z, dus je kunt gewoon bruin worden met de kerst haha.
Vanochtend had ik bij Isha een kerstsok aan haar bed gehangen, toch een beetje de kerstsfeer erin gehouden en erna een ontbijtje gegeten. Geen echt typisch kerstontbijt, maar wel lekker in het zonnetje buiten.
Vandaag gingen we toch echt de ‘Peninsula Walk' doen. Alleen deze verliep iets anders dan dat hij normaal zou moeten verlopen. Het is de bedoeling dat je ongeveer 2 a 2,5u over deze tocht doet, maar wij presteerde het om er 6u over te doen haha. We hebben een kleine afslag omhoog gemist (zoals ik zo droog kon samenvatten).
Nee we zijn eerst naar de zeehonden kolonie gelopen en daar echt van super dichtbij foto's kunnen maken. Alleen in plaats van de bult op te lopen zijn wij verder langs het strand gegaan. Hier was op een gegeven moment geen normaal pad meer, maar dat maakte niet uit. De rotsen en zeehonden waren super om steeds te volgen, tot dat we aangevallen werden door 2 vogels (tenminste Isha) en erna door een meeuw (ik). Blijkbaar probeerde ze hun nesten te beschermen en zagen ze ons als bedreiging. We moesten dus even een stukje rennen. Erna kwam ik op het idiote idee om de berg op te klimmen om zo een stuk af te snijden en misschien weer op het normale pad terecht te komen. Op zich geen slecht idee, achteraf gezien was het gekken werk. De berg was behoorlijk steil en we zijn via het vasthouden van de grassprieten omhoog geklommen en daarna dwars door een graanveld heen. We hebben nog nooit zoveel lol gehad en erna eerst een kilo graan uit onze schoenen moeten halen. De stengels prikte zelfs gaten door je sokken en schoenen heen. Misschien moeten we deze korte route maar naar onszelf vernoemen.
Boven wel weer gewoon uitgekomen op het normale pad en zo vervolgens op de normale manier terug gelopen naar het hostel. De toeristische route gaf ons trouwens wel één van de mooiste uitzichtpunten, die de rest dus nog nooit heeft gezien.
Terug gekomen in het hostel was het eigenlijk de bedoeling dat we snel aan ons gerecht zouden gaan beginnen, want iedereen was al bijna zo'n beetje klaar. Wij hebben voor vanavond tortillataart gemaakt.
Echt super leuk, iedereen uit het hostel had wat vanuit hun eigen land gemaakt, zo hadden we: Zweedse gehaktballen, Duitse kaaspasta, slaatjes, een fruitsalade, worstjes, Engelse kleine zoete taartjes en als toetje een chocolade koekje uit Nieuw-Zeeland. Allemaal buiten aan de tafel, samen met de eigenaren van het hostel (super aardige mensen, waar we eerst zelfs in de keuken hebben staan koken met zijn allen), een super gezellig kerstdiner gehad. Toch nog een beetje een kerstgevoel vandaag. En erna eerst met een paar zitten kaarten en erna een kampvuur aan het strand gemaakt.

ma 26 dec
Tweede kerstdag!
Eigenlijk wordt hier zo'n beetje alleen 1^ste kerstdag gevierd, want je merkt aan alles en iedereen dat het normale dagprogramma weer voorop komt te staan. Mensen checken uit, bedden worden afgehaald en opnieuw opgemaakt, winkels zijn gewoon open en veel mensen moeten weer werken.
Maar voor mij stond in ieder geval skype met de hele familie op het programma. Om 9u zat ik achter de computer in de receptie van het hostel (met in gedachten dat vooral papa al een kwartier klaar zat). En daar zat de familie met zijn allen aan tafel (pap, mam, Marloes, Tom, Oma en Joris), net het kerstdiner achter de kiezen en amper de tijd gehad om uit te buiken. Echt een uur met zijn allen zitten skype, totdat ik er echt af moest omdat andere stonden te wachten. Gehoord wat de plannen voor kerst waren voor iedereen, vakantie houden of werken. En dat het helaas geen witte kerst is in Nederland. Wel meteen weer een afspraak gemaakt om proberen te gaan skype met oud&nieuw.
Vandaag wilde we gaan shoppen in Kaikoura, tenminste alle kleine winkeltjes afgaan. We zijn alle souvenir- en kledingwinkels ingedoken en lekker een beetje rondgestruind.
Erna aan het strand in de zon heerlijk muziek zitten luisteren en over veel dingen gehad. Op de terug weg boodschappen voor het avondeten gedaan. Vandaag was een beetje een restjesdag. We hadden nog tortilla, tomaten, crèmefresh en salade over. Daarbij hebben we zoete aardappels (typisch N-Z) en wortels gekocht.
In de avond hebben we rummikub gespeeld met David (Duitse jongen) en erna de film ‘Up' afgekeken en nog een paar afleveringen van ‘Friends'.

di 27 dec
Weer is lekker om kwart over 9 wakker geschrokken. Naar buiten kijkend met weer een strak blauw luchie.
Na het ontbijt heb ik eerst Rusty Arthur gebeld. Deze man heb ik in Nederland ontmoet toen hij bij mij de Open 32 in kwam lopen en ik heb erna altijd contact met hem gehouden. Hij woont in Kaikoura en heeft altijd gezegd dat hij me rond wilde leiden. Op dit moment was hij nog bezig met het duiken naar powershelfs en mosselen, maar vanavond zouden we afspreken.
Vandaag wilde we naar de ‘Limestone Caves' fietsen. Mountainbikes gepakt van het hostel en ongeveer 15min op de fiets gezeten. Bij de grotten kregen we een privétour, want we waren maar met zijn 2'en. We werden daar voor 40min rondgeleid door een man van over de 70 die ons echt van alles vertelde. Het was geen grote grot, maar je kon er veel mooie dingen zien. Stalactieten en stalagmieten, fossielen, muurschilderingen van steenformaties. Erg leuke toer en veel werd er aan je fantasie overgelaten in wat je allemaal in sommige vormen van de stenen kon zien (van Queen Victorie tot aan de Kerstman of de Eiffeltoren).
Erna zijn we aan de overkant op het strand gaan zitten en zagen we ineens een paar vinnen boven het water uitkomen. We wisten dat deze baai ‘Dolphin Bay' genoemd werd en na wat meer naar het water gelopen te zijn zagen we inderdaad een hele tijd 2 dolfijnen zwemmen. We hebben vervolgens van alles geprobeerd om er eigenlijk bij te komen. We hebben een kajakbedrijf gebeld om kajaks te huren, maar die waren allemaal bezet. We hebben zelfs mensen gevraagd om mee op hun boot te kunnen, maar we moesten het uiteindelijk met het beeld vanaf het strand doen dat we gezien hadden.
Vervolgens zijn we naar het zwembad van Kaikoura gegaan, want het was echt te warm en we hadden dus water nodig.
Terug gekomen in het hostel hoorde ik al dat Rusty naar het hostel was gekomen, dus nieuwe afspraak gemaakt om ons om 6u op te komen halen. Nog snel even gedoucht en een fles wijn voor Rusty gehaald.
We zijn echt 3u lang rondgeleid door Kaikoura en Rusty heeft 3u lang aan één stuk door gepraat. Echt geweldig! Hij heeft ongeveer half Kaikoura gebouwd en kent alles hier. We zijn naar een waterval gereden waar jonge zeehonden puppy's komen. Helaas waren deze al verdwenen, maar we konden ze in ieder geval nog aan de kust zien. Hij heeft ons mee de heuvels ingenomen en naar uitkijkpunten waar je een geweldig uitzicht had over Kaikoura. Om 9u waren we weer terug en hebben we Rusty bedankt en afscheid genomen.
Vervolgens hadden we facking honger en zijn we een hamburger en frietjes in het dorp gaan halen. Een soort van laatste avondmaal, want morgen scheidde onze wegen definitief.
Nu net me backpack ingepakt en de laatste foto's uitgewisseld.

woe 28 dec
Om 9u werd ik aan de overkant opgehaald door een nieuwe Stray bus en ook deze was maar voor minder dan de helft gevuld. Ik denk dat veel mensen toch langer op dezelfde plek blijven, zo rond oud&nieuw. Maar niet voordat ik afscheid had genomen van Isha. Nu komen we elkaar in N-Z niet meer tegen. Zij gaat vandaag naar Nelson en hoopt daar of in Wellington werk te vinden en ik haal Tom en Oleta de 30^ste op van de ferry in Picton. Isha was een super leuk reismaatje tijdens het grootste gedeelte van mijn trip in N-Z, erg veel leuke en mooie dingen met elkaar gedeeld/meegemaakt.
We moesten rond half 1 in Picton zijn, want daar zou het merendeel de ferry naar het noorder eiland pakken. Onderweg weer gestopt bij de zeehondenkolonie en de waterval (waar ik gisteravond ook geweest was), maar ook nu geen kleine zeehonden bij de waterval. Erna nog een kleine koffiestop en om 12u zaten we met zijn allen bij een Nederlandse bakker in Picton brood te eten.
Met 5 andere verbleven we vandaag in ‘the Villa', een super leuk en knus hostel. Het heeft een aantal tuintjes, hangplekken, hottub en kacheltje.
De rest van de dag eigenlijk niet zo veel gedaan. We hebben boodschappen gedaan voor het avondeten: raps en ijs als toetje. In de supermarkt kwam ik Lucas en Jannis tegen, de Duitse jongens waarmee we in Taupo waren opgetrokken. Ik wist dat ze hier ergens aan het werk waren, maar niet welke supermarkt. We hebben een stuk de berg opgelopen voor een uitzicht over de haven en de baai en op de terugweg kwam ik Lucas tegen die mee even zijn huis heeft laten zien, dat ze nu huurde.
's Avonds me was gedaan, gekaart, gegeten, in de hottub gezeten, ijs als toetje en gepokerd. Een erg rustig en relaxt dagje dus.