Na 6 maanden weer THUIS!
02 mei 2012
🇳🇱
vanuit Nederland
Beste Allemaal,
Mijn ALLERLAATSTE verhaal!
Inmiddels heb ik al weer een nacht in mijn eigen bed erop zitten. Ik heb een fantastische tijd gehad en het voelt goed om weer terug te zien.
Voor de rest ga ik niet veel meer vertellen. Lees lekker mijn laatste verhaal en als je iets wilt weten? Ik ben weer terug, dus ik ben weer in voor een drankie!
Groetjes,
Jip
ma 23 april
8u Later kwamen we aan in de haven van Koh Tao. Met half slaperige ogen rond 6u heel snel en vaag de zon even op zien komen. Maar vannacht vooral veel wakker geworden van de pijn in mijn lijf, om proberen comfortabel te liggen binnen 0,5m (niet te doen dus).
Koh Tao is al meteen zo anders dan Phi Phi. Veel minder toeristisch, meer uitgespreid en meer lay-back.
In de haven stond er al iemand van ‘Big Blue Diving Resort' ons op te wachten om gratis met de taxi naar ons hostel gebracht te worden. Dit ligt ongeveer 25min lopen van de pier, maar alles is hier opgedeeld in wat kleinere dorpjes om het zo maar te zeggen.
Het hostel ligt pal aan het strand en deed me gelijk denken aan het surfkamp in Frankrijk, maar dan nu om te duiken. Iedereen die hier zit, zit hier om zijn duikpaddy te halen en nergens anders voor.
Om 8u was de receptie open en moesten we een formulier invullen. Maar de prijzen om te duiken zijn kei hoog hier (blijkt uiteindelijk overal op het eiland hetzelfde te zijn). Ik heb niet het geld voor 2 duiken (die je zou moeten doen als je geen diploma hebt) en Myriam wist niet helemaal wat zou wou). Als je in dit hostel blijft, moet je ook duiken, anders moet je ergens anders heen.
Na veel uitzoeken en afwegen hebben we besloten om maar 1 funduik te doen (dat kon gelukkig geregeld worden). Nu kunnen we 1 nacht gratis hier blijven en de andere nacht betalen (we mogen ook maar 2 nachten hier blijven nu, als we maar 1 keer duiken). En we gaan morgen al duiken.
Onze spullen konden we al in de kamer zetten, maar onze bedden waren nog niet opgemaakt. Toch even de badkamer gecheckt en daar lagen mooi 4 kakkerlakken op hun rug. In mijn 6 maanden reizen nog nooit zo'n smerige badkamer gezien en dat verbaast me eigenlijk voor een duikresort.
Toen zijn we eerst maar eens op zoek gegaan naar een ander hostel voor de resterende nachten hier op het eiland. De mensen van het hostel hadden ons wat aangeraden en eigenlijk vonden we de eerste al goed en goedkoop genoeg. Gereserveerd voor 3 nachten en vervolgens in de miezer regen het dorpje in gelopen. Hier kwamen we de 2 Canadese meiden weer tegen en die vertelde dat ze in een hostel zaten, dat nog goedkoper was dan de gene die wij net geboekt hadden. Wij daar heen gelopen en voor 3 nachten geboekt (de kamer zag er goed uit, want die lieten ze zelfs zien). Toen wilde we terug lopen om de andere af te zeggen, maar het kwam eerst met bakken de lucht uit.
Uiteindelijk toen het droog was en de zon weer door begon te komen, zijn we even langs wat restaurantjes gelopen waar Myriam eventueel een kookcursus wil volgen en vervolgens weer ergens een shake gehaald.
Op de terug weg het hostel afgezegd, geen probleem. En onderweg kwam ik een gozer tegen met wie ik in Airlie Beach samen op de kamer heb gelegen (waar ik toen ook toevallig met Hannah en Melanie op een kamer lag).
Nu net een douche genomen en na met onze Duitse kamergenoten gepraat te hebben (zij halen hier hun paddy). Zitten we nu buiten op een houten veranda voor de bar, op een zitzak, met het strand en de zee voor onze neus, onze verhalen van de afgelopen dagen te typen.
Myriam ging 's middags een sjaal shoppen, want die was ze verloren in de bus en ik heb heerlijk Engels voetbal (Liverpool) met een Ierse gozer zitten kijken.
Rond een uurtje of 4 nog even op het strand in de zon gelegen. Erna snel gedoucht, om vervolgens nog het laatste stuk van de zonsondergang te kijken (die gaat hier namelijk midden boven de zee, pal voor je neus, onder water). Er waren eigenlijk iets te veel wolken, maar dat nam niet weg dat het een super mooie zonsondergang was. Op een gegeven moment had je de gele streep van de zonnestraal in het midden, met aan de rechter kant een hele mooie aparte witachtige lichtblauwe kleur en aan de linkerkant een witachtige donkerblauwe kleur (erg mooi, beetje schilderijachtig).
Na de zonsondergang, waarbij een groot gedeelte van de wolken aan het einde rood en paars kleurde, zijn we bij het tentje gaan eten waar we vandaag de shake hadden gehaald. En hier heb ik heerlijk een spaghetti carbonara genomen. Eventjes compleet iets anders en gewoon wat eten waar je energie van krijgt.
Op de terug weg, hadden we afgesproken, kwamen we de Canadese meiden weer tegen (Megan en van de andere ben ik de naam kwijt). Zij zaten met een jongen (duikinstructeur) die ze van hun vorige bezoek aan Koh Tao nog kende, te eten bij de Mexicaan en wij hebben ze vergezeld met een drankie.
Tegen 10u denk ik terug naar het hostel proberen te lopen, maar niet voordat Myriam haar lijst met gerechten had ingevuld bij het Thaise restaurantje, waar ze deze wil leren maken op haar kookcursus van overmorgen.
Om half 11 lag ik heerlijk in mijn bedje, mijn lichaam compleet uitgeteld en even een goeie nacht maken om de rust te pakken voor de duik van morgen.
di 24 april
Om kwart voor 9 uit bed gegaan, nadat ik de wekker al 2x had weggedrukt haha. Heerlijk mijn custardbroodje en een jakult als ontbijt genomen. En terwijl ik buiten zat te wachten kwam ik in gesprek met een knettergekke Canadees (eigenlijk zijn ze dat allemaal). Hij was volgens mij nog steeds half dronken van de kroegentocht van gisteren, was op het strand wakker geworden vanochtend en gaat straks met ons mee duiken (nou dat wordt wat).
Om half 11 zaten we met een Amerikaan (en later nog één), een Australiër, Dunkin (de Canadees), Birgit en Valeria (Oos) aan een tafel. Waar Tosh en Andreas (Zwe), onze duikinstructeurs, ons een korte briefing gaven over vandaag. Ze legde wat signalen uit en wat dingen die je over het materiaal en je lichaam onder water moest weten. Volgens precies hetzelfde formulier met gezondheidsdingen en vragen ingevuld, als toen in Australië en vervolgens gingen we flippers passen en je kreeg je duikvest alvast mee. Alles moest in een tas met een nummer erop en dat zou jou materiaal voor vandaag zijn.
Vervolgens hadden we een uur de tijd om te lunchen en erna zouden we met zijn allen de boot in gaan. Dunkin zou vandaag eigenlijk met Myriam en mij mee duiken, maar gelukkig vonden de duikleraren het niet verstandig genoeg om vandaag te gaan. Dus ze hebben hem naar morgen verplaatst (gelukkig ook voor ons).
Om 1u zaten we met een groep van denk ik ruim 20 mensen in een klein bootje (de meeste deden natuurlijk hun open water of advance), op weg naar de grote boot. Hier kregen we boven op het dek wat korte uitleg over waar je op de boot mocht komen en waar je al je spullen die droog moesten blijven achter kon laten.
Vervolgens riep Andreas (toffe gozer trouwens, hij had ook gedoken in Australië) ons naar beneden om daar al onze spullen aan te trekken. Met de fles op de rug vervolgens van de boot afgesprongen om langzaam terug te zwemmen naar het strand (Mango Bay was de plek waar we gingen duiken nu).
Hier deden we eerst een aantal skills onder water: je mondstuk vrijmaken van water, ademen via het vest van de duikinstructeur, je ademstuk over je rug gooien en weten hoe je het weer terug kon vinden en je masker watervrij maken. Terwijl we deed deden voelde ik af en toe ook al hele kleine visjes in je been bijten.
Toen alles gedaan was en alles was oké, zijn we langzaam steeds verder het water ingezwommen op weg naar een andere wereld, onder water. Vandaag weer compleet iets anders gezien. Het koraal was niet zo kleurrijk als in Australië, maar je had vooral verschillende dorpen/groepen (om het zo maar te zeggen) bij elkaar. Vooral met de kleuren rood en oranje en geelachtige rotsen. Op deze plek waren ook vooral veel scholen kleine vissen. Sommige zwommen echt in een golfbeweging door het water en dan met 1000'en bij elkaar. Het meest speciale wat ik vandaag nog wel gezien heb, afgezien van de geweldige rosten en grote koraalblokken bij elkaar, waren hele kleine oranje, wit, blauw en paarsgekleurde bloemen die dicht schoten als je er te dicht bij kwam. En een redelijk grote, rood met wit en grijs gekleurde vis, waarvan je echt zo 3 tandjes in zijn mond kon zien zitten.
Het eerste gedeelte was langzaam van het strand verder het water in en dan onderweg ging je van koraalplek naar koraalplek en kwam en zwom je over en langs de meest geweldige massale groepen koraal (erg mooi hoor).
Toen we weer boven kwamen vroeg Andreas eerst hoe lang we dachten dat we onder water geweest waren en hoe diep. Ik dacht 45min onder water en 8m diep. Het was uiteindelijk 48min onder water en zelfs 11m diep. Onder water vergeet je alles en heb je eigenlijk helemaal geen tijdsbesef of benul hoe diep je eigenlijk zit. Wat vandaag trouwens wel super, super gaaf was. Was dat we echt zelf mochten duiken. Via lucht in en uit je vest te laten lopen en dit zelf te controleren kon je hoger en lager gaan zwemmen. Andreas lette op of we dit goed deden, maar we mochten het helemaal zelf doen (super gaaf en dus niet aan het handje van de instructeur).
Terug de boot in, eerst koffie/thee, fruit en koekjes (heel veel koekjes) gegeten. En vervolgens ging de rest alweer op voor een 2de duik bij de volgende duikspot (Nang Yuan Pinnacle) waar we aangekomen waren (het eiland dat we op de heen weg gepasseerd waren). Andreas probeerde ons nog over te halen voor een 2de duik, maar daar heb ik gewoon het geld niet meer voor en één keer is mooi geweest voor vandaag. Vond het wel weer tof om te horen dat hij zei dat ik het super goed deed onder water en zeker zo op kon gaan voor mijn paddy.
Uiteindelijk hebben we een half uurtje boven op de boot samen met Valeria gezeten. Zij moest helaas na 3min het duiken al staken, omdat ze het toch te eng vond. En toen iedereen weer terug was, zijn we weer terug gevaren naar het strand.
Onderweg met van alles en iedereen lopen praten en zo ook met een man uit Mexico die hier nu les gaf. Iedereen is zo relaxt en open voor een praatje, echt super leuk sfeertje.
Terug op het vaste land moesten we onze spullen schoonmaken en ophangen en erna hebben we samen met Birgit en Valeria, de zonsondergang op de veranda voor de bar zitten kijken. Minder wolken dan gister en weer super mooi.
Toen het donker was, eindelijk een douche genomen om het zout eraf te spoelen en vervolgens zijn we bij een tentje gaan eten dat Myriam gisteren was tegengekomen. En heel toevallig zaten de 2 Canadese meiden in het restaurant aan de andere kant.
Rond half 9 waren we terug en zijn we voor op de veranda op het strand, op een paar zitkussens gaan zitten en er niet meer af gekomen. Eerst de vuurshows (die ook hier gegeven worden) zitten kijken en na een half uurtje kwamen ook Birgit en Valeria erbij zitten en hebben we gezellig de hele avond zitten kletsen.
Het was een redelijk heldere nacht en je kon maar een paar sterren zien, door al het licht van de boten op zee en op het strand. Maar de maan was echt super speciaal vanavond. Het leek net of er een grote zwarte bol voor zat, die er voor zorgde dat je maar een dun strookje maan zag. Maar niet zoals bij ons dat je hem van de linker of de rechter kant van de cirkel van de bol ziet, maar hier zag je hem van onderen (super maf).
Inmiddels is het nu bijna 12u, heb ik eindelijk mijn verhaal over gisteren en vandaag af kunnen maken en ga ik zo weer lekker slapen. Dat gaat ook zeker lukken na weer een leuke en mooie dag duiken.
woe 25 april
Rond kwart voor 9 mijn bed uitgestapt. Rustig even wat mail bekeken voor het skype van vanavond en rustig gedoucht.
Eigenlijk tot een uurtje of half 12 buiten bij het restaurant met Dunkin, de Amerikaan, een Fransman en een Engelse meid zitten praten. Af en toe ging er één weg om te duiken, maar we bleven altijd met 4 zitten. Tussendoor zelf nog even uitgecheckt en we moeten alleen nog even terug komen voor een handtekening. Want ik vind het natuurlijk wel leuk om een certificaat mee naar huis te nemen, ondanks dat het maar een fundive was.
Vlak voordat we onze tassen wilde pakken om van hostel te wisselen, kwam er niet een groep duikers terug met een enorme big smile. Ze hadden met een ‘whale shark' gedoken (hoe gaaf is dat zeg).
Rond half 12 van hostel gewisseld en nu zitten we in A.J.P Guesthouse. Beneden is het een grote handel en rotzooi (ziet er niet uit). Maar boven zitten dan alle kamers en die zijn prima te doen.
Myriam zou om half 3 gaan koken en ervoor wilde we nog naar een uitkijkpunt lopen. Dit hadden we achteraf beter niet kunnen doen. Wat een takken eind de bult op (zelfs scooters kwamen niet omhoog) en midden in de volle zon. Op een gegeven moment kwamen we aan bij een resort en die vertelde ons dat het uitkijkpunt de andere kant op was. Daar boven nog wel even een foto gemaakt van het geen wat je daar zag, maar het echte uitkijkpunt nooit gevonden (bordjes met richting waren totaal pleitte).
Rond half 2 waren we weer bezweet en afgebekt beneden. Myriam ging douchen en zich op maken voor vanmiddag en ik ben eerst een mango shake gaan halen. Om nu uitgeteld op bed mijn foto's op facebook proberen te zetten. En daar kreeg ik ook ineens een berichtje van Sarah (Can), dat we blijkbaar in Koh Phi Phi 2 bungalows van elkaar vandaan hebben gezeten en elkaar gewoon mis zijn gelopen haha.
De rest van de middag zitten lezen en zitten ontwerpen en rond 5u kwam Myriam terug van haar kookcursus, met nog 2 spring rolls in een tasje. Erna nog even wat mail bijgewerkt te en gedoucht. Om vervolgens weer bij het eettentje van de eerste dag te gaan eten. Ze herkennen me er inmiddels al en de mensen zijn echt super vriendelijk en aardig. Het enige opvallend is hier, dat als je aan tafel zit, ze verwachten dat je binnen 1min weet wat je wilt eten. Voor mij geen probleem, omdat ik vaak toch al weet wat ik wil, maar in het begin moet je hier wel even aan wennen. Gelukkig heb je dan wel altijd binnen 5min je eten (Thaise eten is super snel klaar). Wat wel super en super toevallig was, was dat toen we langs een ander restaurant liepen op weg naar de onze. Zag ik ineens Jesper zitten. Een jongen waarmee ik 5 maanden geleden in N-Z toen zoveel gelachen heb in Greymouth, toen wij die vuilniszakkenparty hadden (hoezo de wereld is weer klein hoor).
Na het eten terug gegaan naar het hostel en Rene en Lisa bericht om te vragen of zij inmiddels al in Koh Tao zitten. Om erna door te lopen naar de bar van het duikresort, maar daar zaten geen bekende helaas. Onderweg nog wel Dunkin tegen gekomen bij een bar, maar niet echt de behoefte aan gehad om daar bij te gaan zitten. En na 15min bij een barretje met live muziek gezeten te hebben zijn we weer terug gelopen naar het hostel, want ik ga skype om half 10.
Wat een kut verbinding in dit hostel zeg. Na 15min nog steeds geen goed contact gekregen te hebben ben ik met mijn laptop en al naar het eettentje van vandaag gelopen en gelukkig had ik daar een perfecte verbinding. Even heerlijk alleen van me af kunnen praten met pap en mam, het was weer gezellig en thuis komt nu toch wel erg dicht bij.
Vervolgens had ik om half 11 met Marloes afgesproken, maar die had het zo druk op het werk dat dit half 12 zou worden.
Inmiddels geprobeerd om met Marloes nog te praten, maar het lukt gewoon echt niet. Nu gaan we vrijdag, voordat ik met oom Tom ga skype, samen gezellig skype.
Mijn trainingsbroek/pyjama heb ik al aan en de tanden zijn gepoetst. Myriam is wat drinken met Dunkin en wat anderen, maar ik ga lekker slapen.
do 26 april
Om half 9 eerst de wekker maar eens weggedrukt en uiteindelijk rond half 10 mijn bed uitgekomen. Gedoucht, ontbeten en ons klaargemaakt voor weer een wandeling naar een uitkijkpunt. Eentje die een stuk dichterbij zit en waar een tempel op de heuvel bij moet zitten.
Met zonnebrand op de armen en de zonnebril op de kop, zijn we een stukje dezelfde weg van gisteren op gelopen om vervolgens een pad in te slaan, die echt door het binnenland van het eiland liep. Om je heen lagen kei grote rotsblokken en stonden de palmbomen om je heen. Koh Tao is toch wel een mooi eiland hoor.
Na een half uurtje lopen kwamen we aan bij de voet van de tempel, waar we halverwege heel hartelijk verwelkomd werden door een Thaise man die daar aan het werk was. Hij leidde ons als het waren rond. Liet zien dat ze nog bezig waren met de gouden Boeddha en gouden toren op de top van de heuvel en hij liet ons wat uitkijkpunten zien. Naast zijn werk hier, werkt hij ook nog in het restaurant van de ‘Big Blue' en hij zei dat hij ons al herkent had.
Afscheid genomen en bedankt voor de rondleiding en alle informatie, zijn we weer op weg terug naar het hostel gegaan.
Rond 12u eerst eventjes een bammetje naar binnen gewerkt (ik merk hier wel dat je jezelf ontzettend sloom voelt hoor. Het weer werkt natuurlijk mee en alle rijst die je eet geeft je nou ook niet echt een energieboost). Om vervolgens in een reisbureautje onze trip terug naar Bangkok te boeken voor de 28ste. We nemen eerst de ferry en vervolgens de nachtbus (zo hoeven we ook een nacht minder een hostel te betalen).
Na het boeken weer bij het vaste stekkie, nu een sinaasappel shake genomen (soms moet je blijven afwisselen haha). En deze rustig op een stoel in de schaduw opgedronken (hier hoorde we ook dat het deze maand de warmste maand in Thailand is, nou dat wil ik best geloven).
Terug op de kamer onze strandspullen gepakt en eigenlijk tot een uurtje of 4 op het strand gelegen. Eerst in de zon, maar dat was al snel niet meer te doen, dus dat werd een schaduwtje pakken onder een boom. Lekker mijn boek gelezen (bijna uit) en af en toe in het water gelegen, dat aan het begin van het strand bijna kookte.
Inmiddels is het half 5 geweest en zit ik mijn verhaaltje over vandaag alvast te typen. Zo meteen al het zout eraf douchen en dan willen we naar de kant van de pier op het eiland lopen en daar wat gaan eten.
Rond kwart voor 6 zijn we naar het gedeelte waar alle boten aan komen gelopen. Duurde ongeveer 30min voordat we er waren. Gelijk op veel plekken gezocht naar een goedkoop restaurantje, maar dit wilde niet echt lukken. Totdat er een Spanjaard naast ons stond en vertelde dat we even de bult op moesten lopen, want daar zaten wat goedkopere. En hij had helemaal gelijk. Naast dat ze goedkoop waren, waren ze nog super goed ook. Vanavond eindelijk weer sweet&sour met kip en groente gegeten (mijn favoriete gerecht in Thailand).
Rond half 8 in het donker weer terug gelopen naar de ons hostel. En dan wordt je onderweg dus ingehaald door scooters met een noodgang en niet verbaasd rakend als er dan ook nog eens 4 mensen op één scooter zitten.
Daarnaast hoor je om je heen de elektriciteitsdraden/masten knetteren. Alles hangt hier gewoon los boven de grond en dat hier nog geen kortsluiting gemaakt is, is een wonder.
Wat ook heel bijzonder was, naast dat de maan weer van onderen te zien was, was het feit dat je de grote beer (de steelpan), nu op zijn kop zag. In Australië kon je deze niet zien, omdat je aan de andere kant van de wereld zat. Daarentegen hadden zij het ‘Southern Cross', maar dat is ook wel maf om te zien (ik dacht ik ken die vorm, maar moest even goed kijken om te zien dat hij nu op zijn kop stond).
Terug in het hostel de film ‘The Beach' af zitten kijken en nu zit ik mijn verhaal van vandaag af te typen. Is het rond half 11 en gaan de oogjes zo hopelijk redelijk snel dicht (je wordt sloom van dit weer, uiteraard klaag ik niet over het feit dat ik op een subtropisch eiland met palmbomen zit en elke dag boven de 30 graden).
vrij 27 april
Vandaag weer een mooie dag gehad, dit had ik weer even nodig.
Om kwart over 8 had ik de wekker gezet, maar eigenlijk nog te moe om eruit te gaan, dus dit werd 9u. Onze zwemspullen aan en handdoek om de tas, want vandaag zouden we gaan snorkelen. Ik had gisteren op de kaart van Koh Tao een plek gezien om te snorkelen (Hin Wong Bay). Geen idee of het wat zou zijn, maar het lag in een baai en was niet al te ver lopen (bleek achteraf een geniaal idee van mij).
Onderweg bij een reisbureau flippers en een masker gehuurd (waardeloos spul: masker te groot en slippers waren krom) en erna nog even een bananen shake voor onderweg gehaald.
Eerst weer een stuk bult op gelopen, waar we de eerste keer voor het uitzichtpunt ook heen gelopen waren. Maar gelukkig hoefde we halverwege niet af te slaan om nog verder omhoog te moeten, maar konden we rechtdoor bult af lopen. Onderweg nog gestopt bij een slangenhuid die op de weg lag en een uitzichtpunt dat uit keek over de baai waar we gingen zwemmen vandaag (super mooi).
Ik denk dat we rond 11u via het hostel wat voor de baai lag, naar een soort van privéstrandje gelopen zijn (alle signalen hiervan uiteraard genegeerd). Daar had je een klein stukje zand waar je mooi het water in kon lopen. De zonnebrand had ik in het hostel al opgedaan (zo beschadig je het koraal niet zo erg), dus de flippers konden aan en het masker kon op.
Ik ben eigenlijk gelijk de linkerkant van de baai opgegaan en dit was FANTASTISCH. Allemaal verschillende soorten vissen en grote stukken koraal. Dan zie je boven water dus een klein rotsblokje er boven uit steken en dan onder water zit hier dus nog gewoon een gigantische rots onder. Heerlijk langs de rotsen en over het koraal gezwommen. En als je dan helemaal stil bent, hoor je alleen maar geknetter om je heen van de vissen die van het koraal aan het eten zijn.
Rond 12u was ik er weer uit en even in de schaduw mijn boekje zitten lezen. Helaas werden we toen op uiterst onvriendelijke wijze gecommandeerd om een drankje uit de bar te halen, 50 Bath te betalen of het strand te verlaten (uiteraard het laatste). Toen zijn we ietsje verderop bij het restaurant gaan zitten en ben ik voor de 2de keer gaan snorkelen. Ik had Myriam's masker even kunnen lenen, want de mijne was dus veels te groot, deed pijn aan je hoofd en er kwam steeds water in. Ik ben de 2de keer rechtsaf gegaan en heb niet heel veel vissen gezien, maar wel super veel koraal en weer van die gekleurde bloemen die wegschieten als je te dicht bij komt.
Halverwege was er een stenentrap aan de zijkant waar ik even op ben gaan zitten om 5min helemaal alleen een moment voor mijzelf te nemen. Ik heb zitten genieten van de geweldige plek waar ik zat. Aan de andere kant van het eiland, in een baai waar bijna geen mensen zaten of waren. Heerlijk genietend van al het moois om mij heen, maar vooral onder me. Alles boven water is al zo mooi, maar zodra je duikbril het water raakt, ben je in een compleet andere wereld waar eigenlijk nog veel meer te doen en te zien is. Dit was ook eigenlijk al een klein momentje voor mij om al een klein beetje afscheid van Thailand te gaan nemen. Ik heb nog 3 dagen, maar daarvan is er al één een reisdag en de andere 2 zullen niet heel actief of bijzonder meer zijn.
Terug op het drogen weer even zitten lezen en wat zitten eten, met een blikje sprite erbij. Soms moet je, en zeker na het vele zoute water, gewoon even wat suiker hebben.
Rond half 4 nog voor de 3de keer het water in, nu ging Myriam ook weer mee want ervoor had ze een beetje last van de zon. Weer de linkerkant op gegaan en in het begin vooral veel last van water in mijn bril gehad. Na een tijdje wat erop kunnen verzinnen en nu wat verder vanaf de kant wezen snorkelen. Weer volop genoten en na 40min vond ik het mooi geweest.
Op de kant weer zitten lezen en gewacht tot Myriam klaar was, om tegen kwart voor 5 weer terug te lopen naar de drukkere andere kant van het eiland.
Eerst weer heerlijk al het zout eraf gedoucht en vervolgens nog met een Engelse meid zitten praten die zei dat we voor eten naar ‘AC Bar' moesten gaan. Ervoor nog onze snorkelspullen ingeleverd en op weg langs veel duikscholen en barretjes naar de AC Bar. Leuk en mooi restaurant en een goed bord vol met rijst en groente zitten eten. Naast ons lieten ze toevallig een duikfilm zien van mensen die net hun open water gehaald hadden en onder water gefilmd waren.
Op de terug weg kwamen we ineens de Duitse jongen uit Bangkok tegen. Hij was vandaag aangekomen en bleef hier een week. Helaas gaan wij morgen alweer weg, dus we lopen mekaar net mis.
Inmiddels is het nu bijna 9u en ga ik zo eindelijk proberen met Marloes te skype en erna met oom Tom. Myriam is wat drinken met die Engelse meid, dus ik heb het rijk voor mij alleen.
Zo echt 2,5u zitten skype. Eerst met Marloes (die was nu bij pap&mam) en erna nog met Oma, Pap en Mam (vaste vrijdagavond eten bij ons thuis).
Tussendoor nog even snel de samenvattingen van Barcelona-Chelsea en Real Madrid-Bayern Munchen zitten kijken (wat een wedstrijden zeg, maar beter dat Bayern door is en helaas geen Barcelona-Bayern again). Om erna rond 11 nog ruim 45min met oom Tom te skype, want die gaat morgen voor een week naar Carla&Ad in Canada.
Tegen 12u het licht uitgedaan en heerlijk mijn ogen weer gesloten (mijn tas pak ik morgen wel in en zoveel is het niet, want hij is amper uitgepakt geweest).
za 28 april
's Nachts nog ergens een keer de deur open moeten doen voor Myriam, die laat thuis kwam. Maar naast dat, goed geslapen op mijn laatste nacht hier in Koh Tao.
Voor 10u waren we weer uitgecheckt en inmiddels zitten we alweer een uurtje bij de Big Blue. Net nog een soort van duikkaartje gevraagd aan Andreas, waarop staat dat we hier gedoken hebben (vind ik toch leuk om te bewaren) en net nog met de Engelse meid uit onze oude kamer zitten praten. Zij had haar open water afgerond en ging nu voor haar advance, maar zat hier met een gigantische kater haha.
Myriam is nog even het dorp in en ik zit nu lekker mijn boekje te lezen en nog wat te schetsen.
Tegen half 1 ben ik weer een bananen shake gaan halen en later kwam ook Myriam erbij, want die had hetzelfde idee.
Om kwart voor 2 zouden voor de 7/11 opgehaald worden met de taxi, maar om kwart voor 2 geen taxi. Ik om 2u maar eens terug gelopen naar het toeristenbureau waar we geboekt hadden en hij vertelde mij dat ik gelijk terug moest, want ze kwamen eraan. De taxi wilde ook al bijna weg rijden, maar ja hij was te laat en niet ik.
Om kwart over 2 waren we bij de pier, waar we na een hoop gezoek en gevraag eindelijk de goeie ferry hadden gevonden (fijn zoveel van die verschillende maatschappijen). En rond 3u voeren we weg.
Ik zat heerlijk aan de zijkant van de ferry, in mijn eentje langs de reling, met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht. Even te genieten van het uitzicht op het eiland Koh Tao, dat steeds kleiner aan het worden was naarmate we verder voeren. En stilstaand bij het feit dat ik daarmee eigenlijk Thailand echt aan het verlaten ben nu (tenminste zo voelt het wel, want we zijn begonnen aan de langzame weg naar huis). Maar vooral genietend van het feit dat ik best trots op mijzelf mag zijn, met wat ik allemaal in het afgelopen half jaar in mijn eentje gepresteerd heb.
Het grootste gedeelte van de 3u durende trip, vooral languit gelegen en heerlijk liggen dutten.
Rond 6u waren we weer op de kant, waar we met 25 man in een taxi werden gepropt op weg naar het busstation van ‘Chumphon'. Onder weg bleven we nog 5min stil staan langs de kant van de weg, zonder dat iemand het wist. Opeens kwam er een andere taxi langsrijden en werden er wat papieren afgegeven en konden we blijkbaar ineens weer door.
Ik denk dat we rond half 7 afgedropt werden bij het busstation, waar we gelukkig onze tassen konden achterlaten en op zoek konden gaan naar wat te eten. Maar na een goede ronde gemaakt te hebben, was er gewoon geen enkele eettent te vinden (voor het eerst). Uiteindelijk heeft Myriam op de markt noodelsoep gegeten en ik heb bij de 7/11 een pizza- en rozijnenbrood gehaald, met een yakult voor de dorst.
Uiteindelijk nog even over de locale markt gelopen, Myriam nog ergens gedroogd fruit gehaald en rond kwart over 8 in het busstation gaan zitten. Myriam ging nog even lopen en ik heb met een smerige kop oploskoffie op een stoel, nu echt mijn boek uitgelezen (goed boek uit de serie van John Grisham). Erna super gezellig met 2 Duitse koppels zitten praten. Eentje van hun was ook in N-Z geweest en de andere gingen binnen een paar dagen naar India (lijkt mij ook super mooi hoor).
Inmiddels is het nu bijna half 10 en zitten we in de nachtbus, op weg naar Bangkok. Waar we waarschijnlijk zo rond 5u in de ochtend aan gaan komen.
Eerst nog even een muziekie geluisterd en wat spelletjes op de laptop gedaan, om voor het slapen gaan vervolgens nog de film ‘The Sitter' te kijken (hilarisch). Rond 12u, midden in de nacht, stopte we nog voor een toiletstop en de Thaise mensen gingen eten. Ik werd zelfs gevraagd om aan te schuiven. Ze hadden allemaal tafels gedekt en ik denk dat dit voor iedereen was. Maar als ik om 12u 's nachts ergens niet aan moet denken, dan zijn het wel gekookte eieren en groentes die ik niet ken en waarschijnlijk al een tijdje op dat bord hebben gelegen.
Na 20min terug de bus in, om met een dekentje om me heen, nu eindelijk de slaap wel proberen te vatten.
zo 29 april
De beste ideeën ontstaan 's nachts. En dan moet je ze ook gelijk opschrijven, want als je het de volgende dag probeert, ben je het moment kwijt (heb ik waarschijnlijk van jou Pap).
Ik denk dat als ik 2,5u in de bus geslapen heb, dan is het veel. Ik was gewoon klaar wakker, maar kreeg daardoor wel wat ideeën over wat ik over mijzelf op kon schrijven (wat voor persoon ik ben geweest de afgelopen 6 maanden).
Rond 5u kwamen we aan op het busstation in Bangkok en zoals beloofd natuurlijk weer niet op de goeie plek. Iedereen in Koh Tao was verteld dat we op Khoa San Rd afgezet zouden worden, maar de mensen van de bus wilde hier zogenaamd niks van weten.
Gelukkig moesten ongeveer 12 mensen dezelfde kant op, dus zijn we met zijn 4'en (een Frans meisje, Duitse jongen, Myriam en ik) de taxi ingegaan en hebben zo mooi de kosten gedeeld.
Ik denk dat we rond kwart over 5 in de ochtend over Khoa San Rd liepen, waar veel mensen nog dronken buiten naar muziek aan het luisteren waren of gezellig voor bij een café zaten.
De Duitse gozer was ineens een reisbureau ingedoken en hebben we niet meer gezien. Maar het Franse meisje wilde hier naar een kamer kijken en Myriam vond het ook wel handig om er eentje op Khoa San Rd te vinden. Er is één ding wat ik niet ga doen in Bangkok: teveel betalen voor een kamer en midden in het partygedeelte gaan zitten, zonder te kunnen slapen.
Het Franse meisje is toen met backpack en al rond gaan lopen op zoek naar een hostel en dit was nou precies waar ik om half 6 in de ochtend echt geen zin in had.
We zijn gewoon weer oud en vertrouwd naar het hostel gelopen, waar we de afgelopen 2x ook gezeten hebben en zouden hier buiten maar 1,5u hoeven wachten tot het open ging.
Maar opeens kwam er een Zuid-Afrikaan (kon nog best wel goed Nederlands) voorbij lopen met zijn vriendin en eerst dacht ik dat hij voor de grap ging aanbellen bij ons hostel. Maar hij bleek hier ook te slapen en zo werden we nog mooi binnengelaten ook. En we kregen zelfs een sleutel van een kamer waar we al in mochten, zonder nog iets gereserveerd te hebben (precies dezelfde kamer als de vorige 2 keren, dus hoezo toevallig bestaat niet).
Straks om 6u lag ik languit op bed, met mijn trainingsbroek en de ventilator weer aan. Helemaal klaar voor hopelijk nu wel een paar uurtjes slaap.
Rond 9u kwam Myriam de kamer in om te vertellen dat ze vast rond ging lopen, maar ik heb me heerlijk nog 36x omgedraaid.
Inmiddels is het nu kwart voor 11 en heb ik redelijk nog wat bij kunnen slapen en zit ik mijn verhaal weer te typen over vannacht en wat mail bij te werken.
Rond half 1 was Myriam ook weer terug en hebben we tot 2u op de kamer een beetje aan lopen klooien. Myriam moest nog wat voor haar vlucht online inchecken en ik heb alvast wat rotzooi uit mijn tas in de prullenbak achter kunnen laten.
Tegen 2u zijn we nog even het centrum ingedoken. Myriam had een goedkope kraam gevonden voor fruit shakes, dus daar wat gehaald en vervolgens een beetje rond zitten kijken. Toevallig al wel een souvenir gehaald, omdat we een redelijke deal konden krijgen. Maar de rest ga ik toch echt lekker morgen halen. Daarnaast hebben we ook gelijk een bus naar het vliegveld geboekt. Je had er eentje voor 100B (lokale route) en die deed er een uur over en eentje voor 130B en die was 15min sneller (uiteraard de goedkoopste).
We waren beide nog een beetje lam en Myriam voelde zich niet helemaal top, dus hebben we de rest van de middag ‘Mission Impossible 4' op bed liggen kijken.
Voordat we gingen eten, beneden nog onze kamer voor vanavond geboekt. De vrouw van het hostel was namelijk weer terug en we kregen zelfs nog wat korting ook (mooi meegenomen).
Rond 6u weer de straat op, op weg naar een van de eettentjes waar we de allereerste keer gegeten hadden, toen we in het centrum van Bangkok zaten. Heerlijk sweet & sour, met rijst en kip gegeten (plus ananas, maar het was wel een beetje weinig).
Erna nog even rondgelopen langs alle barretjes en inmiddels zit ik weer in het hostel. Myriam wilde nog een Thaise massage halen, dus ik zit nu in het hostel achter de laptop. In de hoop dat ik iets van de wedstrijd Twente - Ajax, illegaal kan zien (je bent een echte supporter of je bent het niet hè).
Ja hoor na een half uur zoeken was het raak. Ik kon gelukkig al ‘langs de lijn' op radio 1 volgen, maar na een half uur vond ik een link via een, ik denk, Deense site. Deze zond gewoon Eredivisie Live uit en heb ik, met af en toe wat haperen, Ajax zien winnen van Twente. Nou maar hopen dat ik heel misschien nog een kaartje voor Vitesse-Ajax kan krijgen, want dan kan ik ze mooi kampioen zien worden.
Na het voetbal kijken was ik alweer zo moe, wordt wel steeds vaker de laatste tijd merk ik. Dus ik ben heerlijk in bed gaan liggen. Rond 10u kwam Myriam ook terug en na haar tas ingepakt te hebben, ging het licht weer uit en was ik vrij snel vertrokken.
ma 30 april
Hoe sluit je je laatste dag in Thailand af?
Vandaag mijn laatste dag in Thailand en deze helemaal alleen (voelt wel goed om alles voor mijzelf af te kunnen sluiten, wanneer ik dat wil). Myriam is vanochtend rond half 8 vertrokken naar het vliegveld, dus ik ga vandaag souvenirs shoppen en rustig aan doen. Voor mijn gevoel sluit ik vandaag alleen Thailand af en nog niet mijn reis van 6 maanden. Dat wordt morgen pas als ik op Schiphol uitstap en iedereen mij op staat te wachten.
Waarschijnlijk is de helft van Nederland nu zijn kater van Koninginnenacht nog aan het uitslapen of zich misschien al wel een beetje klaar aan het maken voor Koninginnendag. Maar ik ben er rond 10u uitgegaan, want ik kon niet meer verder slapen. Rustig mijn tas opnieuw ingepakt en alles weggegooid wat weg kon (kapot, versleten of ik ga het zeker niet in Nederland gebruiken).
Aan de overkant bij de 7/11 wat rozijnenbrood gehaald en ik denk dat ik rond 11u uitgecheckt was en klaar was om op souvenirjacht te gaan.
Dit bleek toch lastiger dan verwacht. Ik had van te voren een lijst gemaakt, met wat ik voor iedereen wilde halen. Maar soms zien de souvenirs er toch niet zo bijzonder of geschikt uit, als dat je gehoopt had. Maar ik ben geslaagd en heb voor iedereen wat gevonden (behalve voor mijzelf, maar dat is niet erg).
Inmiddels is het 1u en zit ik weer in het hostel. Mijn tas kon ik gelukkig weer hier achterlaten en ik zit nu met mijn laptop en een flesje versgeperste sinaasappelsap op mijn laptop.
Helemaal niet in de gaten dat het in Nederland pas half 10 in de ochtend was, maar gelukkig belde pap terug. Dus ik heerlijk bijna 1,5u met Pap en Mam nog zitten skype.
Erna nog de film ‘The Prince of Persia', zitten kijken en tegen een uurtje of 6 ben ik naar dezelfde eetplek als gisteren gelopen. Ik zat nog te twijfelen of ik naar de oude vertrouwde van vorige keer Bangkok zou lopen, maar ik vond het toch iets te ver.
Weer heerlijk sweet&sour, met rijst, ananas en kip. En ondanks dat ik mijzelf niet helemaal fit voelde, met een kleine glimlach even genoten van mijn laatste Thaise avondmaal.
Na het eten had ik nog precies 100B (2,5 euro) in mijn portemonnee zitten (hoezo goed gepland). Hier nog heel stom wat snacks voor onderweg gehaald. En nu ga ik met precies nog 50B over richting het vliegveld.
Zo meteen nog een laatste keer langs Khoa San Rd en dan zit het verhaal Thailand en voor de 3x Bangkok er toch echt op. Bangkok was leuk om een keer gezien te hebben, maar de 3x keer was meer een formaliteit, dan dat ik er nog echt wat gedaan heb. Thailand voorgoed verlaten is natuurlijk van een andere orde.
Uiteindelijk was ik iets te vroeg bij het reisbureau, waar ik op de bus moest wachten. Dus ik heb eerst naar een drankspelletje zitten kijken van een paar tuktuk drivers, die nog gewoon aan het werk waren.
Uiteindelijk zijn ze hier in Thailand NOOIT op tijd. Om 10 over 8 (8u zouden we eigenlijk vertrekken), werd ik opgehaald door een ventje in de veronderstelling dat we het airportbusje in konden. Maar eerst moesten we nog 5min op straat wachten, totdat rond kwart over 8 eindelijk de bus er was.
Zo rond 9u had ik mijn backpack voor de laatste keer in mijn flightbag gedaan en heb ik eigenlijk 45min voor jan lul zitten wachten voor de incheckbalie. Op het hoofdscherm stond een vlucht van British Airways, met daaronder in het klein steeds 2 vluchtmaatschappijen die elkaar afwisselde (waaronder Quantas, die vanmij). Blijkbaar kon je dus gewoon inchecken voor alle 3 bij dezelfde balie (ik vlieg ook ineens met BA van Bangkok naar London en van London naar Amsterdam).
Inmiddels ben ik de douane door en zit ik voor de gate (G4), te wachten tot ik het vliegtuig in kan voor mijn vlucht naar London. Om bij de gate te komen moest je bijna al een halve marathon afleggen.
Ik zit op mijn laptop mijn verhaal weer bij te werken, maar probeer ondertussen mijzelf af te sluiten van een kei irritant verwend kut kind dat alleen maar loopt de janken en een moeder heeft die niet weet hoe ze haar kind op moet vangen (je zult er maar naast in het vliegtuig moeten zitten).
Rond kwart voor 12 liepen we met zijn alleen het vliegtuig in en na een kleine vertraging van een half uur (moesten op toestemming voor iets wachten), vlogen we rond kwart over 1 de lucht in.
di 1 mei
Aan alles komt een einde, maar het is goed om weer thuis te zijn!
De eerste 2u in het vliegtuig nog niet echt de slaap kunnen vatten. Ik heb het wel geprobeerd en ik heb ook geen enkele film gekeken, maar slapen lukte nog niet echt.
Gelukkig kregen we na 2u onze eerste maaltijd. En ik dacht eindelijk na een maand Thailand van de rijst af te zijn, maar wat boden ze aan: rijst met varken of kip met aardappel (DUIDELIJK de laatste dus).
Uiteindelijk gingen allen lichten uit en heb ik toch een redelijke nacht kunnen maken (vlucht van 12u). Af en toe de stoel uit omdat de gene naast mij moest toiletteren, maar toch redelijk goed bij geslapen.
Nog een ontbijtje met ei en een croissantje en uiteindelijk stapte ik na kwart over 7 het vliegtuig uit. En toen was het RACEN!
De gate van mijn volgende vlucht zou om 10 over 8 sluiten en in het vliegtuig hadden ze al gezegd: of je wordt omgeboekt of je kan het nog halen. Eerst moest ik van terminal wisselen, toen door de douane, toen door de bagagecontrole en uiteindelijk was ik om kwart over 8 bij de gate. Gelukkig mocht ik nog naar binnen en 2 Nederlanders naast en 2 achter mij (zaten ook in het vliegtuig vanuit Bangkok), hebben zelfs de gate gebeld om te vragen of ze nou wilde wachten op hun.
Uiteindelijk stonden we op de opstijgbaan en hebben we daar 1,5u staan wachten. Waarschijnlijk vanwege het slechte weer (we stonden langer te wachten, dan dat de vlucht erover deed).
Super gezellig met een Nederlandse man en vrouw zitten praten over hun weekje Zuid-Afrika. Maar toch opvallend dat er dan niet één keer terug gevraagd wordt wat ik gedaan heb (werd voor mij meteen weer duidelijk dat veel Nederlanders in hun eigen wereld leven en dat het backpackers wereldje toch echt veel opener en anders is).
Het laatste stuk voor de landing zie dan door het vliegtuigraampje het kleine koude kikkerlandje weer tevoorschijn komen. Waarschijnlijk niet veel veranderd en nog steeds even vlak. Met een glimlach op mijn gezicht afscheid genomen van al het moois, dat voor altijd in mijn hoofd en in mijn hart zal blijven zitten en nu weer terug naar het normale leven (hoe gek dit ook weer klinkt). Maar het voelt ook weer goed om weer terug te zijn.
Uiteindelijk was ik rond kwart voor 12 bij de bagageband en had ik bij de douane pap en mam al zien staan en even kunnen zwaaien. En 20min later stapte ik met mijn backpack op de rug de deur van de aankomsthal door. En daar stond mijn welkomcomité: Mam, Pap, Marloes, Joris, Victor, Saskia, Tahnee, Corinne en Leonie. Super gaaf met spandoek en ballonnen. Ik voelde me weer helemaal happy en thuis.
Kreeg vooral te horen hoe bruin, mager en blond ik geworden was haha.
Heerlijk krentenbollen gegeten en moscato gedronken met zijn allen en gezellig even gepraat en gelachen. Na een half uurtje ging iedereen weer langzaam zijn eigen weg en vertrok ik met Pap en Mam, met mijn backpack en ballonnen op de rug, terug in de auto op weg naar huis.
Onderweg nog even aan het einde snel gewisseld, want ik wilde graag nog even het laatste stukje rijden (heerlijk).
En dan kom je het dorp in en dan zijn er in sommige straten wat dingen veranderd of afgemaakt, maar verder is alles nog precies hetzelfde. Maf hoor dat hier voor je gevoel de tijd heeft stil gestaan en ik gewoon 6 maanden elke dag iets anders beleefd heb. Back to normal life again!
Thuisgekomen heerlijk een douche genomen en erna even langs de dokter gelopen. Ik voelde me de laatste dagen niet helemaal top en had wat rare vlekken, dus moest even weten of alles in orde was en dat was het.
Terug gekomen mijn backpack helemaal uitgepakt en inmiddels waren Marloes en Joris ook weer aangekomen en erna Oma.
De rest van de avond heerlijk, maar dan ook heerlijk, ouderwets Boerenkool gegeten (het kan gewoon ook in de lente hoor). Bijgepraat met iedereen, gelachen en mijn souvenirs uitgedeeld.
Rond half 9 is Oma terug naar huis was gegaan en was Elroy ook langs gekomen. Hebben we met tom geskyped, een oliebol gegeten (op mijn verzoek van K'dag) en dit alles onder het genot van een lekker bakkie cappuccino van Mam's&Pap's nieuwe koffiezetapparaat (tenminste nieuw voor mij nu haha).
Rond half 11 ging ook Elroy weer huiswaarts en vielen bij mij de oogjes toch wel redelijk goed dicht en ben ik boven in het bed van pap en mam, na het sportjournaal (ja sommige gewoontes pak je snel weer op), bij hun in bed in slaap gevallen (halverwege de nacht uiteindelijk wel mijn eigen bed weer opgezocht haha).
Thailand
Thailand is het land van de tempel, de Boeddha's, de rijst, het gekruid eten, het geloof, de vriendelijkheid, de muggen (de muggen, en ow ja de muggen), de armoede, de gastvrijheid, de chaos, de hele dag door eten en het toerisme.
Thailand is het land waarin de vrouwen met hello kitty spullen lopen, alle mannen voetbalshirts dragen en kinderen in angry birds pyjama's rondlopen.
Kortom: een COMPLEET andere wereld. En zeker als je dit vergelijkt met Australië of Nieuw-Zeeland.
Ik heb in Thailand weer een heel ander stukje van de wereld gezien. In het begin moest ik vooral wennen aan de chaos in Bangkok en alle indrukken die je gelijk op je afgevuurd krijgt.
Ik heb zeker genoten van al het moois dat ik gezien heb. In een maand heb ik ook gelijk héél veel van Thailand gezien en alles was meer dan de moeite waard. Met uiteraard ook nog eens een leuk en avonturistisch uitstapje naar Cambodja.
Thailand is voor mij geen mooi land, maar vooral een heel interessant land. En daarnaast is Thailand een land waar je zeker een keer geweest moet zijn en waar het ontzettend handig is als je met meerdere mensen bent. Want naast het afdingen, kun je daardoor ook vaak de kosten splitten. Thailand is goedkoop, maar of het ook zo goedkoop is als je er alleen rondreist, vraag ik me nog wel eens af.
Ik heb nu het eerste land van Oost-Azië gezien, maar kan nog niet zeggen of ik er meerdere wil bekijken. Ik heb genoten van Thailand en het is een geweldig land om doorheen te reizen (vooral het binnenland en de oude cultuur van Thailand). Maar wonen never nooit niet haha.
Mijn ALLERLAATSTE verhaal!
Inmiddels heb ik al weer een nacht in mijn eigen bed erop zitten. Ik heb een fantastische tijd gehad en het voelt goed om weer terug te zien.
Voor de rest ga ik niet veel meer vertellen. Lees lekker mijn laatste verhaal en als je iets wilt weten? Ik ben weer terug, dus ik ben weer in voor een drankie!
Groetjes,
Jip
ma 23 april
8u Later kwamen we aan in de haven van Koh Tao. Met half slaperige ogen rond 6u heel snel en vaag de zon even op zien komen. Maar vannacht vooral veel wakker geworden van de pijn in mijn lijf, om proberen comfortabel te liggen binnen 0,5m (niet te doen dus).
Koh Tao is al meteen zo anders dan Phi Phi. Veel minder toeristisch, meer uitgespreid en meer lay-back.
In de haven stond er al iemand van ‘Big Blue Diving Resort' ons op te wachten om gratis met de taxi naar ons hostel gebracht te worden. Dit ligt ongeveer 25min lopen van de pier, maar alles is hier opgedeeld in wat kleinere dorpjes om het zo maar te zeggen.
Het hostel ligt pal aan het strand en deed me gelijk denken aan het surfkamp in Frankrijk, maar dan nu om te duiken. Iedereen die hier zit, zit hier om zijn duikpaddy te halen en nergens anders voor.
Om 8u was de receptie open en moesten we een formulier invullen. Maar de prijzen om te duiken zijn kei hoog hier (blijkt uiteindelijk overal op het eiland hetzelfde te zijn). Ik heb niet het geld voor 2 duiken (die je zou moeten doen als je geen diploma hebt) en Myriam wist niet helemaal wat zou wou). Als je in dit hostel blijft, moet je ook duiken, anders moet je ergens anders heen.
Na veel uitzoeken en afwegen hebben we besloten om maar 1 funduik te doen (dat kon gelukkig geregeld worden). Nu kunnen we 1 nacht gratis hier blijven en de andere nacht betalen (we mogen ook maar 2 nachten hier blijven nu, als we maar 1 keer duiken). En we gaan morgen al duiken.
Onze spullen konden we al in de kamer zetten, maar onze bedden waren nog niet opgemaakt. Toch even de badkamer gecheckt en daar lagen mooi 4 kakkerlakken op hun rug. In mijn 6 maanden reizen nog nooit zo'n smerige badkamer gezien en dat verbaast me eigenlijk voor een duikresort.
Toen zijn we eerst maar eens op zoek gegaan naar een ander hostel voor de resterende nachten hier op het eiland. De mensen van het hostel hadden ons wat aangeraden en eigenlijk vonden we de eerste al goed en goedkoop genoeg. Gereserveerd voor 3 nachten en vervolgens in de miezer regen het dorpje in gelopen. Hier kwamen we de 2 Canadese meiden weer tegen en die vertelde dat ze in een hostel zaten, dat nog goedkoper was dan de gene die wij net geboekt hadden. Wij daar heen gelopen en voor 3 nachten geboekt (de kamer zag er goed uit, want die lieten ze zelfs zien). Toen wilde we terug lopen om de andere af te zeggen, maar het kwam eerst met bakken de lucht uit.
Uiteindelijk toen het droog was en de zon weer door begon te komen, zijn we even langs wat restaurantjes gelopen waar Myriam eventueel een kookcursus wil volgen en vervolgens weer ergens een shake gehaald.
Op de terug weg het hostel afgezegd, geen probleem. En onderweg kwam ik een gozer tegen met wie ik in Airlie Beach samen op de kamer heb gelegen (waar ik toen ook toevallig met Hannah en Melanie op een kamer lag).
Nu net een douche genomen en na met onze Duitse kamergenoten gepraat te hebben (zij halen hier hun paddy). Zitten we nu buiten op een houten veranda voor de bar, op een zitzak, met het strand en de zee voor onze neus, onze verhalen van de afgelopen dagen te typen.
Myriam ging 's middags een sjaal shoppen, want die was ze verloren in de bus en ik heb heerlijk Engels voetbal (Liverpool) met een Ierse gozer zitten kijken.
Rond een uurtje of 4 nog even op het strand in de zon gelegen. Erna snel gedoucht, om vervolgens nog het laatste stuk van de zonsondergang te kijken (die gaat hier namelijk midden boven de zee, pal voor je neus, onder water). Er waren eigenlijk iets te veel wolken, maar dat nam niet weg dat het een super mooie zonsondergang was. Op een gegeven moment had je de gele streep van de zonnestraal in het midden, met aan de rechter kant een hele mooie aparte witachtige lichtblauwe kleur en aan de linkerkant een witachtige donkerblauwe kleur (erg mooi, beetje schilderijachtig).
Na de zonsondergang, waarbij een groot gedeelte van de wolken aan het einde rood en paars kleurde, zijn we bij het tentje gaan eten waar we vandaag de shake hadden gehaald. En hier heb ik heerlijk een spaghetti carbonara genomen. Eventjes compleet iets anders en gewoon wat eten waar je energie van krijgt.
Op de terug weg, hadden we afgesproken, kwamen we de Canadese meiden weer tegen (Megan en van de andere ben ik de naam kwijt). Zij zaten met een jongen (duikinstructeur) die ze van hun vorige bezoek aan Koh Tao nog kende, te eten bij de Mexicaan en wij hebben ze vergezeld met een drankie.
Tegen 10u denk ik terug naar het hostel proberen te lopen, maar niet voordat Myriam haar lijst met gerechten had ingevuld bij het Thaise restaurantje, waar ze deze wil leren maken op haar kookcursus van overmorgen.
Om half 11 lag ik heerlijk in mijn bedje, mijn lichaam compleet uitgeteld en even een goeie nacht maken om de rust te pakken voor de duik van morgen.
di 24 april
Om kwart voor 9 uit bed gegaan, nadat ik de wekker al 2x had weggedrukt haha. Heerlijk mijn custardbroodje en een jakult als ontbijt genomen. En terwijl ik buiten zat te wachten kwam ik in gesprek met een knettergekke Canadees (eigenlijk zijn ze dat allemaal). Hij was volgens mij nog steeds half dronken van de kroegentocht van gisteren, was op het strand wakker geworden vanochtend en gaat straks met ons mee duiken (nou dat wordt wat).
Om half 11 zaten we met een Amerikaan (en later nog één), een Australiër, Dunkin (de Canadees), Birgit en Valeria (Oos) aan een tafel. Waar Tosh en Andreas (Zwe), onze duikinstructeurs, ons een korte briefing gaven over vandaag. Ze legde wat signalen uit en wat dingen die je over het materiaal en je lichaam onder water moest weten. Volgens precies hetzelfde formulier met gezondheidsdingen en vragen ingevuld, als toen in Australië en vervolgens gingen we flippers passen en je kreeg je duikvest alvast mee. Alles moest in een tas met een nummer erop en dat zou jou materiaal voor vandaag zijn.
Vervolgens hadden we een uur de tijd om te lunchen en erna zouden we met zijn allen de boot in gaan. Dunkin zou vandaag eigenlijk met Myriam en mij mee duiken, maar gelukkig vonden de duikleraren het niet verstandig genoeg om vandaag te gaan. Dus ze hebben hem naar morgen verplaatst (gelukkig ook voor ons).
Om 1u zaten we met een groep van denk ik ruim 20 mensen in een klein bootje (de meeste deden natuurlijk hun open water of advance), op weg naar de grote boot. Hier kregen we boven op het dek wat korte uitleg over waar je op de boot mocht komen en waar je al je spullen die droog moesten blijven achter kon laten.
Vervolgens riep Andreas (toffe gozer trouwens, hij had ook gedoken in Australië) ons naar beneden om daar al onze spullen aan te trekken. Met de fles op de rug vervolgens van de boot afgesprongen om langzaam terug te zwemmen naar het strand (Mango Bay was de plek waar we gingen duiken nu).
Hier deden we eerst een aantal skills onder water: je mondstuk vrijmaken van water, ademen via het vest van de duikinstructeur, je ademstuk over je rug gooien en weten hoe je het weer terug kon vinden en je masker watervrij maken. Terwijl we deed deden voelde ik af en toe ook al hele kleine visjes in je been bijten.
Toen alles gedaan was en alles was oké, zijn we langzaam steeds verder het water ingezwommen op weg naar een andere wereld, onder water. Vandaag weer compleet iets anders gezien. Het koraal was niet zo kleurrijk als in Australië, maar je had vooral verschillende dorpen/groepen (om het zo maar te zeggen) bij elkaar. Vooral met de kleuren rood en oranje en geelachtige rotsen. Op deze plek waren ook vooral veel scholen kleine vissen. Sommige zwommen echt in een golfbeweging door het water en dan met 1000'en bij elkaar. Het meest speciale wat ik vandaag nog wel gezien heb, afgezien van de geweldige rosten en grote koraalblokken bij elkaar, waren hele kleine oranje, wit, blauw en paarsgekleurde bloemen die dicht schoten als je er te dicht bij kwam. En een redelijk grote, rood met wit en grijs gekleurde vis, waarvan je echt zo 3 tandjes in zijn mond kon zien zitten.
Het eerste gedeelte was langzaam van het strand verder het water in en dan onderweg ging je van koraalplek naar koraalplek en kwam en zwom je over en langs de meest geweldige massale groepen koraal (erg mooi hoor).
Toen we weer boven kwamen vroeg Andreas eerst hoe lang we dachten dat we onder water geweest waren en hoe diep. Ik dacht 45min onder water en 8m diep. Het was uiteindelijk 48min onder water en zelfs 11m diep. Onder water vergeet je alles en heb je eigenlijk helemaal geen tijdsbesef of benul hoe diep je eigenlijk zit. Wat vandaag trouwens wel super, super gaaf was. Was dat we echt zelf mochten duiken. Via lucht in en uit je vest te laten lopen en dit zelf te controleren kon je hoger en lager gaan zwemmen. Andreas lette op of we dit goed deden, maar we mochten het helemaal zelf doen (super gaaf en dus niet aan het handje van de instructeur).
Terug de boot in, eerst koffie/thee, fruit en koekjes (heel veel koekjes) gegeten. En vervolgens ging de rest alweer op voor een 2de duik bij de volgende duikspot (Nang Yuan Pinnacle) waar we aangekomen waren (het eiland dat we op de heen weg gepasseerd waren). Andreas probeerde ons nog over te halen voor een 2de duik, maar daar heb ik gewoon het geld niet meer voor en één keer is mooi geweest voor vandaag. Vond het wel weer tof om te horen dat hij zei dat ik het super goed deed onder water en zeker zo op kon gaan voor mijn paddy.
Uiteindelijk hebben we een half uurtje boven op de boot samen met Valeria gezeten. Zij moest helaas na 3min het duiken al staken, omdat ze het toch te eng vond. En toen iedereen weer terug was, zijn we weer terug gevaren naar het strand.
Onderweg met van alles en iedereen lopen praten en zo ook met een man uit Mexico die hier nu les gaf. Iedereen is zo relaxt en open voor een praatje, echt super leuk sfeertje.
Terug op het vaste land moesten we onze spullen schoonmaken en ophangen en erna hebben we samen met Birgit en Valeria, de zonsondergang op de veranda voor de bar zitten kijken. Minder wolken dan gister en weer super mooi.
Toen het donker was, eindelijk een douche genomen om het zout eraf te spoelen en vervolgens zijn we bij een tentje gaan eten dat Myriam gisteren was tegengekomen. En heel toevallig zaten de 2 Canadese meiden in het restaurant aan de andere kant.
Rond half 9 waren we terug en zijn we voor op de veranda op het strand, op een paar zitkussens gaan zitten en er niet meer af gekomen. Eerst de vuurshows (die ook hier gegeven worden) zitten kijken en na een half uurtje kwamen ook Birgit en Valeria erbij zitten en hebben we gezellig de hele avond zitten kletsen.
Het was een redelijk heldere nacht en je kon maar een paar sterren zien, door al het licht van de boten op zee en op het strand. Maar de maan was echt super speciaal vanavond. Het leek net of er een grote zwarte bol voor zat, die er voor zorgde dat je maar een dun strookje maan zag. Maar niet zoals bij ons dat je hem van de linker of de rechter kant van de cirkel van de bol ziet, maar hier zag je hem van onderen (super maf).
Inmiddels is het nu bijna 12u, heb ik eindelijk mijn verhaal over gisteren en vandaag af kunnen maken en ga ik zo weer lekker slapen. Dat gaat ook zeker lukken na weer een leuke en mooie dag duiken.
woe 25 april
Rond kwart voor 9 mijn bed uitgestapt. Rustig even wat mail bekeken voor het skype van vanavond en rustig gedoucht.
Eigenlijk tot een uurtje of half 12 buiten bij het restaurant met Dunkin, de Amerikaan, een Fransman en een Engelse meid zitten praten. Af en toe ging er één weg om te duiken, maar we bleven altijd met 4 zitten. Tussendoor zelf nog even uitgecheckt en we moeten alleen nog even terug komen voor een handtekening. Want ik vind het natuurlijk wel leuk om een certificaat mee naar huis te nemen, ondanks dat het maar een fundive was.
Vlak voordat we onze tassen wilde pakken om van hostel te wisselen, kwam er niet een groep duikers terug met een enorme big smile. Ze hadden met een ‘whale shark' gedoken (hoe gaaf is dat zeg).
Rond half 12 van hostel gewisseld en nu zitten we in A.J.P Guesthouse. Beneden is het een grote handel en rotzooi (ziet er niet uit). Maar boven zitten dan alle kamers en die zijn prima te doen.
Myriam zou om half 3 gaan koken en ervoor wilde we nog naar een uitkijkpunt lopen. Dit hadden we achteraf beter niet kunnen doen. Wat een takken eind de bult op (zelfs scooters kwamen niet omhoog) en midden in de volle zon. Op een gegeven moment kwamen we aan bij een resort en die vertelde ons dat het uitkijkpunt de andere kant op was. Daar boven nog wel even een foto gemaakt van het geen wat je daar zag, maar het echte uitkijkpunt nooit gevonden (bordjes met richting waren totaal pleitte).
Rond half 2 waren we weer bezweet en afgebekt beneden. Myriam ging douchen en zich op maken voor vanmiddag en ik ben eerst een mango shake gaan halen. Om nu uitgeteld op bed mijn foto's op facebook proberen te zetten. En daar kreeg ik ook ineens een berichtje van Sarah (Can), dat we blijkbaar in Koh Phi Phi 2 bungalows van elkaar vandaan hebben gezeten en elkaar gewoon mis zijn gelopen haha.
De rest van de middag zitten lezen en zitten ontwerpen en rond 5u kwam Myriam terug van haar kookcursus, met nog 2 spring rolls in een tasje. Erna nog even wat mail bijgewerkt te en gedoucht. Om vervolgens weer bij het eettentje van de eerste dag te gaan eten. Ze herkennen me er inmiddels al en de mensen zijn echt super vriendelijk en aardig. Het enige opvallend is hier, dat als je aan tafel zit, ze verwachten dat je binnen 1min weet wat je wilt eten. Voor mij geen probleem, omdat ik vaak toch al weet wat ik wil, maar in het begin moet je hier wel even aan wennen. Gelukkig heb je dan wel altijd binnen 5min je eten (Thaise eten is super snel klaar). Wat wel super en super toevallig was, was dat toen we langs een ander restaurant liepen op weg naar de onze. Zag ik ineens Jesper zitten. Een jongen waarmee ik 5 maanden geleden in N-Z toen zoveel gelachen heb in Greymouth, toen wij die vuilniszakkenparty hadden (hoezo de wereld is weer klein hoor).
Na het eten terug gegaan naar het hostel en Rene en Lisa bericht om te vragen of zij inmiddels al in Koh Tao zitten. Om erna door te lopen naar de bar van het duikresort, maar daar zaten geen bekende helaas. Onderweg nog wel Dunkin tegen gekomen bij een bar, maar niet echt de behoefte aan gehad om daar bij te gaan zitten. En na 15min bij een barretje met live muziek gezeten te hebben zijn we weer terug gelopen naar het hostel, want ik ga skype om half 10.
Wat een kut verbinding in dit hostel zeg. Na 15min nog steeds geen goed contact gekregen te hebben ben ik met mijn laptop en al naar het eettentje van vandaag gelopen en gelukkig had ik daar een perfecte verbinding. Even heerlijk alleen van me af kunnen praten met pap en mam, het was weer gezellig en thuis komt nu toch wel erg dicht bij.
Vervolgens had ik om half 11 met Marloes afgesproken, maar die had het zo druk op het werk dat dit half 12 zou worden.
Inmiddels geprobeerd om met Marloes nog te praten, maar het lukt gewoon echt niet. Nu gaan we vrijdag, voordat ik met oom Tom ga skype, samen gezellig skype.
Mijn trainingsbroek/pyjama heb ik al aan en de tanden zijn gepoetst. Myriam is wat drinken met Dunkin en wat anderen, maar ik ga lekker slapen.
do 26 april
Om half 9 eerst de wekker maar eens weggedrukt en uiteindelijk rond half 10 mijn bed uitgekomen. Gedoucht, ontbeten en ons klaargemaakt voor weer een wandeling naar een uitkijkpunt. Eentje die een stuk dichterbij zit en waar een tempel op de heuvel bij moet zitten.
Met zonnebrand op de armen en de zonnebril op de kop, zijn we een stukje dezelfde weg van gisteren op gelopen om vervolgens een pad in te slaan, die echt door het binnenland van het eiland liep. Om je heen lagen kei grote rotsblokken en stonden de palmbomen om je heen. Koh Tao is toch wel een mooi eiland hoor.
Na een half uurtje lopen kwamen we aan bij de voet van de tempel, waar we halverwege heel hartelijk verwelkomd werden door een Thaise man die daar aan het werk was. Hij leidde ons als het waren rond. Liet zien dat ze nog bezig waren met de gouden Boeddha en gouden toren op de top van de heuvel en hij liet ons wat uitkijkpunten zien. Naast zijn werk hier, werkt hij ook nog in het restaurant van de ‘Big Blue' en hij zei dat hij ons al herkent had.
Afscheid genomen en bedankt voor de rondleiding en alle informatie, zijn we weer op weg terug naar het hostel gegaan.
Rond 12u eerst eventjes een bammetje naar binnen gewerkt (ik merk hier wel dat je jezelf ontzettend sloom voelt hoor. Het weer werkt natuurlijk mee en alle rijst die je eet geeft je nou ook niet echt een energieboost). Om vervolgens in een reisbureautje onze trip terug naar Bangkok te boeken voor de 28ste. We nemen eerst de ferry en vervolgens de nachtbus (zo hoeven we ook een nacht minder een hostel te betalen).
Na het boeken weer bij het vaste stekkie, nu een sinaasappel shake genomen (soms moet je blijven afwisselen haha). En deze rustig op een stoel in de schaduw opgedronken (hier hoorde we ook dat het deze maand de warmste maand in Thailand is, nou dat wil ik best geloven).
Terug op de kamer onze strandspullen gepakt en eigenlijk tot een uurtje of 4 op het strand gelegen. Eerst in de zon, maar dat was al snel niet meer te doen, dus dat werd een schaduwtje pakken onder een boom. Lekker mijn boek gelezen (bijna uit) en af en toe in het water gelegen, dat aan het begin van het strand bijna kookte.
Inmiddels is het half 5 geweest en zit ik mijn verhaaltje over vandaag alvast te typen. Zo meteen al het zout eraf douchen en dan willen we naar de kant van de pier op het eiland lopen en daar wat gaan eten.
Rond kwart voor 6 zijn we naar het gedeelte waar alle boten aan komen gelopen. Duurde ongeveer 30min voordat we er waren. Gelijk op veel plekken gezocht naar een goedkoop restaurantje, maar dit wilde niet echt lukken. Totdat er een Spanjaard naast ons stond en vertelde dat we even de bult op moesten lopen, want daar zaten wat goedkopere. En hij had helemaal gelijk. Naast dat ze goedkoop waren, waren ze nog super goed ook. Vanavond eindelijk weer sweet&sour met kip en groente gegeten (mijn favoriete gerecht in Thailand).
Rond half 8 in het donker weer terug gelopen naar de ons hostel. En dan wordt je onderweg dus ingehaald door scooters met een noodgang en niet verbaasd rakend als er dan ook nog eens 4 mensen op één scooter zitten.
Daarnaast hoor je om je heen de elektriciteitsdraden/masten knetteren. Alles hangt hier gewoon los boven de grond en dat hier nog geen kortsluiting gemaakt is, is een wonder.
Wat ook heel bijzonder was, naast dat de maan weer van onderen te zien was, was het feit dat je de grote beer (de steelpan), nu op zijn kop zag. In Australië kon je deze niet zien, omdat je aan de andere kant van de wereld zat. Daarentegen hadden zij het ‘Southern Cross', maar dat is ook wel maf om te zien (ik dacht ik ken die vorm, maar moest even goed kijken om te zien dat hij nu op zijn kop stond).
Terug in het hostel de film ‘The Beach' af zitten kijken en nu zit ik mijn verhaal van vandaag af te typen. Is het rond half 11 en gaan de oogjes zo hopelijk redelijk snel dicht (je wordt sloom van dit weer, uiteraard klaag ik niet over het feit dat ik op een subtropisch eiland met palmbomen zit en elke dag boven de 30 graden).
vrij 27 april
Vandaag weer een mooie dag gehad, dit had ik weer even nodig.
Om kwart over 8 had ik de wekker gezet, maar eigenlijk nog te moe om eruit te gaan, dus dit werd 9u. Onze zwemspullen aan en handdoek om de tas, want vandaag zouden we gaan snorkelen. Ik had gisteren op de kaart van Koh Tao een plek gezien om te snorkelen (Hin Wong Bay). Geen idee of het wat zou zijn, maar het lag in een baai en was niet al te ver lopen (bleek achteraf een geniaal idee van mij).
Onderweg bij een reisbureau flippers en een masker gehuurd (waardeloos spul: masker te groot en slippers waren krom) en erna nog even een bananen shake voor onderweg gehaald.
Eerst weer een stuk bult op gelopen, waar we de eerste keer voor het uitzichtpunt ook heen gelopen waren. Maar gelukkig hoefde we halverwege niet af te slaan om nog verder omhoog te moeten, maar konden we rechtdoor bult af lopen. Onderweg nog gestopt bij een slangenhuid die op de weg lag en een uitzichtpunt dat uit keek over de baai waar we gingen zwemmen vandaag (super mooi).
Ik denk dat we rond 11u via het hostel wat voor de baai lag, naar een soort van privéstrandje gelopen zijn (alle signalen hiervan uiteraard genegeerd). Daar had je een klein stukje zand waar je mooi het water in kon lopen. De zonnebrand had ik in het hostel al opgedaan (zo beschadig je het koraal niet zo erg), dus de flippers konden aan en het masker kon op.
Ik ben eigenlijk gelijk de linkerkant van de baai opgegaan en dit was FANTASTISCH. Allemaal verschillende soorten vissen en grote stukken koraal. Dan zie je boven water dus een klein rotsblokje er boven uit steken en dan onder water zit hier dus nog gewoon een gigantische rots onder. Heerlijk langs de rotsen en over het koraal gezwommen. En als je dan helemaal stil bent, hoor je alleen maar geknetter om je heen van de vissen die van het koraal aan het eten zijn.
Rond 12u was ik er weer uit en even in de schaduw mijn boekje zitten lezen. Helaas werden we toen op uiterst onvriendelijke wijze gecommandeerd om een drankje uit de bar te halen, 50 Bath te betalen of het strand te verlaten (uiteraard het laatste). Toen zijn we ietsje verderop bij het restaurant gaan zitten en ben ik voor de 2de keer gaan snorkelen. Ik had Myriam's masker even kunnen lenen, want de mijne was dus veels te groot, deed pijn aan je hoofd en er kwam steeds water in. Ik ben de 2de keer rechtsaf gegaan en heb niet heel veel vissen gezien, maar wel super veel koraal en weer van die gekleurde bloemen die wegschieten als je te dicht bij komt.
Halverwege was er een stenentrap aan de zijkant waar ik even op ben gaan zitten om 5min helemaal alleen een moment voor mijzelf te nemen. Ik heb zitten genieten van de geweldige plek waar ik zat. Aan de andere kant van het eiland, in een baai waar bijna geen mensen zaten of waren. Heerlijk genietend van al het moois om mij heen, maar vooral onder me. Alles boven water is al zo mooi, maar zodra je duikbril het water raakt, ben je in een compleet andere wereld waar eigenlijk nog veel meer te doen en te zien is. Dit was ook eigenlijk al een klein momentje voor mij om al een klein beetje afscheid van Thailand te gaan nemen. Ik heb nog 3 dagen, maar daarvan is er al één een reisdag en de andere 2 zullen niet heel actief of bijzonder meer zijn.
Terug op het drogen weer even zitten lezen en wat zitten eten, met een blikje sprite erbij. Soms moet je, en zeker na het vele zoute water, gewoon even wat suiker hebben.
Rond half 4 nog voor de 3de keer het water in, nu ging Myriam ook weer mee want ervoor had ze een beetje last van de zon. Weer de linkerkant op gegaan en in het begin vooral veel last van water in mijn bril gehad. Na een tijdje wat erop kunnen verzinnen en nu wat verder vanaf de kant wezen snorkelen. Weer volop genoten en na 40min vond ik het mooi geweest.
Op de kant weer zitten lezen en gewacht tot Myriam klaar was, om tegen kwart voor 5 weer terug te lopen naar de drukkere andere kant van het eiland.
Eerst weer heerlijk al het zout eraf gedoucht en vervolgens nog met een Engelse meid zitten praten die zei dat we voor eten naar ‘AC Bar' moesten gaan. Ervoor nog onze snorkelspullen ingeleverd en op weg langs veel duikscholen en barretjes naar de AC Bar. Leuk en mooi restaurant en een goed bord vol met rijst en groente zitten eten. Naast ons lieten ze toevallig een duikfilm zien van mensen die net hun open water gehaald hadden en onder water gefilmd waren.
Op de terug weg kwamen we ineens de Duitse jongen uit Bangkok tegen. Hij was vandaag aangekomen en bleef hier een week. Helaas gaan wij morgen alweer weg, dus we lopen mekaar net mis.
Inmiddels is het nu bijna 9u en ga ik zo eindelijk proberen met Marloes te skype en erna met oom Tom. Myriam is wat drinken met die Engelse meid, dus ik heb het rijk voor mij alleen.
Zo echt 2,5u zitten skype. Eerst met Marloes (die was nu bij pap&mam) en erna nog met Oma, Pap en Mam (vaste vrijdagavond eten bij ons thuis).
Tussendoor nog even snel de samenvattingen van Barcelona-Chelsea en Real Madrid-Bayern Munchen zitten kijken (wat een wedstrijden zeg, maar beter dat Bayern door is en helaas geen Barcelona-Bayern again). Om erna rond 11 nog ruim 45min met oom Tom te skype, want die gaat morgen voor een week naar Carla&Ad in Canada.
Tegen 12u het licht uitgedaan en heerlijk mijn ogen weer gesloten (mijn tas pak ik morgen wel in en zoveel is het niet, want hij is amper uitgepakt geweest).
za 28 april
's Nachts nog ergens een keer de deur open moeten doen voor Myriam, die laat thuis kwam. Maar naast dat, goed geslapen op mijn laatste nacht hier in Koh Tao.
Voor 10u waren we weer uitgecheckt en inmiddels zitten we alweer een uurtje bij de Big Blue. Net nog een soort van duikkaartje gevraagd aan Andreas, waarop staat dat we hier gedoken hebben (vind ik toch leuk om te bewaren) en net nog met de Engelse meid uit onze oude kamer zitten praten. Zij had haar open water afgerond en ging nu voor haar advance, maar zat hier met een gigantische kater haha.
Myriam is nog even het dorp in en ik zit nu lekker mijn boekje te lezen en nog wat te schetsen.
Tegen half 1 ben ik weer een bananen shake gaan halen en later kwam ook Myriam erbij, want die had hetzelfde idee.
Om kwart voor 2 zouden voor de 7/11 opgehaald worden met de taxi, maar om kwart voor 2 geen taxi. Ik om 2u maar eens terug gelopen naar het toeristenbureau waar we geboekt hadden en hij vertelde mij dat ik gelijk terug moest, want ze kwamen eraan. De taxi wilde ook al bijna weg rijden, maar ja hij was te laat en niet ik.
Om kwart over 2 waren we bij de pier, waar we na een hoop gezoek en gevraag eindelijk de goeie ferry hadden gevonden (fijn zoveel van die verschillende maatschappijen). En rond 3u voeren we weg.
Ik zat heerlijk aan de zijkant van de ferry, in mijn eentje langs de reling, met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht. Even te genieten van het uitzicht op het eiland Koh Tao, dat steeds kleiner aan het worden was naarmate we verder voeren. En stilstaand bij het feit dat ik daarmee eigenlijk Thailand echt aan het verlaten ben nu (tenminste zo voelt het wel, want we zijn begonnen aan de langzame weg naar huis). Maar vooral genietend van het feit dat ik best trots op mijzelf mag zijn, met wat ik allemaal in het afgelopen half jaar in mijn eentje gepresteerd heb.
Het grootste gedeelte van de 3u durende trip, vooral languit gelegen en heerlijk liggen dutten.
Rond 6u waren we weer op de kant, waar we met 25 man in een taxi werden gepropt op weg naar het busstation van ‘Chumphon'. Onder weg bleven we nog 5min stil staan langs de kant van de weg, zonder dat iemand het wist. Opeens kwam er een andere taxi langsrijden en werden er wat papieren afgegeven en konden we blijkbaar ineens weer door.
Ik denk dat we rond half 7 afgedropt werden bij het busstation, waar we gelukkig onze tassen konden achterlaten en op zoek konden gaan naar wat te eten. Maar na een goede ronde gemaakt te hebben, was er gewoon geen enkele eettent te vinden (voor het eerst). Uiteindelijk heeft Myriam op de markt noodelsoep gegeten en ik heb bij de 7/11 een pizza- en rozijnenbrood gehaald, met een yakult voor de dorst.
Uiteindelijk nog even over de locale markt gelopen, Myriam nog ergens gedroogd fruit gehaald en rond kwart over 8 in het busstation gaan zitten. Myriam ging nog even lopen en ik heb met een smerige kop oploskoffie op een stoel, nu echt mijn boek uitgelezen (goed boek uit de serie van John Grisham). Erna super gezellig met 2 Duitse koppels zitten praten. Eentje van hun was ook in N-Z geweest en de andere gingen binnen een paar dagen naar India (lijkt mij ook super mooi hoor).
Inmiddels is het nu bijna half 10 en zitten we in de nachtbus, op weg naar Bangkok. Waar we waarschijnlijk zo rond 5u in de ochtend aan gaan komen.
Eerst nog even een muziekie geluisterd en wat spelletjes op de laptop gedaan, om voor het slapen gaan vervolgens nog de film ‘The Sitter' te kijken (hilarisch). Rond 12u, midden in de nacht, stopte we nog voor een toiletstop en de Thaise mensen gingen eten. Ik werd zelfs gevraagd om aan te schuiven. Ze hadden allemaal tafels gedekt en ik denk dat dit voor iedereen was. Maar als ik om 12u 's nachts ergens niet aan moet denken, dan zijn het wel gekookte eieren en groentes die ik niet ken en waarschijnlijk al een tijdje op dat bord hebben gelegen.
Na 20min terug de bus in, om met een dekentje om me heen, nu eindelijk de slaap wel proberen te vatten.
zo 29 april
De beste ideeën ontstaan 's nachts. En dan moet je ze ook gelijk opschrijven, want als je het de volgende dag probeert, ben je het moment kwijt (heb ik waarschijnlijk van jou Pap).
Ik denk dat als ik 2,5u in de bus geslapen heb, dan is het veel. Ik was gewoon klaar wakker, maar kreeg daardoor wel wat ideeën over wat ik over mijzelf op kon schrijven (wat voor persoon ik ben geweest de afgelopen 6 maanden).
Rond 5u kwamen we aan op het busstation in Bangkok en zoals beloofd natuurlijk weer niet op de goeie plek. Iedereen in Koh Tao was verteld dat we op Khoa San Rd afgezet zouden worden, maar de mensen van de bus wilde hier zogenaamd niks van weten.
Gelukkig moesten ongeveer 12 mensen dezelfde kant op, dus zijn we met zijn 4'en (een Frans meisje, Duitse jongen, Myriam en ik) de taxi ingegaan en hebben zo mooi de kosten gedeeld.
Ik denk dat we rond kwart over 5 in de ochtend over Khoa San Rd liepen, waar veel mensen nog dronken buiten naar muziek aan het luisteren waren of gezellig voor bij een café zaten.
De Duitse gozer was ineens een reisbureau ingedoken en hebben we niet meer gezien. Maar het Franse meisje wilde hier naar een kamer kijken en Myriam vond het ook wel handig om er eentje op Khoa San Rd te vinden. Er is één ding wat ik niet ga doen in Bangkok: teveel betalen voor een kamer en midden in het partygedeelte gaan zitten, zonder te kunnen slapen.
Het Franse meisje is toen met backpack en al rond gaan lopen op zoek naar een hostel en dit was nou precies waar ik om half 6 in de ochtend echt geen zin in had.
We zijn gewoon weer oud en vertrouwd naar het hostel gelopen, waar we de afgelopen 2x ook gezeten hebben en zouden hier buiten maar 1,5u hoeven wachten tot het open ging.
Maar opeens kwam er een Zuid-Afrikaan (kon nog best wel goed Nederlands) voorbij lopen met zijn vriendin en eerst dacht ik dat hij voor de grap ging aanbellen bij ons hostel. Maar hij bleek hier ook te slapen en zo werden we nog mooi binnengelaten ook. En we kregen zelfs een sleutel van een kamer waar we al in mochten, zonder nog iets gereserveerd te hebben (precies dezelfde kamer als de vorige 2 keren, dus hoezo toevallig bestaat niet).
Straks om 6u lag ik languit op bed, met mijn trainingsbroek en de ventilator weer aan. Helemaal klaar voor hopelijk nu wel een paar uurtjes slaap.
Rond 9u kwam Myriam de kamer in om te vertellen dat ze vast rond ging lopen, maar ik heb me heerlijk nog 36x omgedraaid.
Inmiddels is het nu kwart voor 11 en heb ik redelijk nog wat bij kunnen slapen en zit ik mijn verhaal weer te typen over vannacht en wat mail bij te werken.
Rond half 1 was Myriam ook weer terug en hebben we tot 2u op de kamer een beetje aan lopen klooien. Myriam moest nog wat voor haar vlucht online inchecken en ik heb alvast wat rotzooi uit mijn tas in de prullenbak achter kunnen laten.
Tegen 2u zijn we nog even het centrum ingedoken. Myriam had een goedkope kraam gevonden voor fruit shakes, dus daar wat gehaald en vervolgens een beetje rond zitten kijken. Toevallig al wel een souvenir gehaald, omdat we een redelijke deal konden krijgen. Maar de rest ga ik toch echt lekker morgen halen. Daarnaast hebben we ook gelijk een bus naar het vliegveld geboekt. Je had er eentje voor 100B (lokale route) en die deed er een uur over en eentje voor 130B en die was 15min sneller (uiteraard de goedkoopste).
We waren beide nog een beetje lam en Myriam voelde zich niet helemaal top, dus hebben we de rest van de middag ‘Mission Impossible 4' op bed liggen kijken.
Voordat we gingen eten, beneden nog onze kamer voor vanavond geboekt. De vrouw van het hostel was namelijk weer terug en we kregen zelfs nog wat korting ook (mooi meegenomen).
Rond 6u weer de straat op, op weg naar een van de eettentjes waar we de allereerste keer gegeten hadden, toen we in het centrum van Bangkok zaten. Heerlijk sweet & sour, met rijst en kip gegeten (plus ananas, maar het was wel een beetje weinig).
Erna nog even rondgelopen langs alle barretjes en inmiddels zit ik weer in het hostel. Myriam wilde nog een Thaise massage halen, dus ik zit nu in het hostel achter de laptop. In de hoop dat ik iets van de wedstrijd Twente - Ajax, illegaal kan zien (je bent een echte supporter of je bent het niet hè).
Ja hoor na een half uur zoeken was het raak. Ik kon gelukkig al ‘langs de lijn' op radio 1 volgen, maar na een half uur vond ik een link via een, ik denk, Deense site. Deze zond gewoon Eredivisie Live uit en heb ik, met af en toe wat haperen, Ajax zien winnen van Twente. Nou maar hopen dat ik heel misschien nog een kaartje voor Vitesse-Ajax kan krijgen, want dan kan ik ze mooi kampioen zien worden.
Na het voetbal kijken was ik alweer zo moe, wordt wel steeds vaker de laatste tijd merk ik. Dus ik ben heerlijk in bed gaan liggen. Rond 10u kwam Myriam ook terug en na haar tas ingepakt te hebben, ging het licht weer uit en was ik vrij snel vertrokken.
ma 30 april
Hoe sluit je je laatste dag in Thailand af?
Vandaag mijn laatste dag in Thailand en deze helemaal alleen (voelt wel goed om alles voor mijzelf af te kunnen sluiten, wanneer ik dat wil). Myriam is vanochtend rond half 8 vertrokken naar het vliegveld, dus ik ga vandaag souvenirs shoppen en rustig aan doen. Voor mijn gevoel sluit ik vandaag alleen Thailand af en nog niet mijn reis van 6 maanden. Dat wordt morgen pas als ik op Schiphol uitstap en iedereen mij op staat te wachten.
Waarschijnlijk is de helft van Nederland nu zijn kater van Koninginnenacht nog aan het uitslapen of zich misschien al wel een beetje klaar aan het maken voor Koninginnendag. Maar ik ben er rond 10u uitgegaan, want ik kon niet meer verder slapen. Rustig mijn tas opnieuw ingepakt en alles weggegooid wat weg kon (kapot, versleten of ik ga het zeker niet in Nederland gebruiken).
Aan de overkant bij de 7/11 wat rozijnenbrood gehaald en ik denk dat ik rond 11u uitgecheckt was en klaar was om op souvenirjacht te gaan.
Dit bleek toch lastiger dan verwacht. Ik had van te voren een lijst gemaakt, met wat ik voor iedereen wilde halen. Maar soms zien de souvenirs er toch niet zo bijzonder of geschikt uit, als dat je gehoopt had. Maar ik ben geslaagd en heb voor iedereen wat gevonden (behalve voor mijzelf, maar dat is niet erg).
Inmiddels is het 1u en zit ik weer in het hostel. Mijn tas kon ik gelukkig weer hier achterlaten en ik zit nu met mijn laptop en een flesje versgeperste sinaasappelsap op mijn laptop.
Helemaal niet in de gaten dat het in Nederland pas half 10 in de ochtend was, maar gelukkig belde pap terug. Dus ik heerlijk bijna 1,5u met Pap en Mam nog zitten skype.
Erna nog de film ‘The Prince of Persia', zitten kijken en tegen een uurtje of 6 ben ik naar dezelfde eetplek als gisteren gelopen. Ik zat nog te twijfelen of ik naar de oude vertrouwde van vorige keer Bangkok zou lopen, maar ik vond het toch iets te ver.
Weer heerlijk sweet&sour, met rijst, ananas en kip. En ondanks dat ik mijzelf niet helemaal fit voelde, met een kleine glimlach even genoten van mijn laatste Thaise avondmaal.
Na het eten had ik nog precies 100B (2,5 euro) in mijn portemonnee zitten (hoezo goed gepland). Hier nog heel stom wat snacks voor onderweg gehaald. En nu ga ik met precies nog 50B over richting het vliegveld.
Zo meteen nog een laatste keer langs Khoa San Rd en dan zit het verhaal Thailand en voor de 3x Bangkok er toch echt op. Bangkok was leuk om een keer gezien te hebben, maar de 3x keer was meer een formaliteit, dan dat ik er nog echt wat gedaan heb. Thailand voorgoed verlaten is natuurlijk van een andere orde.
Uiteindelijk was ik iets te vroeg bij het reisbureau, waar ik op de bus moest wachten. Dus ik heb eerst naar een drankspelletje zitten kijken van een paar tuktuk drivers, die nog gewoon aan het werk waren.
Uiteindelijk zijn ze hier in Thailand NOOIT op tijd. Om 10 over 8 (8u zouden we eigenlijk vertrekken), werd ik opgehaald door een ventje in de veronderstelling dat we het airportbusje in konden. Maar eerst moesten we nog 5min op straat wachten, totdat rond kwart over 8 eindelijk de bus er was.
Zo rond 9u had ik mijn backpack voor de laatste keer in mijn flightbag gedaan en heb ik eigenlijk 45min voor jan lul zitten wachten voor de incheckbalie. Op het hoofdscherm stond een vlucht van British Airways, met daaronder in het klein steeds 2 vluchtmaatschappijen die elkaar afwisselde (waaronder Quantas, die vanmij). Blijkbaar kon je dus gewoon inchecken voor alle 3 bij dezelfde balie (ik vlieg ook ineens met BA van Bangkok naar London en van London naar Amsterdam).
Inmiddels ben ik de douane door en zit ik voor de gate (G4), te wachten tot ik het vliegtuig in kan voor mijn vlucht naar London. Om bij de gate te komen moest je bijna al een halve marathon afleggen.
Ik zit op mijn laptop mijn verhaal weer bij te werken, maar probeer ondertussen mijzelf af te sluiten van een kei irritant verwend kut kind dat alleen maar loopt de janken en een moeder heeft die niet weet hoe ze haar kind op moet vangen (je zult er maar naast in het vliegtuig moeten zitten).
Rond kwart voor 12 liepen we met zijn alleen het vliegtuig in en na een kleine vertraging van een half uur (moesten op toestemming voor iets wachten), vlogen we rond kwart over 1 de lucht in.
di 1 mei
Aan alles komt een einde, maar het is goed om weer thuis te zijn!
De eerste 2u in het vliegtuig nog niet echt de slaap kunnen vatten. Ik heb het wel geprobeerd en ik heb ook geen enkele film gekeken, maar slapen lukte nog niet echt.
Gelukkig kregen we na 2u onze eerste maaltijd. En ik dacht eindelijk na een maand Thailand van de rijst af te zijn, maar wat boden ze aan: rijst met varken of kip met aardappel (DUIDELIJK de laatste dus).
Uiteindelijk gingen allen lichten uit en heb ik toch een redelijke nacht kunnen maken (vlucht van 12u). Af en toe de stoel uit omdat de gene naast mij moest toiletteren, maar toch redelijk goed bij geslapen.
Nog een ontbijtje met ei en een croissantje en uiteindelijk stapte ik na kwart over 7 het vliegtuig uit. En toen was het RACEN!
De gate van mijn volgende vlucht zou om 10 over 8 sluiten en in het vliegtuig hadden ze al gezegd: of je wordt omgeboekt of je kan het nog halen. Eerst moest ik van terminal wisselen, toen door de douane, toen door de bagagecontrole en uiteindelijk was ik om kwart over 8 bij de gate. Gelukkig mocht ik nog naar binnen en 2 Nederlanders naast en 2 achter mij (zaten ook in het vliegtuig vanuit Bangkok), hebben zelfs de gate gebeld om te vragen of ze nou wilde wachten op hun.
Uiteindelijk stonden we op de opstijgbaan en hebben we daar 1,5u staan wachten. Waarschijnlijk vanwege het slechte weer (we stonden langer te wachten, dan dat de vlucht erover deed).
Super gezellig met een Nederlandse man en vrouw zitten praten over hun weekje Zuid-Afrika. Maar toch opvallend dat er dan niet één keer terug gevraagd wordt wat ik gedaan heb (werd voor mij meteen weer duidelijk dat veel Nederlanders in hun eigen wereld leven en dat het backpackers wereldje toch echt veel opener en anders is).
Het laatste stuk voor de landing zie dan door het vliegtuigraampje het kleine koude kikkerlandje weer tevoorschijn komen. Waarschijnlijk niet veel veranderd en nog steeds even vlak. Met een glimlach op mijn gezicht afscheid genomen van al het moois, dat voor altijd in mijn hoofd en in mijn hart zal blijven zitten en nu weer terug naar het normale leven (hoe gek dit ook weer klinkt). Maar het voelt ook weer goed om weer terug te zijn.
Uiteindelijk was ik rond kwart voor 12 bij de bagageband en had ik bij de douane pap en mam al zien staan en even kunnen zwaaien. En 20min later stapte ik met mijn backpack op de rug de deur van de aankomsthal door. En daar stond mijn welkomcomité: Mam, Pap, Marloes, Joris, Victor, Saskia, Tahnee, Corinne en Leonie. Super gaaf met spandoek en ballonnen. Ik voelde me weer helemaal happy en thuis.
Kreeg vooral te horen hoe bruin, mager en blond ik geworden was haha.
Heerlijk krentenbollen gegeten en moscato gedronken met zijn allen en gezellig even gepraat en gelachen. Na een half uurtje ging iedereen weer langzaam zijn eigen weg en vertrok ik met Pap en Mam, met mijn backpack en ballonnen op de rug, terug in de auto op weg naar huis.
Onderweg nog even aan het einde snel gewisseld, want ik wilde graag nog even het laatste stukje rijden (heerlijk).
En dan kom je het dorp in en dan zijn er in sommige straten wat dingen veranderd of afgemaakt, maar verder is alles nog precies hetzelfde. Maf hoor dat hier voor je gevoel de tijd heeft stil gestaan en ik gewoon 6 maanden elke dag iets anders beleefd heb. Back to normal life again!
Thuisgekomen heerlijk een douche genomen en erna even langs de dokter gelopen. Ik voelde me de laatste dagen niet helemaal top en had wat rare vlekken, dus moest even weten of alles in orde was en dat was het.
Terug gekomen mijn backpack helemaal uitgepakt en inmiddels waren Marloes en Joris ook weer aangekomen en erna Oma.
De rest van de avond heerlijk, maar dan ook heerlijk, ouderwets Boerenkool gegeten (het kan gewoon ook in de lente hoor). Bijgepraat met iedereen, gelachen en mijn souvenirs uitgedeeld.
Rond half 9 is Oma terug naar huis was gegaan en was Elroy ook langs gekomen. Hebben we met tom geskyped, een oliebol gegeten (op mijn verzoek van K'dag) en dit alles onder het genot van een lekker bakkie cappuccino van Mam's&Pap's nieuwe koffiezetapparaat (tenminste nieuw voor mij nu haha).
Rond half 11 ging ook Elroy weer huiswaarts en vielen bij mij de oogjes toch wel redelijk goed dicht en ben ik boven in het bed van pap en mam, na het sportjournaal (ja sommige gewoontes pak je snel weer op), bij hun in bed in slaap gevallen (halverwege de nacht uiteindelijk wel mijn eigen bed weer opgezocht haha).
Thailand
Thailand is het land van de tempel, de Boeddha's, de rijst, het gekruid eten, het geloof, de vriendelijkheid, de muggen (de muggen, en ow ja de muggen), de armoede, de gastvrijheid, de chaos, de hele dag door eten en het toerisme.
Thailand is het land waarin de vrouwen met hello kitty spullen lopen, alle mannen voetbalshirts dragen en kinderen in angry birds pyjama's rondlopen.
Kortom: een COMPLEET andere wereld. En zeker als je dit vergelijkt met Australië of Nieuw-Zeeland.
Ik heb in Thailand weer een heel ander stukje van de wereld gezien. In het begin moest ik vooral wennen aan de chaos in Bangkok en alle indrukken die je gelijk op je afgevuurd krijgt.
Ik heb zeker genoten van al het moois dat ik gezien heb. In een maand heb ik ook gelijk héél veel van Thailand gezien en alles was meer dan de moeite waard. Met uiteraard ook nog eens een leuk en avonturistisch uitstapje naar Cambodja.
Thailand is voor mij geen mooi land, maar vooral een heel interessant land. En daarnaast is Thailand een land waar je zeker een keer geweest moet zijn en waar het ontzettend handig is als je met meerdere mensen bent. Want naast het afdingen, kun je daardoor ook vaak de kosten splitten. Thailand is goedkoop, maar of het ook zo goedkoop is als je er alleen rondreist, vraag ik me nog wel eens af.
Ik heb nu het eerste land van Oost-Azië gezien, maar kan nog niet zeggen of ik er meerdere wil bekijken. Ik heb genoten van Thailand en het is een geweldig land om doorheen te reizen (vooral het binnenland en de oude cultuur van Thailand). Maar wonen never nooit niet haha.
6 Maanden aan de andere kant van de wereld
Ik
6 Maanden weg van huis. 6 Maanden aan de andere kant van de wereld. 6 Maanden voor jezelf zorgen. 6 Maanden cultuur snuiven. 6 Maanden avontuur. 6 Maanden een
onvergetelijke tijd hebben.
Ik ben niet op reis gegaan om erachter te komen wie ik ben. Ik wilde er gewoon even tussen uit, nu het nog kon... Maar ik kan zeker aangeven wat voor persoon ik al was of misschien wel geworden
ben.
Ik denk dat ik in bepaalde opzichten niet veel veranderd ben (misschien maar goed ook), maar tijdens mijn reis ben ik er wel achter gekomen wat voor persoon ik ben of kan zijn.
Ik mag trots zijn op wie ik ben en dit neemt niemand mij ooit meer af:
- Laat nooit iemand je wijs maken dat iets niet kan. Alles is mogelijk, het ligt er alleen maar net aan hoever JIJ er voor wilt gaan.
- In het begin kan ik misschien een wat stiller persoon zijn. Maar zodra mensen de moeite nemen om mij beter te leren kennen, weten ze gelijk wat ze aan mij hebben en wat voor persoon ik werkelijk
ben.
- Oordeel nooit te snel over mensen, maar geef iedereen een kans om te laten zien wie hij/zij is.
- Ik mag trots zijn op wat ik het afgelopen half jaar allemaal gepresteerd heb en met zelfvertrouwen rondlopen.
- Ik denk met een glimlach op mijn gezicht terug aan alle vrienden die ik gemaakt heb. Blijkbaar is er iets in mij, dat andere mensen aanspreekt (socialiteit).
- Wees nooit meer bang of nerveus om een praatje met iemand te maken, want het is ZO makkelijk (vooral als je aan het reizen bent).
- In de afgelopen 6 maanden heb ik zoveel gedaan, gezien, meegemaakt en gevoelt. Deze levenservaringen neem ik voor altijd met mij mee en ik kan hier alleen maar in positief opzicht gebruik van
gaan maken in de toekomst.
- Mijn eerste grote reis: 6 maanden weg van huis. Voorlopig is dit goed geweest, maar uitgereisd ben ik zeker nog niet. Wanneer? Waarheen? Hoe? Met wie? Deze vragen worden ooit vanzelf een keertje
ingevuld.
Terug naar het normale leventje. Grappig dat voor je gevoel de wereld hier in Nederland stil heeft gestaan en dat ik in 6 maanden elke dag iets anders beleefd heb.
Aan de ene kant gaan 6 maanden heel snel, maar aan de andere kant kan je ZO ONTZETTEND veel doen in 6 maanden.
Deze reis zal ik nooit meer vergeten en alle dingen die ik heb meegemaakt voor altijd bij me dragen.
Nu op naar het zoeken naar een nieuwe uitdaging, maar stoppen met het waar maken van mijn dromen zal ik na deze reis nooit meer doen.
Dromen is mooi, maar het is nog mooier om ze uit te laten komen!
(Misschien is dit nog wel het allermooiste leermoment)
Reacties
Reacties
02 mei 2012, 12:44
Wie niet kan dromen, kan niet leven
Wie niet sommige dromen ook uitvoert, heeft niet geleefd
Welkom thuis
gr
Bor
02 mei 2012, 13:09
Wauw Jip, wat heb je dat mooi beschreven. Wat een ervaring! En ook al was het niet je intentie, toch leer je jezelf beter kennen na zo'n lange tijd (alleen) te reizen.
Succes met opstarten thuis en hopelijk tot snel!
xx
02 mei 2012, 13:29
Hey neefie, wow mooi bericht op het laatst. Ben super trots op je, dat je zo een leuke uitdagende reis in je eentje hebt gemaakt. Ben heel blij voor je!! Maar fijn dat je weer thuis bent en dat we weer gezellig kunnen kletsen! tot zaterdag xxx
02 mei 2012, 14:11
Hoi Jip, fijn dat je weer veilig en wel thuis bent en mooi hoe je beschrijft hoe je alles ervaren hebt....wat heerlijk om dit letterlijk voor altijd in je rugzak te hebben! Dank je wel voor een kijkje in je reis! Je hebt prachtige verhalen geschreven! Droom vooral verder en maak ze waar! hartelijke groet,
Jo-Else
02 mei 2012, 22:21
Geweldige verhalen. Ik ben ook heel trots op je(vroeger ook al). Welkom thuis.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
