Hey Allemaal,

Hoe is het met iedereen? Lekker allemaal op de schaatsen en rillend naar het werk? Of de koud nu al zat en toch maar liever de zon?
Inmiddels ben ik eindelijk aangekomen bij de oostkust. Heb 4 dagen in Sydney gezeten en vertrek morgen eerst naar Spot X om te surfen en dan naar Byron Bay. Helaas is ook hier het mooie weer even wat minder, vooral veel regen en ook overstromingen boven in de oostkust. Maar ik vermaak me nog steeds prima. Heb mijn hele reis tot aan Cairns inmiddels vast gelegd en hoop nu echt weer mooie dingen te zien en vooral ook te kunnen surfen natuurlijk!
Hier weer een verhaal, en volgens mij zelfs wat sneller achter de vorige aan dan vorige keer:p

Groetjes,
Jip

woe 1 feb
OP DE HELFT!!! Aan de ene kant voelt het als of ik al veel en veel langer weg ben, omdat ik al zo veel gedaan en gezien heb. Maar aan de andere kant zijn het maar pas 3 maanden. Misschien komt dit laatste ook wel een beetje doordat ik de afgelopen maand zo lang overal gebleven ben.
Ik moest voor 9u uitgecheckt zijn, dus om kwart over 8 stond de wekker. Als ontbijt crusli en nog een pannenkoek van gisteravond. Zoals ik al een klein beetje verwacht had, kwam Steve pas om half 10. Dit maakte verder niks uit, want ik heb ervoor buiten in de zon gezeten op mijn laptop.
Helaas kon gisteren het tennis niet doorgaan, maar vandaag om 11u gingen we met Flo, Matteo, Arron en ik tennissen. Het was bij het sportcentrum, met zwembad en fitness, buiten op een soort van basketbalveld. De netten hingen los en als je racket een grip had, had je mazzel. Dit alles mocht de pret niet drukken, want we hebben toch wel lekker getennist.
Terug gekomen in het hostel nog snel een douche gepakt en rond half 2 de tram naar het centrum, richting mijn andere hostel genomen.
Rond kwart over 2 was ik bij Nomads (andere hostel). Ik zit in een kamer met 14 mensen en het is niet echt heel schoon. Ze hebben niet bezuinigd op de bar, maar wel op de keuken. Tering wat is die klein zeg, maar ja je kan niet alles hebben en het is maar voor 3 nachten. Merk toch wel: hoe kleiner de hostels vaak zijn, hoe gezelliger en soms nog schoner ook. Grote namen zijn helemaal niet zo top, behalve de YHA maar die is ook wel weer erg duur.
In de middag ben ik naar de bibliotheek gegaan, om na lange tijd weer eens op internet te zitten. Dit was ook wel te merken aan de 71 mailtjes die ik weg moest werken haha.
Op de weg terug naar het hostel, snel boodschappen gedaan. Het avondeten was namelijk weer kant-en-klare pasta. Makkelijk om te maken en daardoor hoefde ik niet zolang in de keuken te zijn. Ze hebben hier zelfs het principe dat je bij de receptie om een pan moet vragen en je sleutel of ID als borg achter moet laten.
Inmiddels is het nu bijna 7u en zit ik op mijn bed. Gelukkig weet ik dat ik zo meteen naar de ‘Queen Victoria Market' ga met de mensen uit het hostel van Renske. Met in mijn achterhoofd de gedachte dat ik overdag veel weg ben en alleen hier in het hostel ben om te slapen.
Rond half 9 waren we uiteindelijk met een man of 20 bij de markt. Een super gezellige laatste avond met de mensen van het hostel van Renske gehad. Eerst rondgelopen met een paar en een ijsje gehaald. En erna met iedereen bij een bandje staan kletsen en veel gelachen.
Op de terug weg afscheid genomen van de meeste en mijn eigen weg naar het hostel genomen. Ik ben erg blij dat ik 3 dagen hier heb kunnen verblijven. Een bijzondere groep mensen: niemand valt er buiten en iedereen is sociaal naar elkaar en laat elkaar in zijn/haar waarde (kom je niet vaak tegen, zo'n hechte groep).

do 2 feb
Ik heb me vandaag eens rond laten rijden door de ‘City Central Shuttle Bus'. Om kwart over 10 vertrok deze vanaf de ‘Victoria Market' richting de haven. Een heel rondje duurt 1,5u, maar ik wilde graag uitstappen bij het Cricket stadion.
Rond 11u was ik bij het stadion en hoopte ik op een gratis tour door het sportmuseum. Helaas moest je 30 dollar betalen, dus dat vond ik iets te veel. Toen ben ik nog maar een keer naar het ‘Melbourne Park' gelopen, even het tennisgevoel van vorige week terug halen.
Na het park doorgelopen naar de ‘Ian Potter Gallery'. Hier was vooral veel Aboriginal kunst te zien. Niet ontzettend bijzonder, vooral veel schilderijen en foto's, dus ik ben er wat sneller door heen gegaan.
Tijdens mijn busrit in de ochtend kwam ik langs een aantal plaatsen die ik zeker nog wil zien morgen en waaronder de ‘Treasery and Fitzroy Gardens'. Hier ben ik na de gallery ook naartoe gelopen. In de zon daar zitten lunchen en een beetje rondgelopen door het park van fontein naar fontein.
Na het park weer terug gelopen naar de stadion, want van daaruit zou de bus weer zijn route vervolgen. Ik had me voorgenomen om niet veel te lopen vandaag, maar ook deze dag was dit weer compleet mislukt haha.
De busroute afgemaakt en weer bij de markt uitgestapt. Toen nog even met een cappuccino in het park met me laptop gelegen. Je hebt kei lekkere 1 dollar cappuccino bij de ‘7/11', maar deze keer hadden ze een andere automaat en de koffie was niet te zuipen. Volgende keer beter!
Om kwart voor 4 zat ik weer in de bieb. Eerst mijn hostel voor Sydney geboekt en toen om kwart over 5 (07.15u Ned.) met oom Tom zitten skype en erna met Marloes (alleen getypt want haar geluid deed het niet). Weer helemaal op de hoogte van alles en leuk om Tom en Marloes weer even via de camera gezien te hebben, in het inmiddels erg koude kikkerlandje.
Op de terug weg naar het hostel, snel weer boodschappen gedaan. Voor vanavond werd het rijst met kip in satésaus (2 min in de magnetron, geniaal) en wat wortels voor de vitamientjes.
Inmiddels is het 8u geweest en lig ik in het park te genieten van de laatste zonnestralen. Op de achtergrond hoor ik doedelzakmuziek, dus ik ga zo maar eens een kijkje nemen. In mijn kamer hoef ik voorlopig niet te komen, want daar zitten alleen maar 18-jarige ‘Breezersletjes' te drinken.
Er was inderdaad een groep aan het oefenen voor één of ander doedelzakoptreden. Hier een tijdje zitten kijken en op het moment dat ik weg wilde gaan kwam er een Koreaanse jongen naast me zitten, genaamd: Wigyu Kim (Engelse naam: Alex). Hij is hier in Melbourne om Engels te leren (door het zichzelf te leren, geen les) en te werken. Tijdje met hem zitten praten en het was eigenlijk best gezellig (ondanks dat ik helemaal lek gestoken werd). Zo heb ik ook geleerd dat je in Korea begint met tellen bij 1 jaar als je geboren bent, in plaats van bij 0 zoals bij ons. Daarnaast wilde hij graag naar Engeland voor de Olympische spelen, maar hij had geen geld. Toen zei ik tegen hem: en wat als je de 4u die je op 3 dagen werkt nou eens probeert uit te breiden tot 40u per week. Daar had hij nog niet eens over nagedacht. Dus wie weet komt hij ooit nog in Engeland aan haha.

vrij 3 feb
Mijn allerlaatste dagje Melbourne. Heb het hier op zich wel naar mijn zin gehad, maar ik ben toch wel erg blij dat ik nu eindelijk weer verder kan.
Rond kwart over 9 mijn bed uitgegaan en rond half 11 zat ik weer in de shuttle bus op weg naar ‘Shrine of Remambrance'. Dit is een gebouw/monument ter nagedachtenis aan de Australiërs die gevochten hebben in WOI en WOII. Hier in het gebouw een stukje onder de grond rondgelopen en bovenop het balkon. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over de tuinen die eromheen lagen en een stuk van het centrum van Melbourne.
Rond 12u nog even naar de overkant gelopen om de ‘Botanic Gardens' nog een keer in te duiken. Ik kwam nu vanaf de andere kant, dus heb nog een klein stukje gezien, van wat ik de vorige keer gemist had.
Ik hoefde gelukkig niet al te lang op de bus te wachten en deze bracht mij richting de ‘Royal Gardens', waar ik een stukje moest lopen voor mijn volgende bestemming: Brunswick St. Ik had gehoord dat dit een gezellige straat moest zijn met veel kleine oude boekenwinkeltjes. Ik ben namelijk nog steeds op zoek naar het boek ‘The Hobbit'. Uiteindelijk was er maar 1 winkel in de hele fucking straat van meer dan een kilometer lang. Maar het was mooi weer, dus ik mocht niet klagen.
Na ‘Brunswick', nog snel even naar FS gelopen. Hier was toevallig een kunsttentoonstelling van een Nederlandse kunstenaar, genaamd: Theo Jansen. Hij had van Pvc-buizen een soort van strandbeest gemaakt, dat kon lopen door het vooruit te duwen. Gaaf om te zien.
Erna ben ik terug gelopen naar het hostel om me laptop te pakken. Ik had namelijk om 5u afgesproken om te gaan skype met pap,mam&Tom (7u in Ned). De bieb gaat hier om 6u dicht, dus dit was de enige mogelijkheid. Grappig om iedereen met slaperige oogjes in een lekker warm bed te zien liggen. Want buiten was het -10 hoorde ik.
Het avondeten was weer pasta, lekker snel en niet te moeilijk. Inmiddels zit ik nu op me bedje dit verhaal te schrijven, want zo meteen wil ik nog even richting FS. Vanavond is er een cricketwedstrijd in Melbourne en ik hoop dat hier iets van uitgezonden wordt op het grote scherm.
Rond 8u zat ik met een bakkie cappuccino (lekkere dit keer) voor het scherm op FS. De jongens uit India hadden me toevallig het spel uitgelegd, maar ik snap nog steeds niet alles. De zonsondergang achter de gebouwen was eigenlijk mooier, dan het kijken naar de wedstrijd. Maar voor mij was het toch nog even bezoeken van FS, een soort van afsluiting van Melbourne. Aangezien ik ontzettend veel tijd hier op de stenen van het plein heb doorgebracht, met het kijken naar de Australian Open.
Inmiddels is het nu kwart over 9 en ga ik LOTR1 nog even afkijken in mijn bed. Morgenvroeg gaat de wekker alweer om half 6, want om half 7 wordt ik opgehaald voor mijn 3 daagse reis naar Sydney.

za 4 feb
Wat een rustige nacht had moeten zijn, was het alles behalve. Eerst ging om kwart over 12 het brandalarm af. De helft van het hostel stond buiten op straat en wij bleven binnen, omdat we al vermoedde dat het vals alarm was. Binnen 5 min stonden er 3 brandweerwagens buiten en binnen 3 min waren ze ook allemaal weer weg.
Erna had één of andere idioot de ventilator, die onder mijn bed stond, kei hard aangezet. Dus lekker slapen was er niet bij vannacht.
Uiteindelijk ging om half 6 de wekker, want om 10 voor half 7 werd ik opgehaald door ‘Top Deck' voor mij 3 daagse reis naar Sydney.
Onze buschauffeur was dit keer PJ, een geweldige kerel en was al 13 jaar gids voor een andere maatschappij geweest. Hij weet echt alles te vertellen over de dieren en planten die er leven in Australië en hij is ook van de slechte moppen.
Voordat we iedereen opgehaald hadden, moesten we eerst terug naar ‘Victoria St', waar PJ zijn mobiel ergens op een bankje had laten liggen haha (gelukkig lag hij er nog, zoiets zou in Ned. dus nooit kunnen).
Op mijn bussen zaten dit keer: Lisa (Zwi), Dorit (Dui), Jeremy (Fra), Louise & Nicole (Eng), Wim (Belg), Melani & Hannah (Can), Lola (Ame), Sofie (Zwe), Gitte & Patrick (Den) en Natalie (Arg). Een hoop verschillende nationaliteiten kun je wel zeggen.
Vandaag hebben we vooral veel gereden, namelijk zo'n 550 km en niet eens zo heel veel gedaan:
- Als eerste nadat we iedereen opgehaald hadden, zijn we uit de stad vertrokken op weg naar de snelweg. Hier vertelde PJ nog een paar grappige dingen over Melbourne, zoals: als je rechtsaf wilt slaan op een kruising in het centrum, moet je een stuk op de weg gaan staan en wachten totdat de stoplichten rood zijn. Dan kun je pas afslaan, omdat je zo niet de trambaan blokkeert. Daarnaast is de architectuur van Melbourne eigenlijk allemaal gebaseerd op het Victoriaanse.
- Onze eerste rit voor de koffie-/ontbijtstop bij de McDonald's, leidde ons vooral door opmerkelijk groen klein en laag heuvellandschap. Uiteindelijk bij de Mc 15min gestopt en voor het eerst een beetje met iedereen zitten praten.
- Vervolgens zijn we ‘Wilsons Promontory National Park' ingereden om emoes, kangaroo's en wombatgaten te spotten. Ook hier helaas geen slangen gezien, maar wel veel kangaroo's in een geweldige (zonnige) omgeving en veel stront op de grond. Het woord kangaroo is als volgt ontstaan: Captain Cook vroeg ooit aan de Aboriginals wat dat beest verderop was. De Aboriginals begrepen natuurlijk geen Engels en zeiden in hun taal: I don't understand. Wat klinkt als kangaroo. Dus Captain Cook dacht dat deze dieren kangaroo's werden genoemd.
- Vervolgens zijn we naar het meest zuidelijke oostpunt van Australië gereden, genaamd: Squeaky Beache. Op weg naar dit strand reed je eerst door de bergen en zag je steeds de oceaan door de bergen tevoorschijn komen. Het strand zelf was geweldig. In de oceaan lagen verderop allemaal grote rotsen die boven het water uit staken. En het water was ontzettend mooi blauw. Hier ook met zijn allen een groepsfoto gemaakt.
Voordat we naar onze lunchplek reden zijn we bovenop de berg nog even gestopt bij ‘Glennie Lookout', voor een laatste fotokans op het geweldige uitzicht over de zee.
- Na het strand zijn we doorgereden naar het plaatsje ‘Foster' voor lunch. Deze plek heette vroeger ‘Stockyard Creek' en stond bekend om het vinden van goud in de beek.
- De rest van de middag, het was inmiddels al half 3, hebben we alleen maar in de bus gezeten en vooral veel geslapen. Af en toe gestopt om te tanken en het toilet, maar geen bijzondere uitstapjes meer gemaakt. Je merkte wel verandering in het landschap. Het werd allemaal wat vlakker en uitgestrekter in de vorm van groen/gele weilanden. Met koeien en paarden die stonden te grazen of onder een boom in de schaduw verkoeling aan het zoeken waren.
- Onze accommodatie voor vanavond was ‘Riviera Backpackers' in ‘Lakes Entrance'. Maar niet voordat we gestopt waren bij 2 uitkijkpunten over de ‘Lakes Entrance'. Zoals de naam al zeg, een toegang tot allemaal meren. Er was een opening tussen twee zandbanken/wallen waardoor je vanuit de oceaan, allemaal meren kon betreden. Mooi gezicht van bovenaf.
- Tegen kwart voor 6 hadden we ingecheckt. Ik slaap met Jeremy en Wim op een kamer. Om vervolgens om half 7 met zijn allen naar ‘Dj's' (eettent) te vertrekken, voor het avondeten. Je kon kiezen uit: schnitzel, vis of kirsch. Ik had uiteraard gekozen voor schnitzel met friet en sla.
Na het eten zijn we met zijn allen naar het strand gelopen om de zonsondergang te bekijken, maar Sofie, Natalie en ik zijn gaan zwemmen in de zee. Het water was nog best lekker en niet eens zo koud dus.
Terug gekomen in het hostel, lekker een warme douche genomen en al het zand eraf gewassen.
Inmiddels is het nu 10 over 9, ja ja erg vroeg. Maar morgen gaat om kwart over 5 weer de wekker, dus een beetje vroeg slapen kan geen kwaad.

New South Wales

zo 5 feb
Dit was een dag van heel veel in de bus zitten, maar met alleen maar fantastisch mooi landschap om je heen.
Om 10 voor half 7 zaten we alweer met zijn allen in de bus, op weg naar ons hoofddoel van vandaag: Thredbo.
De zon was net aan het opkomen en dit gaf een super mooie roze/oranje lucht. De eerste 5 uur van de dag, hebben we alleen maar in de bus gezeten en eigenlijk alleen maar gestopt om te plassen. Maar de tocht was fantastisch:
- De eerste 5 min reden we op de weg, met de zon in onze rug die aan het opkomen was. De blauwe lucht was gevuld met plukken wolken, die de kleur roze en geel kregen door de opkomende zon.
- Vervolgens kwam de zon pas echt door, wat het volgende beeld gaf. Stel je voor: een kaal heuvellandschap, met een paar koeien op de uitgestrekte nog donker gele grasvlaktes. Op de top van de heuvel een paar bomen in een nog donkere kleur. De zon die erachter aan het opkomen is en langzaam de bomen en de lucht aan het aanlichten is. GEWELDIG.
- Erna zijn we door een gebied gereden van bergen en uitgestrekte vlaktes, waar een soort van zanderige mist nog over de grond tussen de bomen hing. De zonnestralen probeerde tussen de bomen door te komen en lichte bepaalde stukken van de mist aan. Ook FANTASTISCH!
- Onze eerste stop, was eigenlijk een noodzakelijke. We kwamen een kudde koeien tegemoet, die op weg waren naar een ander weiland.
Het gebied waar we tot nu toe doorheen reden was het oudste gebergte van de wereld. Het loopt van de punt van Queensland, tot aan Melbourne. De bergen zijn niet eens heel hoog, maar wel ontzettend oud.
- Vervolgens kwamen we door een plaatsje ‘Seldom Seen' (Australische humor). Hier hadden we erna een fotoshot vanuit de auto, waar je een geweldig uitzicht had over alleen maar donkergroen begroeide bergen, die elkaar achter elkaar opvolgde. De bergen op de voorgrond waren groen, maar hoe verder je keek, hoe meer een blauwe gloed over de bergen trok.
- Inmiddels reden we al enige tijd over een erg smalle zandweg, die voor Australiërs zelfs als snelweg wordt gezien.
Onze toiletstop was op de grens van Victoria, naar de volgende staat ‘New South Wales'. Dit was ook de plek waar we ‘Kosciuszko National Park' inreden (waar we ook de rest van de dag in gereden hebben). Hier nog enige ophef door de dames over een spin die op de rand van de toiletbril zat.
- Uiteindelijk zijn we weer een hele tijd over de zandweg gereden, die nu langs een rivier liep. Deze lag een stuk lager in het dal tussen de bergen.
- Volgende uitkijkpunt over de bergen en het bos, waar een tijd geleden een bosbrand was geweest en veel had verwoest: Wallace Craigie Lookuit.
- Voordat we weer de normale weg op gingen, zijn we midden op de weg nog gestopt om een ‘Blue Tong Lizzard' te spotten. Best grote hagedis, die zich goed kon camoufleren. Op de normale weg veranderde het landschap ook weer naar vlak en uitgestrekt. In plaats van dicht bebost en zanderige met rosten, zoals we de tocht door de bergen hadden gehad.
- Rond kwart voor 12 waren we bij onze lunchstop voor vandaag, namelijk bij ‘Lake Jindabyne' in het plaatsje ‘Jindabyne'. Ik heb hier snel wat boodschappen gedaan voor de lunch en ben toen naar het meer gelopen. Heb daar onder het genot van een boterham genoten van het geweldige uitzicht over het donker blauwe meer, dat tussen de bergen lag. Er ligt zelfs nog een halve stad onder water in dit meer.
- Ons hoofddoel vandaag, was het beklimmen van de berg in de plaats ‘Thredbo'. Nog steeds liggend in ‘Kosciuszko National Park'. Dit is in de winter een erg populair skigebied, maar in de zomer wordt het vooral gebruikt voor mountainbiketochten en wandelen.
We zijn met zijn allen met de skilift omhoog gegaan, wat al een fantastisch uitzicht gaf. En bovenop de berg zijn we naar een uitkijkpunt gelopen (Mt Kosciuszko Lookout). Je liep als het waren bijna helemaal bovenop de bergen, tussen gras en rotsen. Het uitkijkpunt gaf uitzicht op de hoogste berg van Australië, namelijk: Mt Kosciuszko - 2228m. Met daaromheen nog meer bergen en rotsen. Het waaide alleen ontzettend hard bovenop, met als resultaat dat het beneden 27 graden was en boven maar 19.
Uiteindelijk zijn we met nog een paar iets verder doorgelopen om nog wat meer van de andere bergen te zien.
Vervolgens met PJ weer naar beneden met de lift, om vervolgens met zijn allen naar onze accommodatie voor vannacht te rijden: River Inn (soort van skiresort/hotel).
Inmiddels is het 5u en zit ik buiten op het balkon mijn verhaaltje te type en onder mij hoor ik steeds het geluid van de kleine rivier die hieronder/langs loopt.
Voor het avondeten hadden we vanavond rijst met kip en tomatensaus met groente. Gemaakt door de mensen van het hotel. Erna kwam de kok naar ons toe en wees zomaar Jeremy, Patrick en mij aan om de afwas te doen. Met als beloning gratis shots voor iedereen. Eerst dachten we dat het grappig was, maar het kwam er al snel op neer dat hij geen zin had om al het kutwerk te doen en wij moesten alles opruimen. Iedereen was niet zo blij. Maar hij zorgde er erna wel voor dat iedereen gratis drank had voor de avond.
De rest van de avond hebben we met de mensen van het hotel en de helft van onze groep, drankspelletjes gespeeld. Sommige waren erg grappig, maar soms is genoeg gewoon genoeg. Helaas snapt niet iedereen dat sommige mensen gewoon willen kijken, in plaats van verplicht mee te doen. Ik heb vooral met het Deense koppel erg gelachen om de mensen die erg dronken werden of al waren.
Inmiddels is het kwart voor 10, ga ik nog snel even me mail checken en dan slapen. Gelukkig hoeven we morgen pas om half 8 te vertrekken.

ma 6 feb
Om 10 voor half 8 zaten we met zijn allen weer in de bus, na een ontzettend lekker ontbijt. De kok van het hotel had pannenkoeken voor ons gebakken, die echt ‘facking' lekker waren.
Ons hoofddoel van vandaag was Sydney, met als tussenstop Canberra (de hoofdstad van Oz):
- Ook deze dag was weer vooral veel rijden in het begin. Rond 8u hadden we een korte tankstop om vervolgens weer gelijk de weg op te gaan.
Onderweg kwamen we langs een uitgestrekt gebied met hierop plukken bomen (geel/groen), rotsen en lage heuvels. De rotsen in dit gebied gaven aan dat hier honderden jaren geleden een ijstijd was geweest.
- Om 9u hadden we een toiletstop, weer bij de McDonald's, in het plaatsje Cooma.
Vervolgens hadden we een lange rit naar Canberra, maar wel een mooie. Langs de snelweg zag je uitgestrekte grasvlaktes met plukken bomen, die vooral kaal waren en licht begroeid. Deze bomen stonden op veel kleine heuvels, met erachter grote bergen zo ver je kon kijken. Mooi voorbeeld van het echte Australische landschap, vooral de droge geel/groene kleuren.
- Voordat we Canberra inreden kwamen we langs een bord met erop de tekst: Australian Capital Territory. Een bord dat wil zeggen dat je nu het gebied van de hoofdstad van Australië gaat betreden.
- Onze eerste stop in Canberra was een uitkijkpunt over Canberra. Canberra is ooit gebouwd, omdat Melbourne en Sydney in gevecht waren over wie er de hoofdstad moest worden. Sydney was de oudste stad, maar Melbourne was op dat moment de grootste. In 1911 was er een ontwerp wedstrijd voor de stad Canberra. Het winnende ontwerp had het idee om Canberra in een bebost gebied te bouwen (vandaar de 2^de naam: Bush Capital). Met in het midden een meer, met aan de ene kant alle ‘Government' gebouwen en aan de andere kant het normale volk van de stad.
Vanaf het uitkijkpunt kon je perfect de tweedeling van de stad zien en de strakke lijn van de grote straat door het centrum, tussen het ‘Parlement House', het meer en ‘The War Memorial Building'.
- De 2^de stop was: The War Memorial. Een soortgelijk gebouw als in Melbourne, alleen iets minder mooi van buiten, maar veel mooier van binnen. Hier hebben we een half uurtje rondgehangen en het meest indrukwekkende vond ik de muur met alle namen van soldaten die in WOII gesneuveld waren en de rode bloemen die ze tussen alle namen hadden geplakt.
- Parlement House, was onze laatste activiteit in Canberra, die we gingen bezoeken vandaag. Een gebouw in de vorm van 2 boemerangs en een plein met water er om heen aan de voorkant. Op het dak, waarop je kon lopen over gras, was een grote paal met erop de vlag van Australië. Als je binnen komt zie je het teken van Australië, met aan beide zijden een kangaroo en emoe. Deze dieren zijn de enige dieren die niet achterop kunnen lopen, vandaar de betekenis dat je alleen maar vooruit moet willen gaan/denken. Het gebouw heeft meer dan 400 miljoen dollar gekost, met erg veel marmer. Maar ik vind het, het meest lelijke Parlement gebouw wat ik ooit gezien heb. Ik weet niet wat ze met al het geld gedaan hebben, maar het had veel mooier gekund.
Binnenin het gebouw zijn we onder andere naar de vergaderzaal gelopen waar de regering altijd vergadert (morgen zitten ze weer voor het eerst na de zomer) en nog een paar andere zalen die belangrijk zijn in het gebouw.
- Na een korte lunch van 45min zijn we rond half 2 vertrokken voor onze laatste rit van vandaag naar Sydney. Met nog een kleine toiletstop in het midden. Sydney is de geboorteplaats van de Europeanen. Sydney is een echte outdoor stad: veel activiteiten op het water en buiten de stad. Melbourne daarentegen is een echte indoor stad: veel barretjes en restaurants.
Rond kwart voor 6 was ik in mijn hostel: Sydney Backpackers (perfect centraal in het centrum van Sydney). De eerste die ik tegen kwam in het hostel was ‘Pontus', een Zweedse jongen die ik in N-Z tegen ben gekomen. Erna ben ik tussen de honderden mensen naar de ‘Woolworth' supermarkt gegaan, werd er helemaal gek. Maar hier zag ik ‘Jacky', een meisje uit Zwitserland lopen, waar ik ook een tijdje mee op de bus gezeten heb in N-Z. Hoe klein is de wereld.
Als avondeten was het vandaag weer pasta. Tijdens het koken kwam ik aan de praat met 2 Duitse meiden: Sophia en Nura. Tijdens het eten schoof Kim, een Zweedse jongen, bij ons aan. En in de avond zijn we met zijn allen naar het ‘Opera House' en de ‘Harbour Bridge' gelopen, die nu prachtig mooi verlicht waren. Hier heel even zitten genieten van het uitzicht, maar helaas begon het te regenen. Toen zijn we met zijn allen een bar in de wijk ‘The Rocks' (oudste wijk van Sydney) ingedoken en een gezellige avond gehad. Om 1u lag ik ongeveer in mijn bedje.
Dit hostel is trouwens zo'n groot verschil met Melbourne. Iedereen van mijn kamer is geïnteresseerd in elkaar en opzoek naar een praatje. Geeft mij in ieder geval een goed gevoel.

di 7 feb
Om 9u toch maar mijn bed uitgegaan, want ik wilde toch wel een aantal dingen geregeld hebben voor vandaag.
Eerst bij het ontbijt weer een tijdje met de Duitse meiden zitten praten, terwijl ik ondertussen wat informatie aan het opzoeken was voor mijn trip van Sydney naar Cairns. De Duitse meiden hadden deze route al gedaan, dus ze konden me mooi wat informatie geven over waar ik wel en niet moet blijven en wat alleen maar party is en wat iets rustiger is.
Rond 12 uur zat ik in het Oz-Experience kantoor om mijn trip voor de komende week te boeken. De vrouw van Oz vertelde mij dat ik niet meteen alles moet boeken, omdat ik ruim en ruim te tijd heb en misschien ergens wat langer wil blijven. Ze heeft me geholpen met mijn trip voor de eerste week, waar onder andere een surfstop van 1 dag in zit.
Op de terug weg heb ik eindelijk een boekenwinkel gevonden die het boek ‘The Hobbit' had. Snel mijn spullen gedropt en vervolgens boodschappen gedaan voor vanavond: rijst met broccoli en kip. In het hostel vervolgens voor 2 extra nachten bijgeboekt, omdat ik hier dan op vrijdagochtend vertrek. En een daytrip naar de ‘Blue Mountains' voor morgen geboekt. Eigenlijk het enige wat ik nog graag wil doen in Sydney.
Aan het eind van de middag, rond een uurtje of 5, ben ik naar de wijk ‘The Rocks' gelopen. De Duitse meiden vertelde dat er elke dag om 6u een gratis rondleiding door de wijk start, maar volgens mij hadden ze vandaag geen zin. Toen ben ik maar in mijn eentje op pad gegaan. Zo heb ik nog een aantal ruïne stenen gezien, waar nu een YHA hostel op gebouwd is, van de eerste grondvesting van ‘the Rocks'. En uiteindelijk ben ik naar ..... punt gelopen, pal onder de ‘Harbour Bridge'. Hier een tijdje staan genieten van het uitzicht op de brug en de overkant en toen langs het water terug gelopen met uitzicht op het ‘Opera House'.
Om half 8 was ik terug in het hostel om mijn avondeten te maken. En om half 9 ben ik samen met Sophia naar de haven gelopen en hebben we aan het water gezeten en genoten van de skyline van Sydney.
Inmiddels is het nu half 11, in mijn kamer staat de muziek hard aan en zitten Engelse meiden te drinken. Hopelijk kan ik de slaap een beetje vatten, want de wekker gaat om 6u.

woe 8 feb
‘The Blue Mountains'
Helaas kunnen sommige mensen niet altijd rekening houden met andere, want rond 3u kwamen er een paar dronken de kamer inspringen en het duurde 45min voordat ze stil waren. Weinig respectvol dus naar de mensen die wel wilde slapen.
Om 6u ging de wekker en om kwart over 7 stond ik buiten bij het ‘Maze Hostel' te wachten tot ik opgehaald werd. Uiteindelijk kwam om half 8 een bus aanrijden van ‘Happy Tours Sydney', met hierin onze buschauffeur van vandaag: Rod. Hij is een geval apart. Sommige mensen van de bus vergeleken hem met de gozer uit de film ‘The Big Lebowski'. Het was een klein kind in zwerverskleren, maar wel een goeie en gekke gozer. Voorbeeld: voordat we wegreden moest hij eerst bij hem thuis een bord afleveren, dat gebruikt wordt voor het aangeven van hoeveel kans er is op brandgevaar tijdens de droogte. Dit bord had hij ergens gevonden en vond hij leuk om te hebben. Zelfs zijn vrouw keek hem aan, van wat heb jij nou weer meegenomen?
In onze bus zaten vandaag: Nora (Dui), Paul (Sch), nog een gozer uit Schotland waar ik de naam niet meer van weet, Luca (Ita), Theresa (Dui), Ester (Dui), 2 meiden uit Singapore en die meiden uit Denemarken, waarvan er eentje best lekker was (sorry, voor de oudere onder ons: knap). Met de mensen waarvan ik de namen weet heb ik en denk ik iedereen een leuke dag gehad, want iedereen was geïnteresseerd in elkaar. Behalve dus de andere mensen, want die wilde blijkbaar geen contact maken.
Mijn dag zag er als volgt uit, met helaas veel wolken en wat lichte regen:
- Na de stop bij het huis van ‘Rod', zijn we eerst gestopt in een klein plaatsje vlak voor het betreden van de ‘Blue Mountains', voor een korte ontbijt-/koffiestop.
- Rond 10u betraden we ‘Blue Mountains National Park', voor onze eerst stop bij ‘Wentworth Falls Lookout'. Hier had je een, helaas redelijk bewolkt, uitzicht over de bergen en beneden kon je al een klein stukje zien van de ‘Wentworth Falls'.
De ‘Blue Mountains', zijn eigenlijk geen bergen. Doordat plateaus over elkaar geschoven zijn, hebben deze rotsen en zand omhoog geduwd. Het erosie van zeewater heeft uiteindelijk voor de vorming van de bergen gezorgd. De bergen bestaan ook allemaal uit zandsteen.
De ‘Blue Mountains' dankt haar naam aan de eucalyptusbossen, waarvan de bomen een olieachtige substantie afscheiden die in het zonlicht de lucht een blauwe schijn geven.
- De komende 2,5u hadden we een geweldige wandeling naar de ‘Wentworth Falls' gemaakt. We begonnen bovenaan de berg in een bos met eucalyptus bomen, maar verder naar beneden veranderde dit als snel in regenwoud. Eigenlijk maakte de wolken tussen de bergen, de toch nog specialer dan dat de zon zou schijnen. Eerst zijn we een heel stuk gedaald en vervolgens een heel lang stuk recht langs de bergen en toen weer omhoog geklommen. Onderweg zijn we ontzettend veel mooie watervallen tegengekomen. Zeker ook omdat het geregend had de laatste dagen en nog steeds deed. Een fantastische wandeling door de bergen. Helaas niet de blauwe gloed kunnen zien, maar dat mocht het mooie van wat ik gezien hebben, zeker niet wegnemen.
- Vervolgens hadden we snel onze lunch opgehaald, die bij de tour inbegrepen zat. Je kon kiezen uit een pie met beef, chicken of vegetarisch. Ik had beef en deze was best goed te doen.
We hebben onze lunch opgegeten bij een ander uitkijkpunt, maar het was niet eens de moeite waard om er heen te lopen, te bewolkt.
- In de middag zijn we naar ‘Megalong Valley' gereden om kangaroo's te spotten. De enige valley waar je met de auto doorheen mocht rijden. Ook hier veranderde eucalyptus bomen weer in regenwoud, naarmate je lager kwam. Helaas dachten de kangaroo's vandaag, bekijk het maar met het weer, want we hebben er geen één gezien.
- Eigenlijk de hoofdattractie van de ‘Blue Mountains', is de ‘Three Sisters'. Drie rotsformaties naast elkaar, in de vorm van pilaren, met een speciale betekenis voor de Aboriginals. Maar ontzettend jammer, door de wolken was er helemaal niks van te zien. We hebben 15min staan kijken in een dichte laag van witte wolken. Een klein beetje hoop toen er opeens wat bergen in de verte verschenen tussen de wolken, maar helaas geen ‘Three Sisters'. Wel een klein teleurstelling.
- Nog een apart voorbeeld van Rod. Om half 4 moest hij iemand ophalen die mee terug ging naar Sydney, dus we hadden niet eens de tijd om langer te blijven. Beetje apart vond ik dat wel!
Want op de terug weg naar Sydney hadden we nog een snelle rondrit door het ‘Olympic Park'. De plek waar in 2000 de Olympische spelen werden gehouden.
De tour van vandaag was echt een low budget tour. Rod was meer iemand van we zien wel, niet teveel doen en een beetje vlot graag. Ik heb mooie dingen gezien, maar toch hadden we veel meer kunnen doen. Want om half 6 waren we alweer terug.
Terug in Sydney boodschappen gedaan voor vanavond. Dit keer weer echt Hollands en gezond: gebakken aardappels, boontjes en biefstuk. Op de één of andere manier haal ik hier elke dag boodschappen voor de dag zelf en niet voor een paar dagen. Weet zelf eigenlijk niet eens waarom haha.
In een te kleine en overvolle keuken staan koken en erna mijn eten opgegeten met twee Zwitserse meiden uit mijn kamer. Ze gaan hetzelfde doen als wat ik doe, maar dan in omgekeerde richting.
Inmiddels is het kwart voor 10 en zit ik op mijn bed in de kamer, waar overigens de meeste mensen de hele dag blijven hangen, in plaats van iets te doen. Gelukkig hadden de Zwitserse meiden dezelfde gedachten: je bent hier in Australië om iets te zien en niet om alleen maar dronken te zijn. Dat kan je ook gewoon thuis doen.
Voor het slapen gaan toch nog maar even een film gekeken. Aangezien iedereen in de kamer vrolijk aan het praten was met het licht aan, terwijl sommige mensen wilde slapen. Ik ben blij dat ik hierna nog maar 1 nacht blijf.
In het vliegtuig had ik de film ‘Moneyball' gekeken, maar niet helemaal af. Dus deze ga ik nu verder afkijken, want ik vond het een erg goeie film.

do 9 feb
Geen wekker, dus om half 11 ben ik uiteindelijk maar mijn bed uitgegaan. Ontbeten en vervolgens mijn hele reis voor mezelf uitgestippeld van Sydney naar Cairns.
Rond kwart voor 1 zat ik weer in het Oz-Experience kantoor, achter dezelfde tafel met hetzelfde meisje dat me de vorige keer geholpen had. Samen met haar mijn hele reis gepland voor de komende 6 a 7 weken. Gelijk een pakket genomen, waarin mijn trip naar ‘Fraser Island', ‘Whitsunday Island', ‘Magnetic Island' en ‘Cape Tribulation' zitten. Dit in een pakket boeken bleek toch wel iets goedkoper te zijn dan allemaal apart, zoals ik in eerste instantie dacht.
Gelukkig was de zon eindelijk weer eens tevoorschijn gekomen in Sydney, dus in de middag ben ik naar de overkant van de baai bij de ‘Royal Botanic Gardens' gelopen. Met een uitzicht op het ‘Opera House' op de voorgrond, met erachter de ‘Harbour Bridge'. Na een half uurtje kwamen Jacky (meisje uit N-Z) en Matt (jongen uit Finland) mij vergezellen. Grappig om mekaar na ruim een maand in een ander land weer tegen te komen.
Terug naar het hostel, net zoals op de heenweg, weer de gratis shuttle bus genomen. Moet zeggen dat ik nu wel even genoeg gelopen heb de afgelopen dagen. Om eerst weer pasta te halen in de supermarkt.
Om kwart voor 6 zat ik al aan het eten: pasta met biefstuk (nog over van gisteren). Tijdens het eten toevallig weer kort het nieuws gezien, want er zijn nog steeds overstromingen in ‘Queensland', de richting die ik op ga. Weet niet hoe lang het zo blijft en of ik er last van ga krijgen, maar erg positief zijn de vooruitzichten voor als nog niet.
Inmiddels is het nu kwart voor 7 geweest. Mijn backpack is helemaal ingepakt. Ik moet alleen nog een hostel zoeken voor in ‘Byron Bay' en ik gooi weer een nieuw verhaal op mijn site en foto's op facebook.
Rond 8u in al in mijn bed gaan liggen, om nog snel even ‘Moneyball' af te kijken en erna te gaan slapen. Morgen moet ik namelijk om kwart voor 6 al bij het centraal station staan met mijn spullen.