Hey Allemaal,

Jaja ik weet dat het alweer een tijdje geleden is, maar heb 5 dagen in Tasmanië gezeten zonder bereik en ik was natuurlijk veel te druk met de Australian Open.
Hoe is het in Nederland? Hoorde dat het nu echt winter begint te worden.
Hier is het nog steeds rond de 30 graden, op een paar dagen van 22 na.
Ik blijf nog 2 dagen hier in Melbourne en dan vertrek ik eindelijk naar Sydney!
Heel veel lees plezier, ondanks dat het weer een hele hoop is!

Groetjes Jip

ps. Ik krijg van het thuisfront nog al wel eens te horen dat ik teveel 'me' gebruik i.p.v. 'mijn'. In het begin probeerde ik erop te letten, maar nu heb ik nog maar één antwoord eigenlijk:
Het interesseert MIJN geen reet! haha

Victoria

ma 16 jan
Ik kan deze dag met veel zinnen beschrijven, maar ‘gewoon perfect' is misschien wel de beste samenvatting.
Om kwart voor 5 ging de wekker. Snel gedoucht en me ontbijt, dat ik gisteravond al gemaakt had (keuken is niet altijd open), opgegeten. Om vervolgens om kwart voor 6 de deur uit te lopen naar het ‘Mantra Hotel', 10min verderop. Hier zou ik namelijk om 10 over 6 opgehaald worden door een bus van ‘Adventure Tours', voor mijn 3 daagse trip naar Melbourne. Alleen 10 over 6 werd 10 over half 7.
Een nieuwe bus, met nieuwe mensen. Eigenlijk maar 9 mensen, maar wel super leuke mensen. Kan nu al zeggen, een hele leuke gezellig bus. Iedereen komt of uit Duitsland of uit Zwitserland, op een Engels meisje en ik na. Zelfs onze gids, Andrea, komt oorspronkelijk uit Duitsland.
Onze eerste stop was een koffie stop. Ongeveer 20min, maar wel een goeie plek om Sarah (Eng), Sam (Zwi), Lea (Zwi), Angela (Dui), Birgitte (Zwi), Katja (Dui), Madlen (Zwi) en Tom (Dui), beter te leren kennen. Thomas is architect in Oostenrijk, dus dat was interessant.
Erna hadden we een korte stop bij de ‘Maori River', om vervolgens door te rijden naar ‘Border Town'. Dit is een stadje, vlak voordat je de grens overgaat van het district South Australia, naar Victoria. Hier hadden we een toiletstop en een stop bij de ‘witte kangaroo's'. Ja die bestaan echt. Dit was ook de plek om je klok een half uur vooruit te zetten.
Eenmaal terug in de bus hadden we een lange rit voor de boeg, van ongeveer 2u, naar de plek waar wou zouden gaan lunchen. Vooral liggen slapen, maar ook genoten van het schitterende landschap. Gewoon voor 2 uur lang een landschap van verdort groen of geel gras in uitgestrekte vlaktes met een aantal, tientallen meters uit elkaar, alleen staande bomen. GEWELDIG!
Als lunch hadden we vandaag, chicken raps. De gene die goed opgelet heeft, weet dat dit ook mijn lunch was op KI. We kwamen er met elkaar al snel achter dat lunch bij Adventure Tour is: chicken raps of sandwich. Diner is: bbq of spaghetti bolognese.
Rond een uurtje of half 4, na de lunch, zijn we de ‘Hollow Mountain' op gelopen in het ‘Grampions National Parl'. Een geweldige tocht van 2u in totaal. Je moet je voorstellen: rotsachtig gebergte met verschillende toppen, met daaromheen bos en uitgestrekte gele vlaktes. Ondanks dat het erg warm was, zijn we helemaal naar de top geklommen. Daar was het erg winderig, maar met een SCHITTEREND uitzicht. Meer dan de moeite waard en super gezellig met elkaar.
Na de berg zijn we doorgereden naar ‘McKenzie Falls'. Helaas was dit het moment waarop mijn camera het begaf. Baal er goed van, maar kan gelukkig een camera van Angela lenen. Hier een uur rondgelopen bij 2 watervallen. Erg mooi om te zien en aan het eind zagen we een Kakatu koppel (papagaai). Blijkbaar is het heel bijzonder om deze samen te zien.
Uiteindelijk zijn we rond 7u naar onze accommodatie in ‘Halls Gap' gereden. Een klein dorpje in de een national park, omgeven door natuur en bergen. Wat uiteraard ook een geweldig rit opleverde erna toe. Bergen om je heen, waar de zon op de rotsen en door de bomen scheen.
We slapen vanavond met zijn allen in een soort van holiday bungalow met 12 bedden in één huisje en 8 in de andere (genoeg keuze dus).
Voor het eten nog snel een korte wandeling gemaakt om ontzettend veel kangaroo's te zien. Nog snel even douchen en erna aangeschoven voor het diner: spaghetti bolognese.
Na het eten iedereen geholpen met de afwas en nog met een paar mensen blijven zitten. Inmiddels is het nu kwart over 12 en gaat de wekker alweer om kwart over 5.

di 17 jan
Australië wordt steeds mooier en mooier!
Vanochtend ging om half 6 de wekker. Iedereen moest voor kwart voor 7 ontbeten hebben, om vervolgens om 7u in de bus te zitten.
Het zou vandaag en dag worden van heel veel dingen zien, met als hoogtepunt de ‘Great Ocean Road'. Het is voor mezelf handiger om ze achter elkaar op te noemen, in plaats van als een verhaal. Dus hier gaan we:
- Als eerste zijn we naar Reids Lookout gereden, voor een fantastisch uitzicht over de ‘Balconies' (een gebergte). De zon was al op en je zag alleen maar bergen en groene bomen.
- Vervolgens zijn we doorgelopen naar het uitkijkpunt over van de ‘Balconies' zelf. Weer een geweldig uitzicht, met onder andere een meer in de verte.
- Erna zijn we doorgereden naar een gebied, genaamd : Wonderland. Ons hoofddoel was de wandeling naar de top van de heuvel, de ‘Pinnacle Rock'. Onderweg zijn we eerst gestopt bij de ‘Grand Canyon' en erna een soort van straat met rosten om je heen, genaamd: Silent Street.
Op de top van de ‘Pinnacle' had je een fantastisch uitzicht over het landschap met meren, bossen, grasvlaktes. Kortom geweldig!
- Na de wandeling van ongeveer 2u in de zon, hadden we een klein half uurtje om even het dropje ‘Halls Gap' te bekijken. Niet bijzonder, maar voor de meiden een goede reden voor een ijsje.
- Nu hadden we een lange rit voor de boeg, van ongeveer 2u, naar het begin van de ‘Great Ocean Road'. Weer een geweldige omgeving en eigenlijk een heerlijke busrit. Jack Johnson uit de speakers, dus een goed moment om in slaap te vallen.
- De plaats ‘Warrnambool' is de officiële startplaats van de GOR. De GOR is 270km lang en is gebouwd net na de WOI rond 1918. Eigenlijk begonnen aan de andere kant, dus vanuit de richting van Melbourne. De GOR is natuurlijk vooral bekend vanwege de ‘Twelve Apostles', die zich eigenlijk pas op de laatste 70km van de GOR bevinden.
Maar voordat we aan de GOR begonnen hebben we eerst geluncht in Warrnambool, bij de ‘Subway'.
- Onze eerste stop op de GOR waren de ‘Bay of Islands'. Zoals de naam als zegt een hoop kleine eilanden, ontstaan doordat het Limestone afbreekt door het zeewater en hierdoor rotsen naar beneden komen en zo kleine stukken land kunnen ontstaan.
- De tweede stop was de ‘Bay of Martyrs'. Bekend om de plek waar vroeger Aboriginals zijn vermoord in de zee.
- Volgende stop: London Bridge. Een rotsformatie die vroeger leek op de brug uit London, totdat er een stuk afbrak en 2 mensen gered moesten worden, omdat ze aan de verkeerde kant stonden.
- Onze accommodatie voor vanavond was ‘Port Campbell' in ‘Port Campbell National Park'. We sliepen vanavond in een hostel, dat gebouwd is voor de lifeguards van dit gebied.
Na snel ingecheckt te hebben in de kamer, waar ik samen met Tom en David (jongen die er gisteravond bijgekomen is, erg grappig gozer uit Singapore die soms een beetje verdwaald lijkt) slaap vannacht. Ben ik samen met Sarah en Sam naar het strand gegaan, voor een lange en frisse duik.
Het avondeten voor vanavond was brood met salade, saus, worstjes en saté. Niet heel uitgebreid, maar goed op te eten.
Het avondprogramma was als volgt:
- Eerst zijn we naar ‘Loch Ard Gorge' gegaan. Een plek waar vroeger een schip vergaan is en twee mensen hebben dit overleefd: Tom en Eva. En in principe zou je achter de muur van rotsen hier het begin van de ‘Twelve Apostles' moeten kunnen zien.
- Vervolgens zijn we beneden naar het strand gelopen, waar je een geweldig strand aantrof tussen het rotsgebergte. Enig minpuntje was dat het aan het regen was. Aangezien er ook veel wolken waren, hadden we waarschijnlijk geen zonsondergang bij de '12 Apostles'.
- Volgende de laatste plaats: de 12 Apostles. Eigenlijk zijn het er nog maar 8, want 4 zijn er vergaan. Ondanks de regen, was er toch een klein zonsondergang tussen de wolken door, wat een ONBESCHRIJVELIJK mooi gevoel en omgeving gaf. Voor je zag je de 8 rotsen achter elkaar in het water staan, met een kleine rode gloed erop. En als je naar links keek zag je de zon verdwijnen achter de horizon. SUPER!!
Hier ontzettend lang gebleven en toen het eenmaal donker was, zag je beneden op het strand 100'en pinguïns terug komen naar hun slaapplaatsen.
Rond kwart voor 10 zijn we uiteindelijk terug gereden naar het hostel. Eerst met een klein groepje (Lea, Sam, Sarah, Tom, David en ik) een biertje gehaald in de pub en deze in het hostel met elkaar opgedronken.
Nu is het inmiddels 12u en moeten we morgen om kwart over 7 weer in de bus zitten, voor onze laatste dag richting Melbourne.

woe 18 jan
Om 6u ging vandaag weer de wekker, want nu moesten we om kwart over 7 in de bus zitten. Mijn laatste dag van de tot zo ver al geweldige trip over de GOR naar Melbourne. Ook vandaag weer best veel dingen gedaan en ook nog best wel wat aantal kilometers gemaakt.
- Onze eerst stop was bij de ‘Gibsons Steps. De oost kant van de 12 Apostles. Vanaf hier zag je het uitkijkpunt van gisteravond liggen en de eerst of laatste (ligt eraan hoe je het bekijkt) 2 apostelen van allemaal.
- Vervolgens een uur gereden in een rit met alleen maar nevel. Een heel bijzonder mooie rit door het bos en dan half in de regen. Want de volgende stop was namelijk het regenwoud/Rain Forrest. Hier echt 1,5u rondgelopen en ook een groot gedeelte ongeveer 40meter boven de grond. Hierdoor liep je ongeveer op gelijke hoogte als sommige bomen. Schitterend. Hier ook zelfs een ‘snale' gezien. Zeldzame zwarte slak.
- Next stop: Apollo Bay. Een goeie plek om onze sandwiches op te eten, die we vanochtend na het ontbijt voor onszelf gemaakt hadden.
- Kenneth River Hollidy Park: de juiste plek om te kamperen en koala's te zien. Heb er al een paar op KI gezien, maar toch steeds weer bijzonder.
- Na de koala's een korte stop bij ‘Godfrey Creek'. Een strand van rotsen en een super mooi uitzicht. Op dit gedeelte van de route ging namelijk het slechte weer over in het goede. Midden in de lucht zag je gewoon een strakke grens van wolken. Aan de ene kant een grijs wolkendek en aan de andere kant strak blauwe lucht. Zelfs de kleur van het water werd ineens blauwer.
- Het officiële begin van de GOR: Memorial Arch. Een houten boog over de weg, met erop de tekst ‘Great Ocean Road'. De officiële toegang tot de GOR eigenlijk. Plus een standbeeld en wat geschiedenis over het bouwen ervan.
- Maar voor ons was ‘Bells Beach' pas het einde van de GOR. Hier gingen wij hem pas echt verlaten. Dit strand staat bekend als één van de meest beroemde surfstranden voor surfwedstrijden.
- En niet verwonderlijk, dat onze volgende stop was: Surf City. Een klein stadje met alle hoofdkantoren van alle beroemde surfmerken met ook allemaal surfwinkels.
- Uiteindelijk onze allerlaatste stop: Melbourne. Iedereen afgezet bij alle hostels en meteen afgesproken om in de avond naar ‘Queen Victoria Market' te lopen en daar met zijn allen wat te eten. Snel ingecheckt in me hostel. Niet echt een super hostel. Beetje vies en klein en onze kamer is ook een grote bende, maar misschien wordt het nog wel leuk. Maar erna naar de markt. Wat een compleet gekkenhuis zeg. Alleen maar mensen en alleen maar eettentjes. Veel en veel te druk maar wel gezellig. Ze hadden zelfs een ‘Dutch Pancake' kraampje (erg populair die avond, ze waren zelfs door het beslag heen).
Na van iedereen afscheid genomen te hebben, ben ik terug gelopen naar het hostel en me bedje ingedoken.
De afgelopen 3 dagen waren echt super. Een hele leuke groep en eigenlijk de eerste waarbij alle Duits sprekende mensen Engels bleven praten. Daarnaast was Andrea een hele leuke gids die ons van alles heeft bijgeleerd. Absoluut een hele mooie rit.

do 19 jan
Om 9u vanochtend stond ik bij de informatiedesk op ‘Federation Square', in de rij, om een kaartje te kopen voor de Australian Open. Ik wil namelijk morgen naar Roger Federer en er zeker van zijn dat ik een kaartje heb. Helaas konden ze me pas om 4u vertellen in welk stadion hij speelt, dus heb ik maar vast een dagpas gekocht en deze kan ik dan upgraden naar een kaartje voor het grote stadion.
Erna ben ik naar het informatie centrum gelopen om te vragen hoe ik naar Tasmanië kan komen en welke tour ik daar kan doen. Eigenlijk toen maar ook meteen alles geboekt. Veel en veel te veel geld, maar wel de moeite waard. Ik moet er heen vliegen, dan een tour van 3 dagen en dan weer terug vliegen.
Na het informatie centrum ben ik opzoek gegaan naar een nieuwe camera, want de mijne is wel te maken maar dat kost meer dan een nieuwe kopen. Heb er nu eentje gekocht die vergelijkbaar is met mijn oude, alleen deze kan ook een panorama maken.
Om half 1 had ik met Renske afgesproken. Ken haar van het surfkamp in Frankrijk. Echt super bizar en ook super leuk om elkaar gewoon aan de andere kant van de wereld te ontmoeten. Zij gaat hier voor 2 maanden werken.
Eerst hebben we wat gedronken met zijn 2'en en erna zijn we op pad gegaan om cv's voor haar uit te delen. Dit tot een uurtje of 4 gedaan, want erna moest ik terug zijn voor de kaartjes. Eigenlijk was dit ook pas het eerste moment waarop ik echt een stuk van Melbourne zag. Het is een vrij moderne stad, met veel nieuwe hoge gebouwen. Maar ik denk dat het zich het meeste kenmerkt door alle kleine straatje met allemaal leuke eettentjes, barretjes en kroegen. Daarbij is het overal ontzettend druk, echt te veel mensen gewoon.
Inmiddels was Madlen ook gekomen, want zij wil ook heel graag naar Roger. Wij gevraagd waar hij speelde en toen kregen we te horen dat hij morgen overdag speelt in de ‘Rod Laver Arena'. Maar nog beter, ervoor speelt Nadal, dus we gaan beide zien.
Helaas had de vrouw van de ticketbalie me een klein beetje genaaid. Ze had me verteld dat ik me dagkaart kon upgraden, alleen nu kan het ineens niet meer hier doen maar moest ik het bij het stadion doen. Dit was natuurlijk geen optie, dus maar gewoon een kaartje gekocht. We zitten helemaal bovenin in het midden, want het was al bijna uitverkocht.
Na de kaartjes, snel boodschappen gedaan en terug gelopen naar mijn hostel. Toen weer terug de stad in, helemaal naar de andere kant (40min lopen), om daar samen met Renske Vietnamees te gaan eten. Ik had nu rijst met varkensvlees en Renske noedelsoep.
Erna weer 40min terug en inmiddels zit ik nu op me bed dit verhaal te schrijven. Leuke is wel dat mijn 3 Franse kamergenoten super aardig zijn. En eentje is zelfs bevriend met Michael Llodra en gaat elke dag gratis naar de Australian Open en uit eten met hem enzo. Hoop stiekem dat ik een keertje mee mag haha.

vrij 20 jan
Goh je zal vandaag toch maar eens Roger Federer en Rafael Nadal hebben zien spelen.
Om 10 hadden Madlen en ik afgesproken voor ‘Melbourne Park', het park van de ‘Australian Open'. Ik had om 9u de tram gepakt en was er al om kwart over 9. Om 10u gingen de poorten pas open, maar het was maar goed dat ik zo vroeg was, want er stond al een rij. Door de drukte konden we elkaar niet vinden en hadden we maar gewoon op onze plekken in het stadion afgesproken.
Voor de wedstrijd ben ik nog snel naar een aantal losse banen gelopen, in de hoop hier wat bekende tennissers te zien trainen. De eerste baan was al raak, Serena Williams (tering wat een dikke reet heeft zij, maar ze kan ongelofelijk hard slaan). Aan deze kant van het park waren eigenlijk alle banen bezet. Niet overal stonden bekende mensen op de baan, maar ik heb Sabine Lisicki zien trainen en Petra Kvitova was aan het warm lopen.
Om kwart voor 11 zat ik naast Madlen in de ‘Rod Laver Arena'. Een stadion geschikt voor 15.000 mensen en we zaten precies in het midden, helemaal bovenin. Ondanks dat kon je het spel nog steeds goed volgen.
Ja ja de eerste wedstrijd om 11u was: Luká Lacko - Rafael Nadal. In de eerste set kon Lacko nog wel een beetje partij gegeven, maar ondanks dat Nadal niet top was, was het wel een vrij gemakkelijke wedstrijd.
Om je heen hoorde je steeds meer Zwitsers praten, want rond een uurtje of 1 kwam Roger Federer het veld op lopen voor zijn partij tegen Ivo Karlovic. Tijdens de wedstrijd merkte je aan het publiek al wat voor een favoriet Roger is, een hele goeie sfeer. En wat kan die gozer geniaal tennissen. De hele wedstrijd bijna geen enkele fout maken en als het belangrijk werd, toverde hij de ene geweldige bal na de andere van zijn tennisracket. Toch wel een droom die uitgekomen is: Roger Federer zien spelen (en natuurlijk Rafa ook).
De partij van Roger duurde wat langer dan die van Rafa, maar toch kort genoeg om erna Jelena Jankovic de baan op te laten komen, voor haar partij tegen Christina McHale. Echt elke game was minimaal 2 keer deuce, maar toch won Jankovic met 6-2 6-0.
Na deze wedstrijd hadden we geen kaartje meer voor de RLA, want het was een dagsessie. Maar we konden wel op alle banen eromheen gaan kijken. Zo hebben we ongeveer een half uur in de rij gestaan om de dubbel van Bob Bryan/Mike Bryan tegen Peter Luczak/Lleyton Hewitt te zien. Helaas konden we er niet op tijd inkomen, maar ze liepen dan wel weer langs me toen ze het stadion uitkwamen. Daarnaast zagen we ook tijdens het wachten, Del Potro langs lopen en Mauresmo.
Uiteindelijk konden we in de avond alleen nog gratis de Margaret Court Arena in en daar hebben we de dubbel van Robert Lindstedt/Horia Tecau (zwe/rou) tegen Colin Ebelthite/Marinko Matosevic (aus) zitten kijken. Nu kwam toch wel een beetje het echte Davis Cup sfeertje naar voren. Alle Australiërs die aan het zingen waren en de wave die rond ging. Een leuke en ontzettend snelle dubbel. Lindstedt/Tecau zijn de nummer 7 van de wereld, ze verloren de eerste set maar wonnen er de rest.
Inmiddels was het rond 9u en was het donker geworden. Madlen is terug naar haar hostel gegaan en ik heb op het scherm nog een stuk van Dolgopolov(rus)/Tomic (aus) zitten kijken. Een groot grasveld waar allemaal Australiërs gespannen zaten te kijken. Leuke en gezellig sfeer.
Ik heb de wedstrijd niet afgekeken, maar ben rond half 10 weer terug gegaan naar me hostel. Inmiddels is het 11u en zit ik nog steeds na te genieten van de dag. En Michael Llodra kwam zo maar onze kamer binnen lopen, want hij kwam zijn vriend opzoeken die toevallig in mijn kamer slaapt. Eigenlijk kwam die kerel alleen voor een Frans meisje te scoren, terwijl hij getrouwd is en 2 kinderen heeft.
Ik wou eigenlijk vroeg naar bed gaan vandaag, want was wel redelijk op. Maar toen kwam Harmke een Nederlands meisje me kamer inlopen en hebben we met een groepje 's nachts tot een uurtje of 3u in het park gezeten en uiteindelijk om half 5 pas gaan slapen.

za 21 jan
Ondanks dat het half 5 was, wilde ik toch niet tot heel laat in mijn bed blijven liggen. Daarom om 10u rustig opgestaan, terwijl de rest van mijn kamer nog lag te pitten. Mijn ontbijtje gemaakt en vervolgens op pad gegaan om boodschappen te doen en mijn btg weer eens op te waarderen. Maar niet voordat ik mijn busreis naar Sydney had geregeld. Helaas moet ik weer heel lang wachten, want ik kan pas op 4 februari een 3-daagse busreis naar Sydney pakken.
Terug gekomen in het hostel eindelijk mijn mail weer eens bekeken (had namelijk het wachtwoord van mijn Franse kamergenoot gekregen).
Tegen een uurtje of half 2 belde Renske op dat ze net klaar was met werken, maar dat ze het waarschijnlijk niet meer ging redden om nog wat te doen vandaag.
Aangezien iedereen binnen in het hostel bleef, ben ik een stuk met de gratis city tram gegaan. Deze maakt een cirkel rondom het centrum en verteld bij elke stop wat je er kunt zien. Vast een voorproefje voor als ik morgen echt alle dingen ga bekijken.
Vervolgens bij ‘Federation Square' eruit gestapt en heerlijk in de zon op het grote tv-scherm tennis zitten kijken. Net zoals vele andere, alleen kreeg je wel een houten reet van de stenen grond. Inmiddels was Sarah (van mijn 3 daagse trip over de GOR) erbij komen zitten. Uiteindelijk moest ik om 6u in het hostel terug zijn, om met Isha te skype. Op de terug weg weer de tram in gestapt om nu de andere helft van de cirkel te zien. Niet heel bijzonder, maar de vrouw naast mij wel. Een oma van zeker 70, die zich gedroeg als een meisje van 16. Met open mond kauwgom kauwen en haar pet scheen achterop haar hoofd. Het enige wat ze miste was de broek op half 7.
Om 6u zouden we gaan skype, alleen hadden we er niet echt rekening mee gehouden dat het geen 3u tijdsverschil was, maar 2u. En aangezien we beide nog meer gingen doen in de avond, hebben we het maar verplaatst.
Rond 7u in de keuken spaghetti voor mezelf gekookt en vervolgens weer de tram in naar ‘Federation Square', want daar zou vanavond L.Hewitt uitgezonden worden. Heb dit ongeveer tot half 10 zitten kijken en toen werd het echt te koud. Ik had geen lange broek aan en geen jas mee. Een goede leer voor morgen, want dan wil ik in de avond Roger Federer kijken.

ma 23 jan
Vandaag eindelijk pas echt wat van de stad gezien. Ik wilde de looproute uit mijn Lonely Planet gaan doen, dus ik heb voor toerist gespeeld vandaag (met 32 graden).
Ik had de wekker om 8u gezet, maar dat vond ik toch iets te vroeg dus werd het uiteindelijk kwart voor 10.
Vervolgens mijn ontbijt gemaakt en brood gesmeerd voor vandaag, om vervolgens rond een uurtje of 11 naar het begin van de looproute te lopen. De route ging alleen door het centrum, dus ik heb hem een beetje uitgebreid. Zeker nog niet alles gezien, maar dat kan nog in mijn komende dagen.
- Southgate: boulevard langs de rivier.
- Royal Arcade, Block Place en Block Arcade: oude boetiekjes, barretjes en cafés.
- Chinatown
- Princess Theatre
- Parliament House: waar het parlement nu gehuisvest zit.
- Federation Square (FS): het grote verzamelplein voor toeristen.
Ik heb zelf de tour nog uitgebreid door eerst naar ‘St Patrick Cathedral' te lopen. Grote mooie kathedraal van buiten, maar niet heel bijzonder van binnen. Om erna naar het ‘Royal Exhibition Building' te lopen en daar was toevallig een show van oude auto's . Erna doorgelopen naar FS om eerst nog de ‘St Paul's Cathedral' te bekijken. Niet een hele mooie kerk van binnen, maar wel erg oud en daar hou ik wel van.
Uiteraard vlak voordat ik terug ging naar het hostel, nog even tennis zitten kijken op FS. Toevallig was Nadal toen bezig.
Rond half 5 was ik weer terug in mijn hostel, om snel me spullen te pakken om weer terug te gaan naar FS. Om kwart over 6 zat ik strak voor het scherm, precies in het midden van het plein, met een broodje van de Subway op schoot. Het was nog steeds ontzettend warm, maar ondanks dat liep het plein steeds meer vol. Uiteraard omdat Tomic (aus) nu tegen Federer ging spelen.
Zoals ik al hoopte won Federer. Een mooie wedstrijd tussen het idool van Tomic en de grote meester zelf.
Halverwege de wedstrijd was ook Renske aangesloten met mensen van haar hostel. En hebben we samen Wozniacki - Jankovic zitten kijken. Dit was trouwens ook een geweldige wedstrijd. Maar wat een verschil met de mensen uit mijn hostel. Iedereen is wat ouder, maar zo veel socialer. Ik ga dus kijken of ik daar misschien in het hostel kan gaan zitten voor de dagen dat ik terug kom na Tasmanië.
Uiteindelijk was de wedstrijd rond kwart voor 11 afgelopen en ben ik terug gegaan naar mijn hostel. Daar eerst een tijd met Harmke zitten praten en erna met mijn Duitse kamergenoot. Super aardige gast hij kon me alvast wat vertellen over Tasmanië en we hebben onze verhalen over N-Z gedeeld. Beide waren we het er over eens, de meest vriendelijke mensen en het mooiste land van de wereld.

ma 23 jan
Weer een dagje toerist spelen met 32 graden.
Om 8u vanochtend eerst geskyped met pap en man. Echt een uur zitten skype, want we hadden genoeg bij te praten. Zoals mijn trip over de GOR en mijn dag Australian Open. Plus de vakantie die pap en man geboekt hebben en waar Marloes en ik voor een week bij mee gaan.
Om half 11 het hostel uitgelopen, op weg naar de ‘Botanic Gardens'. Een erg grote tuin met een grote vijver in het midden. Wat minder bloemen en planten, maar wel mooie omgeving.
Op de terug weg langs het Melbourne Park gelopen en nog even geluisterd naar het geluid wat van de tennisbanen afkwam.
Terug gelopen door de ‘Queens Garden' en daar eerst in het zonnetje zitten lunchen. Toen de weg overgestoken om bij de ‘National Gallery' naar binnen te gaan. Dit keer was er een tentoonstelling over Aziatische en Europese kunst uit de 16^de tot 19^de eeuw. Niet echt de moeite waard, behalve het kleine stukje waar allemaal Nederlandse kunst was. Zoals een schilderij van Rembrandt en een stoel van Rietveld.
Uiteindelijk weer terug gelopen naar FS en daar eerst Serena Williams zien verliezen en toen Tsonga zien verliezen van een Japanner. De eerste Japanner die na 80 jaar de 1/4 finales van de AO heeft bereikt.
Voor het eten nog met Isha geskyped. Hier was het 6u en daar in N-Z 8u. Leuk om haar weer even gesproken en gezien te hebben. Helaas was het daar 8 graden en vinden van werk was erg moeilijk.
De maaltijd voor vanavond was toch maar weer spaghetti, omdat ik eigenlijk zo snel mogelijk weer terug wou naar FS. Vanavond was namelijk Hewitt - Djokovic. Om kwart voor 8 zat ik op het plein, alleen was de wedstrijd Lisicki - Sharapova nog bezig. Een super vette wedstrijd (3 setter), maar daardoor begon Hewitt pas om 10u. Deze wedstrijd duurde tot na 1'en. Maar meer en meer dan de moeite waard. Wat een ongelofelijke wedstrijd, vooral aan het eind. Om half 1 viel zelfs het uit geluid uit, maar een aantal mensen zorgde toen voor de bijgeluiden haha. Gelukkig de laatste 2 punten wel weer met geluid kunnen volgen.

di 24 jan
Rond kwart voor 10 mijn bed uitgerold. Een ontbijtje gemaakt en een tijdje met 4 Duitsers zitten praten. Het grappige is dat ik bijna alles begrijp wat zij tegen elkaar zeggen, maar ondersom niet.
Vervolgens ben ik op pad gegaan om wat dingen te regelen. Zo heb ik een busticket gekocht voor mijn reis naar het vliegveld van morgen om 5.30u. Toen ben ik naar de kapper gegaan. Op zich erg grappig, het was bij 2 Chinese dames en het koste me maar 15 dollar. Alleen mijn Engels was beter dan dat van hun, dus ik was eerst bang dat ze niet helemaal begreep wat ik wilde en dat ik met één of ander vaag kapsel achter zou blijven. Uiteindelijk viel het wel mee en begreep ze dat ik mijn haar wil laten groeien en dat ze alleen de dooie puntjes eraf moest knippen.
Rond 2u eerst naar mijn hostel gegaan, om mijn backpack alvast in te pakken. Om erna vervolgens naar ‘Nomads' (een ander hostel) te lopen om daar van 1 feb tot 4 feb te een bed te boeken. Dit is namelijk ook het hostel waar ik opgehaald wordt om naar Sydney te gaan, wel zo handig dus om daar te blijven slapen ervoor. De andere nachten kan ik waarschijnlijk bij Renske in het hostel zitten, dus dat is wel zo gezellig!
Toen ik erheen liep belde Renske me ook toevallig, omdat ze net klaar was met werken en of we misschien op FS konden afspreken. Daar het eind van Clijsters - Wozniacki zitten kijken en erna in mijn eentje nog Federer - Del Potro (geniaal weer en het was de 1000^ste wedstrijd van Roger).
In mijn hostel gebakken aardappels, boontjes en 2 hamburgers gemaakt (had er nog 2 over).
Inmiddels zit ik nu op mijn bed de stand tussen Nadal - Berdych te volgen en heb net mijn foto's bijgewerkt en geordend. Het is nu half 10 en ik denk dat ik zo maar eens ga proberen te slapen in de hitte, omdat het wekkertje vannacht om 4u gaat.
Tenminste dat dacht ik. Franzi mijn Duitse kamergenote verveelde zich, dus dit eindigde uiteindelijk in een soort van tandpasta gevecht samen met Sabrina (ook Duits). Ik denk dat het uiteindelijk half 2 was voordat ik sliep, want ook de Fransen kwamen met van alles de kamer binnen zetten.

woe 25 jan
Om 4u ging de wekker. Veel en veel te vroeg, maarja je moet er wat voor over hebben om de goedkoopste vlucht te hebben. Snel gedoucht en zoals ik al verwachtte, er zaten nog gewoon mensen in de keuken beneden.
Rond half 6 vertrok de shuttle bus richting het vliegveld. Daar ingecheckt en om 10 voor half 8 weggevlogen, op weg naar Tasmanië. Vrij weinig van het uurtje in de lucht meegemaakt, want ik was gelijk vertrokken.
Op het vliegveld van ‘Launceston' werd me tas eruit gepikt door een hond. Ik had er namelijk geen rekening mee gehouden dat Tasmanië een andere staat is, dus geen fruit het land in.
Ook hier de shuttle bus naar het hostel genomen: ArtHouse Hostel. Een super leuk en oud woonhuis eigenlijk, nog compleet in de oude stijl. Ik slaap helemaal op zolder, samen met 7 andere.
Aangezien we pas om 2u in mochten checken, rade het meisje van het hostel me aan naar ‘Cataract Gorge Reserve' te lopen. Dit was ongeveer 35min hier vandaan en het was een water basin, midden tussen de bergen. Geweldig!! Wel een pittig tochtje de berg op, maar na een soort van vallei had je een groot meer, met een zwembad ernaast en bergen en rotsen om je heen.
Hier aan de overkant een lekker kop cappuccino genomen, want ik kon wel wat cafeïne gebruiken. Daar ben ik in een stoel, op een soort van veranda met uitkijkpunt, gaan zitten. En heb daar heerlijk genoten van het uitzicht. Toen kreeg ik spontaan de inspiratie om weer wat na te tekenen en te ontwerpen, dus heb er een uurtje onder de bomen gezeten. Af en toe, vooral als je alleen bent, mis ik nog wel eens een kwast, pen of een bal om iets mee te doen.
Op de terug weg, door de hoofdstraat van Launceston (trouwens 3^de oudste stad van Oz) gelopen. Maar deze was alles behalve boeiend. Het park wat daarachter lag, was daarentegen wel leuk. Er was zelfs een heuvel met apen.
Gelijk boodschappen gedaan bij de supermarkt ‘Coles' en om half 2 was ik terug. Toen kon ik gelukkig wel inchecken. Snel me tas afgedropt en door gelopen naar de ‘Queen Victoria Museum & Art Gallery. Hier was onder andere een tram museum, dieren uit Tasmanië en allemaal natuurkundige illusies die je kon zien.
Inmiddels zit ik nu op de bank in het hostel, om uiteraard Murray - Nishikori te gaan kijken. Zat dit keer samen met een Fins meisje, die toevallig 10 maanden in Breda heeft gewoond en verbazingwekkend goed Nederlands kon spreken.
Als avondeten: mijn pasta gerecht met kaneel saus. Niet bijzonder, maar wel vullend. Na het eten weer voor de tv voor Djokovic - Ferrer. Helaas ben ik te moe om de wedstrijd af te kijken. Heb net Djokovic de 1^ste set zien winnen, maar ga nu toch echt slapen (9u).
Tenminste dat dacht ik, want na 5 min stond ik alweer op het balkon naar vuurwerk te kijken. Morgen is het de 26^ste en dat is voor Australië ‘Australian Day'. Niemand kon me vertellen wat het precies inhield, maar het kwam er op neer dat Australië toen een soort van eigen grondwetten kreeg.

do 26 jan
Om half 8 stond ik buiten voor het hostel, waar ik opgehaald werd voor mijn tour naar door de westkust van Tasmanië met ‘Tour Under Down Under'.
Lukas, super toffe gast van 22, was onze gids voor de komende 3 dagen. Een paar mensen van de groep hadden de oostkust al gedaan, sommige hadden alleen 3 dagen westkust en andere gingen de oostkust nog doen. De eerste dag wist ik niet helemaal wat ik van de groep moest denken, vooral veel Aziaten. Zo hadden we 2 Japanse meisjes, die alleen maar foto's aan het maken waren van elkaar terwijl ze sprongen. Eén van de twee moest zich ook om het uur opmaken. Niet dat het hielp, maar ja hoe zeg je dat in het Japans. Daarnaast hadden we 3 jongens uit India, die ook alleen maar foto's van elkaar maakte en niet rekening hielde met op tijd ergens terug zijn. Een koppel uit Singapore, met veel te veel geld, waarbij de man steeds die Chinees uit ‘The Hangover' na probeerde te doen. Een vrouw uit Melbourne (oorspronkelijk Moskou), die gewoon de vrouwelijke kopie van ‘Doctor Evil' uit ‘Astin Powers' was. Drie meiden uit Australië zelf. Twee oudere vrouwen (boven 65), waarvan één uit Engeland en één uit Duitsland. Plus nog twee Chinese meisjes, waarvan je niet door had dat ze op de bus zaten.
We hebben vandaag vooral veel gewandeld en niet eens zo heel veel gedaan, maar wel een fantastische eerste dag. Tasmanië lijkt erg veel op N-Z, zeggen ze (ik vind namelijk van niet). De ligging en de samenstelling van het landschap, heeft niks meer met Australië te maken, maar lijkt veel op N-Z. Het hele eiland bestaat eigenlijk uit alleen maar aan elkaar liggende nationale parken.
- Als eerste zijn we naar ‘Cataract Gorge' gelopen. De plek van het water basin, waar ik gister al geweest was. Maar ondanks dat toch leuk om nog een keer te zien.
- Vervolgens gereden naar het stadje ‘Sheffield' voor een boodschappenstop. De vrouw uit Engeland bood aan om met hun mee te eten: vrouw uit Duitsland en Engeland, een Australisch meisje en Lukas. Pasta met chicken tonight.
De busrit er naar toe deed me een beetje aan de busrit door ‘Grampions National Park' denken. Een rit door de bergen, met om je heen veel bomen en groene plekken met af en toe zichtbare rotsen.
- Eigenlijk waren we al vrij snel op onze accommodatie aangekomen, zo rond 1u. Daar samen met de jongens uit India ingecheckt in onze kamer. Onze accommodatie voor vannacht was: Discovery Holiday Park. Een grote camping met houten huisjes.
- In de middag zijn we naar ‘Cradle Mt' gereden, in ‘Cradle Mt National Park. Hier zijn we met de helft van de groep naar een uitkijkpunt bovenop een berg geklommen. Gelukkig met een beetje uitdaging, want berg op was erg stijl en berg af heel rustig. Het deed me allemaal een beetje aan de ‘Grampions' denken. Maar stel je voor: een heel groot meer, met er omheen gigantische bergen. Steeds verder de berg op lopend komen er kleinere meren tevoorschijn en boven op de berg heb je een grandioos uitzicht over het meer. Je keek vooral uit op de belangrijkste berg: Gradle Mt. FANTASTISCH!!
Je moest je zelfs registeren voor de tocht, omdat er nog wel eens mensen zijn verdwaald of in moeilijkheden wilde raken.
- Na 3u gelopen te hebben, zijn we terug gereden naar onze accommodatie. Hier tegen een uurtje of half 6 begonnen met koken. Het ging helaas niet zo snel als we wilde, maar het was erg gezellig met het groepje waarmee we gingen eten (een geruststelling voor mij, want ik vond de rest van de groep nog niet zo).
- Het avondprogramma: Roger Federer - Rafael Nadal. Het koppel uit Singapore had een tv in hun huisje en had een paar van ons uitgenodigd om te komen kijken (erg gastvrije mensen). Hier een super wedstrijd zitten kijken, die helaas door teveel fouten van Roger in een verkeerde uitslag eindigde.
Uiteindelijk lag ik half 12 in me bed en had ik toch wel een erg leuke en mooie eerste dag gehad.

vrij 27 jan
Om half 7 had ik mijn wekker gezet, want om 8u moesten we weer in de bus zitten voor dag 2 in Tasmanië.
- 's Ochtends zijn we weer terug gereden naar het park om daar een paar kleine looproutes te doen. Zo zijn we met een paar naar twee kleine watervallen gelopen en erna naar een klein beekje. Deze dag begon wat bewolkter, maar net zoals gisteren, werd het weer ontzettend warm.
Uiteindelijk nog een half uurtje in de lodge van het park gezeten en toen tegen 11u weer terug de bus in.
- Vervolgens hebben we 1,5u gereden naar ‘Lake Mackintosh'. Maar niet voordat we midden op de weg gestopt waren voor een egel (bijzonder om te zien daar) en erna om alle wespen die de bus ingevlogen waren er weer uit te krijgen.
Het meer was GEWELDIG!! Het eerste moment waarbij ik weer een beetje het N-Z gevoel kreeg. Na vandaag moet ik mijn mening over Tasmanië ook aanpassen hoor. Gisteren waren het vooral bergen, met veel geel gras. Maar vandaag veranderde alles in grote groene bergen, met veel bomen en varens. Kortom een klein beetje N-Z.
- Onze lunchplek voor vandaag was het stadje ‘Rosebery'. Een stad die nog steeds gebruikt wordt voor het mijnen van tin en staal. Ook deze plek lag midden tussen de bergen.
- Rond half 2 zijn we naar ‘Henty Sanddunes' gereden. Eén grote zandduin, waar we met zijn allen vanaf gesprongen zijn. Helaas geen zandsurfen, omdat een vriend van Lukas hier zijn nek mee gebroken had.
- Onze accommodatie voor vannacht: de YHA in ‘Strahan'. Een backpack accommodatie ongeveer 10min rijden van het strand.
Voordat we hier heen reden hadden we nog 20 min om de stad te verkennen en hier had ik voor het eerst een gedeelde mening met sommige andere mensen over deze tour. Ik vond de tour tot nu toe namelijk geen echte tour. Lukas is een goeie gozer, maar er wordt niks verteld, er zit alleen ontbijt inbegrepen en eigenlijk doen we niet eens zo heel veel gedurende de dag. Terwijl je wel veel geld betaald, je kan er veel meer uithalen en dat is een beetje jammer.
- Na het inchecken en het geweldige moment waarop de man uit Singapore boos werd (hij vond namelijk dat hij de koning van de bus was of zo iets en dat het te lang duurde voordat hij geholpen werd, belachelijk hoe hij zich gedroeg) zijn we met bijna iedereen naar het strand gereden. Hier een half uur in de zee gedoken en ons mee laten slepen door de golven. Goed moment voor sommige om ook het zand van de zandduinen eraf te spoelen.
- Omdat er nog steeds geen duidelijkheid was over het eten, Lukas wist namelijk nog steeds niet of er een bbq was vanavond. Hadden we besloten om gewoon zelf vlees en salade te kopen en zelf een bbq te houden.
Ik had het vlees met de Engelse vrouw gedeeld en zo hebben we met zijn allen salade gemaakt en Lukas en ik stonden met een biertje achter de bbq het vlees te braden (vooral ons eigen vlees natuurlijk).
Uiteraard met een beetje tempo want we wilde vanavond Djokovic - Murray zien. Wat een gevecht zeg. Helaas kon ik rond half 10 mijn open niet meer open houden en heb ik het kijken moeten staken. Maar de Engelse vrouw heeft tot kwart voor 1 de partij uit zitten kijken, een geweldige 5 setter was haar conclusie.

za 28 jan
Alweer mijn laatste dag in Tasmanië, met om 6u de wekker en om half 8 in de bus. Ook deze dag was qua landschap weer ONGELOVELIJK.
- Als eerste een korte stop in ‘Strahan' voor het halen van koffie en lunch voor de gene die dit wilde.
- Vervolgens een ongelooflijk mooie rit door de bergen (ik zat voorin). Er hing nog mist tussen de bomen en de zon probeerde door te komen, wat een onvergetelijk mooi beeld gaf. Een mooi voorbeeld van deze slechte tour: we kwamen langs een fotostop die uitzicht gaf over de bergen, maar uiteraard stopte we hier niet. Gelukkig kon ik nog snel wat zien: een geweldig uitzicht over een paar bergen met bomen, maar het mooie was dat in het midden een deken van wolken hing (een gemiste kans dus).
- De stop na de bergrit was ‘Queenstown'. Ook weer een mijnstadje. Hier kort naar het toilet kunnen gaan en voor de gene die weer wilde, naar de supermarkt.
Vanaf dit moment veranderde het landschap weer van groen naar geel, maar nog steeds onvergetelijk mooi.
- Een korte rijdende fotostop op ‘Brackdawn Bridge' (plek voor het mijnen van goud), om vervolgens door te rijden naar ‘Nelson Falls'. Een mooie waterval, maar zeker niet de mooiste van vandaag.
- Erna door gereden naar ‘Franklin River'. Een rivier die ze vroeger hebben proberen te dammen.
- Onze lunchstop voor vandaag was bij ‘Lake St Clair' in ‘Lake St Clair National Park'. Het diepste fresh water lake van Australië. Hier eerst geluncht en daarna een stuk langs het meer gelopen, dat ook hier weer geweldig tussen de bergen lag. Je moest alleen wel uitkijken voor slangen die er waren, maar ik heb er helaas geen gezien.
- 1,5 Uur later, tegen een uurtje of 1 zijn we weer de bus ingestapt voor een langere rit naar onze laatste stop van vandaag: Mt Field National Park. Onderweg nog een keer gestopt om te plassen, maar vooral veel liggen slapen.
- Onze laatste activiteit van vandaag: Mt Field National Park, met het bezoeken van ‘tall trees walk', ‘Horseshoe falls' en ‘Russel falls'.
Eerst zijn we door het bos/regenwoud gelopen tussen de twee na hoogste bomensoort ter wereld. Een korte tocht die ons uiteindelijk leidde naar de eerste waterval. Deze was, doordat het zo weinig regende, nauwelijks een waterval te noemen en ook niet echt mooi. Maar daar en tegen was ‘Russel falls', tot nu toe de allermooiste waterval die ik in mijn 3 maanden reizen gezien heb. Ook hier was helemaal niet veel water, maar dat maakte het eigenlijk alleen maar mooier. De waterval bestond uit een aantal verdiepingen en eigenlijk 2 grote, waarop op de grote een aantal bomen stonden en daar achter stroomde kleine stroompjes water langs een muur van rotsen naar beneden en de zonnestralen schenen door de bomen op de bladeren. FANTASTISCH!! Na teveel foto's gemaakt te hebben, hier ook even een momentje gepakt om gewoonweg te genieten (wel tussen alle toeristen door die foto's aan het maken waren).
Op de terugweg naar de bus, nog een walibi gezien die 1,5m van me vandaan zat. Helaas werd de rust verstoord door een stelletje Japanners die niet na kunnen denken. Ik moet zeggen dat ik na deze trip wel heb gemerkt, dat Aziaten gastvrij en aardig kunnen zijn, maar ook ongelofelijke egoïsten en weinig rekening houden met anderen.
- Ons laatste uurtje in de bus, op weg naar ‘Hobart'. De hoofdstad van Tasmanië en de eindbestemming van mijn reis.
Rond kwart voor 6, samen met de Engelse vrouw, aangekomen in mijn hostel: City Central Backpackers. Afscheid genomen van Lukas, samen ingecheckt en me vervoer naar het vliegveld voor morgen geregeld. Ik vlieg namelijk om 6u 's ochtends terug naar Melbourne.
Me kamer is niet super, maar ik slaap hier toch maar voor een paar uur. Vervolgens snel een broodje bij de subway gehaald en nu zit ik hier mijn verhaal van de afgelopen 3 dagen op te schrijven aan de hand van steekwoorden die ik opgeschreven heb (geen tijd gehad om het elke dag uit te typen). Het is nu bijna 8u en voordat ik zo ga slapen, check ik nog snel even hoe de stand is in de finale van de dames tussen schreeuw koningin Sharapova en Azarenka.

zo 29 jan
Om half 4 ging de wekker. Verbazingwekkend wekkend voelde ik me niet heel moe, want ik had toch wel 6u geslapen.
Om half 5 werden we opgehaald door de bus, die pas om 10 over 5 bij het vliegveld was. Niet helemaal relaxt, want om half 6 moesten we boarden. In de bus nog één van de Australische meisjes en 2 Chinese meisjes van de tour tegen gekomen. We hadden allemaal de vlucht van 6u. Ik dacht dat ik wel zou gaan slapen, maar heb vooral sport gevolgd en de wedstrijd Liverpool - Manchester City zitten kijken.
Om 9u was ik, door vervoer met bus en tram, bij het hostel (Central Melbourne Accomodation) van Renske waar ik de komende 3 nachten blijf slapen. Het ligt in de wijk ‘Richmond' en dat is een buitenwijk van Melbourne. Een gezellige, beetje rommelige oude wijk, met veel barretjes en Aziatische restaurantjes. Gelukkig was Renske al op, dus kon ze de deur voor me open maken. De rest lag namelijk allemaal nog te slapen.
In de ochtend heb ik, terwijl Renske aan het skype was, de was gedaan in een wasserette verderop. Tussendoor boodschappen gedaan en een strandhanddoek gekocht (een kei grote, voor 4 mensen of zo iets, want ze hadden niks anders).
Terug gekomen in het hostel, zijn we samen met een paar andere (3 Zweden, 2 Duitsers, 1 Italiaan, 1 Engelse en 2 Nederlanders) naar het strand gegaan. Wat een verschil met me oude hostel zeg, super sociale en gezellige mensen. Tot 5u op het strand gelegen, met af en toe wat zon, maar zeker een paar duiken genomen.
In de avond hebben Renske, Rebecca (Eng) en ik, snel wat gegeten want om half 8 wilde we toch echt wel op FS zitten, voor Djokovic - Nadal. Maar niet voordat ik Steve, de eigenaar van het hostel, had ontmoet. Wat een super aardige man zeg. Zijn vrouw werkt bij de Australian Open en één van zijn zoons moest het volkslied zingen voor aanvang van de wedstrijd.
FS zat af en afgeladen vol en Nadal was qua supporters toch net iets beter vertegenwoordigd. Helaas moesten we na de 3^de set de tram terug pakken naar het hostel, want anders zouden we niet meer terug komen. Terug in het hostel had ik wel verwacht dat het snel over zou zijn, maar de 6u durende wedstrijd duurde uiteindelijk tot half 2. De kamer zat al vol, dus zijn we met de Zweden en de Italiaan in de keuken gaan zitten kijken. Wat een GRANDIOOS gevecht zeg. Eén van de beste finales die ik ooit gezien heb.
Uiteindelijk lag ik om 2u in mijn bed, nog een klein beetje na te genieten van de wedstrijd.

ma 30 jan
Geen wekker, dus dat betekende rond 11u mijn bed uitrollen. Had de slaap blijkbaar toch wel echt even nodig. Erna gedoucht en een ontbijtje gemaakt.
In het begin van de middag vooral met de Zweden en de Italiaan buiten in de tuin gezeten. Het weer was een stuk minder vandaag: veel donkere wolken, maar nog net geen regen. Het weer zal voor de komende week niet heel goed worden, werd me verteld.
Rond een uurtje of half 2 ben ik ‘Richmond' zelf even ingelopen, vooral over ‘Swan St'. Af en toe wat kleine winkeltjes ingedoken en een beetje rondgekeken (boekenwinkeltjes en art gallery's).
Inmiddels is het nu bijna 4u en zit ik met Floris (Dui) en Chris (Schot) op de bank tv te kijken, terwijl het buiten steeds een beetje begint te regenen.
Eindelijk, eindelijk, eindelijk weer eens een potje voetbal gespeeld. Tegen een uurtje of 5 zijn we met 8 jongens het park ingedoken voor een aantal potjes voetbal: Arron (Eng), Andrew (Dui), Mattheo (Ita), Chris (Dui), Oscar (Zwe), Anton (Zwe), Sebastian (Zwe) en ik.
Rond half 8 stonden we met een groep van 10 personen klaar om naar de ‘Convint' te gaan. Dit is een soort van vrijwilligers restaurant (Indisch), waar je betaald wat jij denkt dat het eten waard is. Het is meer gebaseerd op voedsel voor daklozen, maar eigenlijk zitten er alleen maar backpackers. Je moet je er niet al te veel van voorstellen, maar het is super gezellig en buiten op het terras werd zelfs voor muziek gezorgd.
In de avond nog met zijn allen tv zitten kijken en zitten kletsen en rond een uurtje of 12 ben ik mijn bed weer ingedoken.

di 31 jan
Weer lekker om half 11 mijn bed uitgerold en rustig ontbeten. Erna met Rebecca, een vrouw uit Schotland super lang zitten praten. Zij is namelijk architect en is hier op zoek naar een baan.
In de middag eigenlijk niet veel gedaan. Eerst nog weer even Richmond ingelopen, maar het weer was koud en winderig vandaag. Toen ik terug kwam wilde de 3 Zweedse jongen en Lara (Dui) naar de Ikea voor Zweedse gehaktballen. Na 5 sec wist ik al gelijk weer waarom ik zo'n hekel heb aan de Ikea, maar het was gezellig.
We wilde vandaag met 8 personen gaan tennissen, maar dat werd verwisseld naar een avondje bios: Sherlock Holmes 2. Maar in de avond het niemand meer puf, dus ging ook dat niet door. Renske had me al een beetje gewaarschuwd voor als er iets in de hostel geregeld moet worden, dan duurt dit uren of het gaat ineens niet meer door.
Uiteindelijk hebben Renske en ik pannenkoeken voor onszelf gebakken en uiteraard aten er opeens 5 mensen meer mee. Dit betekende zelfs 2 keer bakken, maar gelukkig was het gezellig en druk in de keuken.
's Avonds hebben we met bijna alle jongens en maar 2 meiden de film ‘Kingpin' gekeken. Erg flauwe, maar toch ook wel weer grappige film.
Inmiddels is het nu bijna 1u, de Zweedse jongens liggen nog een film te kijken en eigenlijk heb ik ook wel zin om nog even het begin van ‘Lord of the Rings 1' te kijken (een klein beginnetje maar, omdat hij zo leuk is).