Laatste dagen noorder eiland

Hey Allemaal,

Hoe is het met iedereen? Bedankt voor al jullie leuke reacties, ik lees ze met plezier!
Heeft iedereen een leuke Sinterklaas gehad en alle pepernoten achter de kiezen;P
Ik heb net het Abel Tasman Park verlaten en ga morgen richting Franz Josef Glazier.
Nu iig weer een kleine update van mijn laatste dagen op het noorder eiland en mijn eerste op het zuider eiland!
Sweet as bro!

gr. Jip

vrij 25 nov
Mijn eerste echte uitslaapdag sinds ik in N-Z ben. Om half 11 heerlijk uitgeslapen me bed uitgestapt. Vervolgens gelijk mijn reisgegevens tevoorschijn gehaald om me reis voorlopig tot Queenstown verder te boeken. Aan de telefoon kreeg ik een Nederlands meisje, dus dat maakte het praten en boeken een héél stuk gemakkelijker. Ik heb besloten om 2 dagen langer hier te blijven in de hoop dat ik de ‘Tongariro Crossing' kan lopen op zaterdag of zondag. Vervolgens blijf ik een paar dagen in Wellington en maak ik op 1dec. de oversteek naar het zuider eiland.
Deze dag eigenlijk niet eens zo heel veel gedaan. 's Middags met Carry een film liggen kijken: In the Line (horror). En erna beetje op de computer wat dingetjes ontworpen. Vervolgens wat boodschappen gedaan, voor het geval dat de loop van morgen door zou gaan. Onderweg vet veel mooie foto's gemaakt van de bergen (waarvan we morgen één gaan beklimmen), want het weer was inmiddels aardig opgeklaard.
Tegen een uurtje of 5 ben ik naar de receptie gelopen en daar kregen we te horen dat de berg weer open was. Meteen onze namen op het formulier gezet en naar een skihut verderop gelopen om kleren te huren. Uiteindelijk heb ik een paar schoenen, broek en wint-/waterdichte jas gehuurd. Ik kreeg als tip mee om een korte broek te dragen onder me waterdichte broek (leek me erg koud, maar ik neem aan dat het niet voor niets gezegd wordt). Erna nog snel wat water gehaald, omdat ze adviseren om minimaal 2 liter mee te nemen. Best grappig eigenlijk dat de man van de skihut erg luchtig deed over de loop en de mensen van het hostel vet zwaar.
Erna spaghetti gemaakt als goede ondergrond voor morgen en eigenlijk om half 10 al gaan slapen. Nadat we onze tassen gepakt hadden voor morgen uiteraard.

za 26 nov
YEAH!!!
Tongariro Alpine Crossing (19,4km 8u en 30min lopen): Voedselpakket:
- Car park to Soda Springs 1-1,5 hours - 6 boterhammen
- Soda Springs to South Crater 1 hour - 2 mandarijnen, 2 bananen & 1 appel
- South Crater to Red Crater 1 hour - 1,5 liter water & 1,5 liter cola
- Red Crater to Emerald Lakes 10-20 mins - chocolade koekjes
- Emerald Lakes to Ketetahi Hut 1-1,5 hours - chips
- Ketetahi Hut to Ketetahi car Park 1,5-2 hours (- EHBO-doosje)

De tocht is eigenlijk een crossing tussen 2 bergen. Twee kleine Bergen en ernaast ligt nog een hele hoge, die voor een groot gedeelte besneeuwd is. In de film van ‘Lord of the Rings' is hier het gedeelte van Mordor opgenomen en Mount Doom (maar dat gedeelte helaas niet gezien).
Weerbericht: in de ochtend bewolkt en hoge windsnelheden op de top. In de middag blauwe lucht en zon.

Om half 7 ging de wekker. Snel gedoucht en vervolgens naar de receptie gelopen om te vragen of het weer nog steeds goed was en we konden gaan lopen. Gelukkig was dit zo en kon ik een uitgebreid ontbijt (crusli en brood) naar binnen werken. Tijdens het eten snel me andere boterhammen voor onderweg gesmeerd, fruit erbij en klaar om te gaan. Nog snel afscheid genomen van Carry, want die ging richting Wellington. Maar die zien we vast nog wel ergens op onze tocht.
Om kwart voor 8 moesten we verzamelen bij de receptie, om vervolgens met een busje naar het begin van de loop gebracht te worden.
Zo rond half 9 zijn we begonnen aan de cross (met echt super veel mensen, is één van de beroemdste van de wereld): Isha, Sara (Ned) en ik. Het eerst gedeelte was vrij vlak, op een paar kleine klimmetjes na. De omgeving was een beetje heideachtig, met bergen om je heen. Je liep als het waren over een pad dat aangelegd was met planken. Aan het einde van dit gedeelte was onze eerst korte stop/toiletpauze (twee huisjes in de middle of nowhere). Hier heb ik mooi de spaghetti van de vorige avond eruit kunnen laten (gelukkig papieren zakdoekjes meegenomen, want toiletpapier was hier niet).
Nu begon eigenlijk pas het echte klimgedeelte. Vanaf dit moment was het alleen maar trappen op, die langs de berg omhoog liepen. Goeie steile klim die vooral ging over een landschap met lavarotsen (zwart geblakerd). Hoe hoger je kwam, hoe meer we in de wolken kwamen en hoe harder de wind werd. Hierdoor hebben we helaas de South Crater gemist en het uitzicht op de twee andere bergen. Eenmaal boven gekomen was er een gedeelte dat vlak liep en dat bestond uit zand. Net alsof je op hard zand van het strand liep, maar dan wel in de wolken/mist (want je kon weinig zien).
Na dit korte gedeelte, waar we helaas niet veel van de omgeving zagen door de wolken, begon de klim naar het hoogste punt: de Red Crater. Een klim over los liggende stenen, afgronden en felle windstoten. Het was super gaaf om te doen, maar wel goed uitkijken waar je liep. En toen ineens begonnen de wolken op te klaren op de top en kwam er echt een GEWELDIG uitzicht tevoorschijn. Besneeuwde bergtoppen om je heen, met een paar meren beneden en de Red Crater naast je. De afdaling was wat lastig, omdat het over losliggende stenen was en je steeds weggleed, maar de omgeving was fantastisch. Onderaan de Red Crater eigenlijk pas eerst echt pauze gehouden (zaten nu ongeveer op de helft). In het zonnetje gezeten en lekker wat gegeten. Af en toe een zwavelguur die voorbij kwam, vanwege de vulkanische ondergrond. Super maf want aan deze kant van de berg scheen de zon en was de lucht blauw. Om je heen zag je ook steeds meer mensen pauzeren en vanaf boven mensen naar beneden afdalen.
Na onze pauze zijn we over stukken sneeuw langs een groot meer gelopen, dat echt helder blauw was. Hier begon nog een laatste kleine klim, voordat we aan onze afdaling konden beginnen.
De afdaling begon eerst op een grind/rots pas. Waarbij je tussen de bergen een geweldig uitzicht kreeg over een paar verderop liggende meren, met eromheen alleen maar groen. Ik had al gehoord dat de afdaling langer was/leek dan de klim. Dit klopte ook wel, want je liep steeds in een zigzag naar beneden. Waarbij je wel steeds van het super uitzicht kon genieten en in de zon liep.
De laatste stop voor de allerlaatste afdaling was weer bij een paar toiletten en een klein huisje. Hier nog even een banaantje en een boterham gegeten en toen klaar voor de allerlaatste afdaling. Deze begon eerst over een aangelegd pad en ging vervolgens over in een bos. Inmiddels was het echt warm geworden en was ik blij met de tip van de korte broek en heb ik me jas ook uitgedaan. Het was eigenlijk 45min in het open stuk en 45min in het bos. De afdalen vond ik wel vervelender dan het klimmen, omdat je steeds met een soort rem erop naar beneden liep. In het bos scheen daarnaast wel mooi het zonnetje door de bomen en liepen we soms langs een beekje, met af en toe een waterval, naar beneden.
Om 3u precies kwamen we aan op de parkeerplaats. Hier zaten al wat mensen in de zon te genieten van hun welverdiende rustmoment en prestatie. Helaas werden wij pas om half5 opgehaald, dus moesten we heel vervelend in de zon blijven wachten.
Uiteindelijk konden we om half 5 met het busje mee terug naar het hostel. Iedereen was wel gaar van het in de zon zitten en je merkte wel dat je wat gedaan had. Maar me benen waren niet op ofzo. In het hostel aangekomen, snel onze spullen terug gebracht die we gehuurd hadden. Om vervolgens rijst met kipfilet in tomatensaus te koken, met een welverdiend glas bier.
Na het eten keken we echt uit naar een warme hottub, maar helaas was er een nieuwe bus met Stray mensen aangekomen. Die hadden de hottub gebruikt, maar niet meer warm gehouden. Toch maar even in het lauwe water gelegen met een aantal andere wandelaars. Maar de warme douche erna was een stuk lekkerder.
Inmiddels is het nu kwart voor 10 en ben ik bijna klaar met dit verhaaltje. Nu alleen nog de foto's op me computer zetten en erna denk ik lekker naar bed (me oogjes vallen wel redelijk dicht nu) of nog een korte film kijken met Isha.
Resultaat: De loop van 8,5u gelopen in 6,5u. Van de 1,5 liter water en 1,5 liter cola is 0,5 liter water en 0,1 liter cola opgegaan. Daarnaast wel al het fruit, boterhammen, chips en koekjes opgegeten.

zo 27 nov
Vandaag een echte chill dag, kortom een echte zondag.
Om half 10 opgestaan, want om 10u zou ik met pap&mam gaan skype en erna met Marloes. Eerst even een ontbijtje naar binnen gewerkt en toen een internetkaart voor me laptop gekocht. Leuk om elkaar weer te zien en gesproken te hebben. Van pap gehoord hoe Berlijn was en van mam gehoord hoe het met haar gaat nu. Hoorde dat de mist inmiddels weer vertrokken was en Sinterklaas niet al te lang meer op zich laat wachten. Als het lukt dan skype ik volgende week zondag met de hele fam, want dan vieren ze Sinterklaas.
Erna nog met Marloes geskyded, was eigenlijk pas de eerste echte keer (vorige keer lukte de verbinding niet). Super om me zusje weer even gezien en gesproken te hebben, met op de achtergrond af en toe Joris (want ze hadden visite).
De rest van de dag heerlijk in de zon gelegen, want het was warm en strak blauw. Voor het uitzicht was de loop van gister vandaag beter geweest. Maar voor de temperatuur hebben we er goed aan gedaan gister te lopen.
De zon af en toe onderbroken met een boterham, kopje soep en een kaartspelletje. Met tegen een uurtje of 4 toch maar de ‘Lord of the Rings 3' kijken. Helaas was het uitzicht gister niet zo goed, anders hadden we Mount Doom kunnen zien, die in deze film zat.
Om 7u pasta gemaakt, want dit was het enige wat ongeveer nog over was aan eten dat we hadden. En daarna de backpacks weer ingepakt, want morgen gaan we richting Wellington.

ma 28 nov
Vandaag het mooie ‘National Park' verlaten, maar wel ook weer lekker hoor. Weer eventjes naar de bewoonde wereld in de vorm van de stad ‘Wellington' (de stad van de wind).
Vanochtend om kwart voor 8 me bedje uitgegaan en een snelle douche genomen. Gegeten en om kwart voor 9 buiten staan wachten op de bus.
Nieuwe buschauffeur (Seagol), die Isha al kende, met nieuwe mensen op de bus. Nu begon de verhouding Nederland - Duitsland toch wel echt onze kant op te vallen. Ik zat achterin de bus met Janus, Lucas en twee Nederlandse meiden.
Op deze 400km durende bustrip zouden we een paar keer stoppen, om o.a. wat gratis activiteiten te doen. De eerste daarvan was in het stadje Taihape, dat bekend staat om zijn wereldkampioenschappen ‘gumboot' gooien. Wat wij uiteraard ook gedaan hebben met zijn allen. De meeste laarzen belandde over het hek op de treinrails, maar af en toe kwam er eentje toch wel echt heel ver. Het record staat overigens op ruim 60m, gegooid door een Fin.
De volgende stop was om te lunchen in het stadje ‘Bull'. Hier hadden ze alle namen ook gecombineerd met bull, zoals bijvoorbeeld het politiebureau: const-a-bull.
Erna zijn we nog door wat kleinere dorpjes gereden en bij eentje gestopt om echt als een paar kleine kinderen in een speeltuin te spelen, onder aanvoering van onze buschauffeur. Iedereen voelde zich even 15 jaar jonger, maar na 15 min moesten we toch echt weer verder.
Rond half 4 zijn we aangekomen in Wellington. Isha en ik verbleven in een ander hostel (YHA), omdat daar haar post en een broek die ze had laten liggen, naar toe was gestuurd. Vervolgens snel boodschappen gedaan, want we hadden echt helemaal niks meer. Op de terug weg dachten we bij het andere hostel ‘Base' te kunnen boeken voor de 2 andere nachten, die we hier willen blijven. Maar qua prijs maakte het niet zoveel uit, dus hebben we besloten maar gewoon hier te blijven.
Kort even op bed gelegen en wat foldertjes doorgelezen en uiteindelijk gaan koken. Dit keer stonden er raps op het menu. Met als extraatje een groep basisschool kinderen die de hele kantine en keuken in beslag namen.
Na het eten een potje pool gespeeld, met een scheve keu. Dit leverde uiteraard wat hilarische momenten op. En ik heb voor woensdag me ‘Lord of the Rings' tour geboekt. Rondom Wellington is namelijk veel opgenomen en hopelijk ga ik hier aardig wat locaties van zien.
's Avonds zijn we nog even naar de bar in het Base hostel gegaan, waar de rest van de bus was. Hier hebben we samen met een paar Duitsers en uiteindelijk de buschauffeur die ons hielp, een kiwi-quiz gespeeld. Echt op 1 punt na niet gewonnen. Best balen want de prijs was 3 gratis nachten in een Base hostel en wat drankies.

di 29 nov
Vandaag opgestaan om half 8 om Wellington te gaan bekijken, met als hoogte punt een bezoek aan het wereldberoemde ‘Te Papa' museum.
Tegen een uurtje of 9 zijn we Wellington ingelopen, aan de hand van een walktour die in de Lonely Planet stond. Deze zou ons langs de meest aansprekende punten van Wellington moeten leiden. Tijdens de tocht kon je al vrij snel zien dat het echt een hoofdstad was, maar vooral schoon en niet zo druk.
Eerst zijn we langs de art gallery gekomen, maar deze was nog dicht. Het gaf wel een mooi uitzicht op de haven. Tenminste mooi, het was meer een industrie stuk om te zien en niet eens zo mooi als ik het verwacht had. Gelukkig is het internet in de Bibliotheek ernaast gratis, dus daar gaan we morgen mooi even gebruik van maken.
Vervolgens zijn we doorgelopen naar de ‘Government Buildings'. Eerst de oude gebouwen en toen de nieuwe. Daar besloten we om naar binnen te gaan en een tour te volgen van een uur door het gebouw. De ‘government buildings' bestaan eigenlijk uit 3 gebouwen: de Beehive (gebouw waar de ministers in zitten), het grootste tussen gebouw (waar er vergaderd/gedebatteerd wordt) en de bibliotheek. Tijdens onze tour hebben we de grote vergaderzaal gezien, een maori-zaal en alle 3 de gebouwen natuurlijk. (Grappig was wel dat er een kunstwerk stond dat namens Beatrix aan het parlement gegeven was). Dit weekend waren er weer verkiezingen geweest, maar daar was nog maar vrij weinig van te merken. Er liep wel wat pers rond, opzoek waren naar nog wat laatste nieuwtjes. Maar dat was het dan ook wel.
Tegen een uurtje of 12 kwamen we weer naar buiten en zijn we nog snel even 2 kerken ingedoken. Ik dacht dat ze erg mooi waren, maar dat viel vies tegen. Om daarna vervolgens terug te keren naar ‘the art gallery'. Nou dit mocht zijn naam eigenlijk amper dragen. Binnen was er bar weinig te zien aan kunstwerken, laat staan het aantal zalen dat ze hadden.
We hadden in de middag om 2u voor het ‘Te Papa' museum met Lucas en Janus afgesproken. Wat een groot gebouw zeg, het had 6 verdiepingen. Hier hebben we echt de hele middag rondgelopen, waar je zo zelfs een dag van zou kunnen maken. Je had een verdieping met allemaal opgezette dieren die in N-Z leven. Een paar verdiepingen over het ontstaan en de geschiedenis van het land en vooral de Maori-cultuur. Met zelfs op de bovenste verdieping een gallery met o.a. schilderijen van Nederlandse schilders uit de 17^de eeuw.
Rond een uurtje of 5 was iedereen aardig verzadigd geraakt en zijn we met zijn allen een barretje ingedoken. En erna boodschappen gedaan voor het avondeten. Dit hield in één van mijn favoriete gerechten in Nederland, namelijk: pasta met tomaten-/mozzarella-/kaneelsaus. Helaas moesten we de mozzarella in kaas veranderen en smaakte het niet zoals in Nederland, maar het was toch lekker genoeg om op te eten.
Nu is het ongeveer half 10 en zouden we nog een film gaan kijken met Lucas en Janus. Maar die smste net dat ze een feest hadden in het hostel, waar wij eigenlijk niet zo op zaten te wachten. Dus ik ben nu lekker me verhaaltje aan het schrijven en af en toe leuke gesprekken met Isha en mijn Amerikaanse kamergenoot aan het voeren.

woe 30 nov
Op het programma voor vandaag stond o.a. de ‘Lord of the Rings' tour.
Om 7u ging het wekkertje en ben ik na een korte douche me brood gaan smeren voor vandaag en ondertussen me bakje musli naar binnen gewerkt. Echt lekker om wat anders te eten dan alleen maar brood overdag.
Om half 9 stond ik buiten voor het hostel en werd ik opgehaald door een busje voor de halve dag tour. We waren maar met zijn 4'en, echt heel relaxt. Een man uit Nederland en een oudere man en vrouw uit Canada. Tijdens de tour werden we rond gereden door Todd. Hij was een acteur en had ook meegespeeld in de 3^de film. Hij was namelijk de man die op de olifant zat die Legolas omver krijgt met het gevecht bij Minas Tirith. Tijdens de tour hebben we het volgende gezien/gedaan:
- De plek uit de eerste film waar Frodo zegt dat iedereen van de weg af moet, omdat de paarden met de zwarte ruiters eraan komen. Vervolgens de plek waar ze onder de boomstam gaan zitten en de plek waar ze uit het veld van de boer rollen waar ze groente gejat hebben.
Dit alles speelde zich dus gewoon af in een normaal park, waar P. Jackson vroeger altijd kwam en speelde (hij is namelijk opgegroeid in Wellington). De boom waar ze onder liggen is nep en tijdens het filmen erbij geplaatst.
- De plek waar in de 1^ste film iedereen in de boot op de rivier zit en aan de zijkant de orks rennen om hun bij te houden.
Hier hebben ze poppen gebruikt voor de hobbits in de film en de boot van Gimmly is langer om ervoor te zorgen dat hij kleiner lijkt.
­- Vervolgens picknick gehouden in het park om erna door te lopen naar de plek waar Isengard is opgenomen. De plek waar in de film Gandalf en Sauraman in gesprek zijn.
De toren van Isengard is in de scene geplaatst voor maar 2 meter hoog. Het shot zo genomen dat je maar alleen de voet van de toren ziet. Het groene grasveld is omgetoverd tot een grasvlakte met een wit pad erdoorheen.
- Rivendell: Deze locatie was in een nationaal park opgenomen en hier hebben we de plek van het huis van ‘Lord Elrond' gezien en de plek waar ze de slaapkamer van Frodo in Rivendell gefilmd hadden. Deze plek zou perfect zijn voor een bepaald soort licht. Aan het einde nog langs de boom gelopen waar Legolas pijlen schiet.
De huizen hebben ze in een boom gebouwd en later op de achtergrond een tekening geplaatst van de rest van het dorp. Alleen de slaapkamer hebben ze nagebouwd, maar al het andere is allemaal in de studio gedaan.
- Als laatst zijn we gereden naar de plek waar ze Helmsdiep en Minas Tirith gefilmd hebben. Gewoon beide op dezelfde plek. Alleen Helmsdiep was tegen de berg op en Minas Tirith op de berg.
Deze locatie puur gebruik gemaakt van de berg en een kleine schaalmodel gebouwd van beide plekken. Maar ook hiervan is de rest allemaal in de computer gedaan.
Bijna 70% van de film is in de computer gemaakt en bijna alle shots zijn ergens anders opgenomen en later bij elkaar gevoegd. Er is veel gebruik gemaakt van trucage om er voor te zorgen dat de hobbits klein leken en de rest groot. P. Jackson heeft er wel voor gezorgd dat alles wat een filmset was, gewoon weer terug werd gezet in originele staat. Dus er zijn bomen weggehaald, paden aangelegd, water vallen geplaatst. Maar alles is weer zoals het eerst was. Dit koste natuurlijk super veel geld, maar heeft er wel voor gezorgd dat alles tot in de details perfect was. P. Jackson heeft zelfs het publiek bij een rugbywedstrijd gebruikt om ze allemaal bepaalde woorden te laten schreven of met hun voeten te laten stampen om zo het effect/geluid van 1000'en orks te kunnen creëren.
Ik vond de tour een klein beetje tegenvallen. De gene van de hobbit was leuker, maar het was wel grappig om te zien dat er soms gewoon dood normale plekken zijn gebruikt om te filmen. Daarnaast hebben ze alle scènes door elkaar gefilmd om ervoor te zorgen dat ze in één keer van noord naar zuid over beide eilanden konden gaan. Ook zijn alle 3 de films in één keer opgenomen en daar hebben ze 18 maanden filmen over gedaan. Om ze vervolgens in 3 films te verdelen.
In de middag ben ik Isha op gaan halen in de bieb om vervolgens terug te gaan naar ons hostel. We moesten helaas van kamers wisselen, omdat er om voor ons nog onduidelijke reden, geen plek meer in onze oude kamer was. Na snel onze tassen in de nieuwe kamer gezet te hebben en een half uur op Lucas en Jannis gewacht te hebben, zijn we met de ‘Cable Car' de berg opgereden naar de ‘Botanic Gardens'. Niet hele bijzondere tuinen, maar wel een mooi uitzicht over Wellington en de rozentuin was oké.
Op de terug weg ben ik snel de bieb ingedoken voor gratis internet en zijn we erna nog even in de zon bij het water gaan zitten, waar een paar gasten aan het wake-boarden waren. Super grappig, iedereen zat op een terrasje in de zon. Het leek net een vrijdagmiddag studenten gebeuren, maar het was een normale woensdag.
Daarna zijn we boodschappen gaan doen voor de nachos van vanavond. Deze opgegeten onder het genot van weer de schoolkinderen, maar gelukkig kregen we wel een ijsje van hun dat over was.
Inmiddels is het kwart voor 10 en zitten we op een 8 persoonskamer met meerdere mensen die morgen om 7u de ferry naar het zuider eiland gaan pakken.

Eindelijk weer een update: Oostkust

Hey Allemaal,

Hoe is het met jullie? Iedereen al een beetje de Sinterklaas kriebels aan het krijgen? Ik weet het, het heeft een tijdje geduurd voor me nieuwe verhaal. Hier mag je wel een middag voor vrij nemen haha...Heb een tijdje in de Oostkust gezeten waar ik geen bereik had en waar ik te veel dingen gedaan heb. (Dus niet eens zin en tijd had om iets om internet te zetten:P)
Hopelijk zijn jullie hierna weer goed op de hoogte.
Iedereen bedankt trouwens voor alle felicitaties met me verjaardag:) Ik kan niet altijd op alle reactie van me verhalen reageren, maar vind het super leuk om ze te lezen.
Veel lees plezier!;p

Groetjes,
Jip

ma 7 nov
Vandaag was eigenlijk een soort relaxdag. Ik had besloten om een dagje langer in Paihia te blijven, omdat de volgende bus toch pas dinsdag weg gaat. Dus ik had deze dag tot 4u om wat dingen voor mezelf te doen. Zoals eerst een beetje uitslapen tot half 9. Toen rustig me tas gepakt en uitgecheckt om half 10. En om 10u afgesproken om te skype met pap&mam. Na wat gedoe met de computers bij mij, lukte het eindelijk. Heb verteld welke dingen ik allemaal al gedaan heb en hoe het daar in Nederland is. Gehoord dat het daar nog steeds best warm is en dat Ajax verloren heeft met 6-4 van Utrecht. Na het skype met pap, mam en Tom, had ik nog een paar minuten over om te skype met Marloes en Joris. Helaas door de internetverbinding werd het alleen chatten, maar we hebben elkaar in ieder geval even gesproken.
Erna ben ik lekker naar het strand gegaan. Ik heb heerlijk een uur op een bankje gezeten en een beetje uitgezocht in hoeveel dagen ik het zuider eiland kan doen en alles kan zien wat ik wil zien. Dat is me aardig gelukt, dus nu alleen nog alles boeken.
Op mijn weg terug naar het hostel ben ik even het dorpje in gelopen, want dat had een paar leuke kleine winkeltjes, met vooral veel Maori spullen. Zo heb je ook een aantal nekhangers die je overal tegenkomt en die allemaal een bepaalde betekenis hebben. Zo staat de één gezondheid en de ander voor bescherming over zee. Lijkt me leuk om zo eentje te hebben, maar ik vind 60 dollar toch wel veel. En als het goed is ga ik op mijn reis er ook eentje maken als je een nachtje bij de Maori's blijft (hopelijk).
Terug in het hostel hebben we de film ‘Sherlock Holmes' (of hoe je het ook schrijft) gekeken. Best een leuke film en een goede manier om het snel sprekende Engels ook een beetje beter te kunnen volgen (was een film over een beroemde filmster, dus is me aardig gelukt).
Na een aantal potjes kaarten gespeeld te hebben werden we om 5u opgehaald om terug te keren naar Auckland. Inmiddels is het nu half 8 en zitten we ongeveer nog een uurtje in de bus. Als ik terug ben ga ik snel ergens wat eten halen (pizza of zo iets denk ik dit keer), lekker douchen en naar bed. Want morgen begint een volgend avontuur richting het zuiden en dan moet ik al om 7:55u klaarstaan.

di 8 nov
Vandaag heb ik denk ik één van de meest mooie/bijzondere dingen uit mijn leven meegemaakt, alleen maar door één moment van geluk.
Uiteindelijk waren er 6 mensen van mijn hostel waarmee ik 's ochtends om 8u werd opgehaald door de bus. Dit keer was het geen kleine Straybus, maar een hele grote. Dit betekende een grote groep en waarschijnlijk weinig uitstapjes op de rit naar Hahei (mijn volgende stop). Gelukkig zat het Canadese koppel ook al in de bus en ben ik samen met de Braziliaanse vrouw erbij gaan zitten. De eerste 1,5u hebben we Auckland wel drie keer vanaf dezelfde plekken gezien, omdat we best veel mensen op moesten halen van verschillende hostels. Maar gelukkig tegen een uur of half 10 konden we eindelijk vertrekken. Deze rit stond helaas niet bekend om de stops onderweg om mooie dingen te zien. De enige stops die we hadden was één keer bij een kleine supermarkt en één keer bij een grote supermarkt om je boodschappen te doen. Dit omdat Hahei zo klein is en geen supermarkt heeft. Aangezien ik hier voor 3 nachten blijf, was het wel handig dat ik wat eten in kon slaan.
Na een fantastische rit door de bergen na onze laatste stop. Waar je alleen maar mooie landschappen zag in de vorm van bos, gras en af en toe uitzicht op zee. Kwamen we tegen een uur of 3 aan in Hahei. Hier kregen we een korte rondleiding door het dorp: 1 brandweerkazerne, 1 tankstation, 1 winkeltje en een paar huizen. Dat is Hahei haha.
Vervolgens zijn we met de bus naar ons hostel gereden wat min of meer een camping is. Echt super gaaf. Ik zit met de Braziliaanse vrouw in een caravan met een tent ervoor. Dit betekent hopelijk ook dat ik voor de rest van mijn verblijf dus gewoon de caravan voor mezelf alleen heb. Hoe heerlijk is dat. Er zit een klein keukentje in, ik heb een groot bed waar ik in kan liggen, douches om de hoek, toiletgebouw voor me neus en het strand om de hoek. Meer heeft een mens niet nodig om gelukkig te zijn.
Om half 4 stond onze kajaktocht naar Cathedral Cove op het programma. Na wat korte instructies op het strand van de locals (onze gidsen), echt super toffe lui, werden we met zijn allen het water ingeduwd. Ik zat voorin de kajak en de Braziliaanse vrouw achter. Sorry dames, maar dit had ik nooit moeten doen. De gene die achter zit moet namelijk sturen. En ook hier bleek weer, zelfs Braziliaanse vrouwen kunnen niet sturen. En zelfs peddelen was soms lastig. Had vaak het gevoel dat de rest harder ging dat wij.
Op onze tocht naar de Cove kwamen we langs echt super mooie plekken. Het gebied was een Marine Reserve (betekend beschermd gebied) en je had dus allemaal rotsen, vissen en planten onder en om je heen.
Het was zo ongeveer 1,5 u varen naar het strand waar we aanlegde, maar meer dan de moeite waard. Op het strand was een soort rots met een gat erin dat de vorm van een kathedraal had. Vandaar dus ook de naam: Cathedral Cove. Hier hebben we heerlijk cappuccino op het strand gedronken, die onze gidsen voor ons hadden gemaakt en uiteraard rondgelopen en foto's gemaakt.
Na deze lekkere pauze zijn we de boot weer ingegaan naar een paar rotsen in het water en hebben we onze weg terug vervolgd naar het strand. Onderweg vertelde onze gidsen verhalen over de Maori's die dit stuk land ontdekt hadden en welke verhalen en betekenissen erbij horen.
Na het aanmeren en het afdoen van alle zwemvesten en dergelijke en had afscheid nemen van de gidsen. Wilde we eigenlijk terug lopen naar de camping. Totdat iemand een paar orka's in het water zag. SUPER vet om te zien. Twee ouders en twee kleintjes. Het duurde ongeveer een seconde voordat de gidsen in hun kajak zaten en erachter gingen. Ze schreeuwde nog naar ons, je moet alleen een zwemvest aan (daar ging dus de uitgebreide veiligheidsuitleg die we aan het begin hadden gekregen). Uiteindelijk sprongen we met een paar mensen terug de kajak in, alleen ik was in me eentje dus kon niet weg. Gelukkig kwam de Canadese jongen aansprinten, trok een vest aan en samen hebben we als een malle gepeddeld om de rest en de orka's bij te halen. Ik denk dat er een nieuw Olympisch team is gevormd tussen een Canadees en een Nederlander, want we hebben echt fucking hard gepeddeld, maar wel gehaald. De orka's zijn uiteindelijk 3 baaien ingezwommen om naar eten te happen en wij zijn ze samen met de gidsen gevolgd. Echt zo super vet. Ze zwommen onder je kajak door en je kon ze bijna aanraken. Eén van de gidsen had zichzelf zelfs onder water gekeerd en kon één van de orka's aanraken. Dit was echt één van de meest mooie dingen die ik ooit meegemaakt heb. Terug komend op het strand was het merendeel uiteraard benieuwd naar onze verhalen en misschien wel een beetje jaloers.
Na deze intensieve tocht zijn we met zijn allen echt super lekker gaan bbq'en. Heerlijk gegeten en veel nieuwe mensen ontmoet. Eén man uit Hongarije die hier een half jaar voor zijn studie zat (hij was Engels leraar en deed een literatuur onderzoek), een paar Duitsers (die zijn er echt teveel in N-Z) die hier voor een paar weken blijven en een Nederlands meisje. Zij was al in Australië geweest en kon mij mooi wat tips geven. Ze vond het alleen wel een beetje tegenvallen (zeker gezien de schoonheid van dit land), want het party en drinkgehalte ligt hoog. Maar ze zei ook dat als je het niet opzoekt, je er ook niks van merkt en er zijn ook echt heel veel mooie dingen daar.
Inmiddels is het nu 12u en lig ik heerlijk in de caravan. Aan de ene kant jammer dat de rest van de groep nu doorgaat naar de volgende plek. Maar aan de andere kant weet ik voor 100% zeker dat ik hier nog een paar lekkere dagen ga hebben. En daarnaast sms'te het Nederlandse meisjes Isha mij dat ze zichzelf op dezelfde bus vanuit Raglan heeft geboekt, als waar ik op zit. Dus kunnen we mooi samen reizen.

woe 9 nov
Vandaag weer een mooie dag gehad. Vanochtend heb ik eerst om half 8 iedereen uitgezwaaid en ben ik vervolgens nog even een uurtje me bed ingedoken. Totdat er op de deur geklopt werd, omdat iemand dacht dat hij de caravan schoon kon maken omdat hij leeg was. Maar ik lag er dus nog gewoon in.
Na eruit gegaan te zijn heb ik lekker voor de tent zitten ontbijten. De caravan is leuk, maar wel oud en verrot hoor. Er vliegen ook steeds hommels onder. Misschien zit er een nest of zo iets (echt iets voor pap en Tom).
Na me ontbijtje ben ik de was gaan doen. Ik had een hele boel, dus het was hard nodig ook.
Vanmiddag heb ik eigenlijk de tour naar de Cathedral Cove gedaan, die we gisteren kajakkend deden, maar nu gelopen. Er stond 1u en 10min voor, maar ik heb er minstens 2u over gedaan. Wat een geweldige tocht zeg. Je liep langs de berg omhoog over een smal padje. Met geweldige natuur om te zien. Waar het kon week ik af van de route om naar één van de strandjes van de passerende baaien te lopen. Heb daar over rotsen geklommen voor mooie uitzichten en daar bijzondere krabben gezien (is natuurlijk een reservaat). Uiteindelijk aangekomen bij de Cathe. Cove. Ik was er natuurlijk al geweest, dus ik heb op het strand gezeten en wat geschetst.
Op de terugweg had ik een afspraak met mezelf gemaakt: ik mocht geen foto´s meer nemen. Dit had ik op heenweg al teveel gedaan. Betrap mezelf er toch wel vaak op dat ik overal een foto van wil nemen. Maar soms moet je gewoon alleen genieten.
Terug gekomen op het strand van de camping ben ik naar de andere kant van het strand gelopen. Onderweg wat mooie schelpen gezocht (ik hoop dat ik ze mee mag nemen door de douane) en even op een paar rotsen gezeten (stiekem gehoopt op nog een orka).
Het avondmaal was dit keer rijst met boontjes. Helaas geen vlees erbij, wel gemist. Tijdens het koken kwam ik in gesprek met een oudere vrouw die, nadat ik zei dat ik uit Nederland kwam, over ging op het Nederlands. We zijn er niet met veel, maar we zitten overal. Ze was met haar man veel aan het wandelen, maar stond vaker op wat meer natuurcampings.
Nu lig ik lekker in het grote bed van de caravan, met een flessie water en een rol koekkies. Want ik ga zo lekker de film ‘Pirates 4' kijken.

do 10 nov
Vandaag heb ik een dagje voor Duitser gespeeld.
Vanochtend eerst lekker uitgeslapen tot een uurtje of 9. Vervolgens lekker gedoucht en ontbeten. En tegen een uurtje of half 11 naar de duikshop gelopen, omdat ik gelezen had dat je daar een fiets kon huren. Ik wilde vandaag namelijk naar ‘Hot Water Beach' en dat lag 8km verderop. Ik kreeg een soort verroeste mountainbike, waarvan bij de 1^ste de ene rem het niet deed, maar bij de 2^de gelukkig alleen de 8^ste versnelling niet. Met een helm op me kop ben ik op de fiets gesprongen. Heb er ongeveer 45 min over gedaan. Maar wat een tocht zeg. Heb respect gekregen voor alle wielrenners die de Alpe d' Huez opfietsen, want daar was dit nog niets bij. In ieder geval was het naast het afzien een geweldige bergtocht (en alles aan de linkerkant van de weg natuurlijk). Eenmaal bij de ‘Hot Water Beach' aangekomen heb ik een schep gehuurd. Het is namelijk zo dat je rond de tijd van het tij moet gaan graven in het zand. Opzoek naar warm water plekken (die je met je schep of met je voeten op kan sporen). Het heeft een tijdje geduurd. Een aantal Spanjaarden had al een kuil waar stoom vanaf kwam, maar ik moest even zoeken. Gelukkig was ik niet de enige. Naast mij waren twee koppels (Iers&Wales en Australisch&USA) aan het graven. Ik vroeg of ik kon helpen en al snel hadden we met z'n allen een plek. Helaas konden we door de golven niet echt een bunker maken, totdat we een meter naar achter gingen en een plek vonden waar je soms je poten brandde. Het koste ons ongeveer 5 min voor we ons eigen stoombad hadden. Heerlijk warm en grappig om te zien dat sommige zelfs al een uur aan het graven waren en niks hadden. We hebben echt een uur in het warme water gezeten (af en toe de muur weer verstevigen). Ik kan misschien zelfs bij de jongen uit Australië langskomen als de Australian Open er is, want hij woont er ongeveer 10 min vandaan.
Tegen een uurtje of 3 ben ik weer terug gefietst. Dit ging wat sneller (35 min) dan de heen. Me fiets uiteindelijk weer ingeleverd en nog even snel een duik in de zee bij het strand van de camping genomen.
Ik wist dat er een nieuwe groep aan zou komen met de bus, waarmee ik de volgende dag verder zou gaan. Dus ik had gevraagd of ik alvast mee kon eten, om ook zo iedereen wat beter te leren kennen. Erg gezellige bbq gehad en weer een paar Nederlanders ontmoet. Leuke avond gehad en één van de meisjes was zelfs Ajax fan, dus dat gaf wat grappige gesprekken.

vrij 11 nov
Vanochtend wakker geworden in een ijskoude caravan. Kwam er alleen toen pas achter dat er ook een kleine kachel in zat, beetje laat dus. Om 8u zijn we met zijn allen de bus in gesprongen. ‘Trouble' (zo heet de buschauffeur) was de buschauffeur voor deze groep, maar echt een super toffe gast. Deze dag was ook weer een reisdag waarop we weinig stopte. Deze dag zouden we naar Raglan gaan, het surfstadje van het Noorder Eiland. Onderweg eigenlijk alleen maar gestopt voor boodschappen en heel af en toe voor een mooi fotoshot van de omgeving.
Om half 3 kwamen we aan in Raglan, waarbij de ene groep ging surfen en de andere naar de waterval kon. Ik wilde vandaag niet surfen, dus besloot mee te gaan naar de waterval. Het hostel ligt trouwens super mooi. Bovenop een berg met mooi uitzicht en allemaal verschillende kamers op de berg steeds verder omhoog.
De waterval was echt super mooi om te zien. 55 Meter hoog en onderaan had je een regenboog die zich vormde bij het water. Op de terug zijn we met de Nederlanders, een Deen en een Italiaan afgezet bij het strand en wilde we terug lopen. Helaas konden we geen surfers zien op het strand, omdat het te ver weg was. Maar we hebben in ieder geval lekker gelopen en gelachen met zijn allen. Op de terugweg kwamen we de rest tegen die op een houten vlonder zaten om te wachten op zonsondergang. Niet die achter de horizon verdween, maar achter de berg voor ons. Was mooi en gezellig om te zien en erna was het ook meteen een stuk kouder.
Ik heb vervolgens met de twee Nederlandse meisjes Spaghetti gemaakt en gegeten. Niet zo lekker als thuis, maar wel met champions, paprika en courgette (ja mam je leest het goed, was niet heel lekker, maar heb het opgegeten). Na het eten hebben we met zijn allen in de Lounge gezeten en gekaart en gepoold (we hadden ook een pooltafel en sauna). Nu is het inmiddels 11u en lig ik in me bedje. Op een kamer met een oudere man van boven de 60 die ook in de bus zit, een Nederlander die gewoon uit Arnhem komt en een Duits meisje.

za 12 nov
Vandaag opgestaan met de rest, in de hoop dat ik een stukje mee kon rijden en in het dorp afgezet kon worden. Gelukkig was dit geen probleem voor ‘Trouble' en dat scheelde me minimaal een uur lopen, met backpack en al.
Om half 10 ingecheckt in het nieuwe hostel. Echt super relaxt. Een soort surfhostel: alles is relaxt, niet groot, jacuzzi en schone kamers en douche. Hier nu inmiddels ook Isha ontmoet. Leuk om haar weer tegen te komen en we gaan vanmiddag in ieder geval al meteen surfen. Ben er ook achter gekomen dat de bibliotheek gratis internet heeft. Dus net even me buspas verder geboekt en met pap&mam geskyped (nu met camera dus ze konden mijn nu ook zien).
Om half 2 moesten we klaarstaan bij de bibliotheek en werden we opgehaald voor de surfles die we beide geboekt hadden. We werden naar ons oude hostel gereden boven op de berg en daar kregen we eerst uitleg. Ik had van te voren gevraagd of het uitmaakte dat ik het al vaker gedaan had. De surfinstructrice vertelde dat deze intro eigenlijk voor beginners was. Maar een kleine opfriscursus in het Engels was nog niet eens zo verkeerd.
Na de instructie zijn we met ons groepje (een Chinees en drie Nieuw-Zeelanders) naar het strand gereden, waar we allemaal een wetsuite en een surfplank kregen. Ik kreeg uiteindelijk een andere surfplank van de instructrice, deze was harder en kleiner. Moeilijker om op te komen, maar makkelijker mee te sturen.
Vervolgens met zijn allen de zee in gegaan, die overigens niet eens zo koud was. In eerste instantie was het op het kleine plankie even zoeken naar het juiste evenwicht. Daarnaast moet je snel op staan, want de golven breken hier snel. Maar na een paar keer proberen, lag ik al achter in de zee op golven te wachten. Wat een lekker plankie zeg. Meteen gevraagd naar de maat voor de volgende keer.
Terug gekeerd in het hostel, lekker een warme douche genomen en in de hottub/jacuzzi gezeten. Daarna samen met Isha salade gemaakt (sla, mandarijn, appel, komkommer, tomaat, bacon en een sladressing met combi van appelstroop) en lamsvlees. Eerst dachten we dat we teveel sla hadden, maar we hebben echt zitten eten als een malle.
's Avonds samen met de Chinese jongen en een Duits meisje zitten ‘toepe' (Nederlands spelletje). Was erg grappig weer om met mensen uit andere landen een spelletje te spelen. Tegen een uurtje of 11 is de rest naar bed gegaan en heb ik met Isha nog de film ‘Role Models' (echt geniale film) zitten kijken tot uurtje of 2.

zo 13 nov
Om 10u schrok ik wakker. Heerlijk eigenlijk na de late nacht van gister. Lekker ontbeten in het zonnetje en toen in een hangmat gaan liggen om me verhalen bij te werken (kan niet altijd elke dag iets schrijven, probeer het natuurlijk wel).
Isha was naar de markt en toen ze terug kwam zijn we met zijn 2'en naar het strand gegaan. Daar lekker in de zon gelegen en mensen van de brug in het koude water zien springen. Totdat het weer omsloeg en we snel terug naar het hostel moesten lopen. Wat tot nu toe nog steeds het beste hostel ever is. Gewoon gezellig klein en sfeervol. Eerst hebben we ons opgewarmd in de hottub en toen zijn we heel lui in de bank film gaan liggen kijken. Eerst ‘the last 3 days' (goeie film) en toen ‘the Source Code' (had hem al gezien, maar nog steeds een goeie film).
We hadden ons ingeschreven voor een bbq, met uiteindelijk 19 mensen. Echt de beste bbq ooit. De gene die het verzorgde was namelijk chef-kok in Engeland. Dus we hadden varkensvlees, groente, gebakken aardappels, soort van muffins van eieren en als toetje cupcakes. Super lekker.
Na de bbq hebben we een Duits kaartspelletje gedaan. Hetzelfde als ‘Uno', maar dan met gewone speelkaarten.
Nu lig ik lekker in me bedje en kan ik vast denken aan de dag van morgen: gloeiworm grotten en culturele avond.

ma 14 nov
Vanochtend om 7u de wekker laten gaan, want om 8.15u werden we opgehaald. Dit keer een nieuwe bus met nieuwe mensen. Alhoewel ook hier weer wat bekende in zaten. Grappig dat je vaak toch weer dezelfde mensen tegen komt.
Onze hoofdstop was vandaag ‘Waitomo Caves'. De grotten met de gloeiwormen. Ik had de trip geboekt, waarbij je van alles wat kon doen (tenminste dat dacht ik). Iedereen kreeg een wetsuite en een paar laarzen aan en toen konden we op weg naar de grot. Eerst via een trap door een smalle opening naar beneden. We hadden trouwens 2 super toffe gidsen, zo lijp als een deur. De één had zelfs nog nooit zo'n groot Oozoo-horloge gezien die ik droeg en wilde hem zelfs kopen. Na de opening hebben we een tijdje gelopen door het water. Toen in een band gevaren en erna weer een stuk gelopen. Met als afsluiting een stuk zwemmen door het koude water. Met als resultaat, 2,5u later aan de andere kant van de grot te zijn. Onderweg hebben we echt super veel mooie dingen gezien. Stalactieten/Stalagmieten, maar vooral als hoogtepunt de gloeiwormen. Iedereen moest zijn/haar lamp uitdoen en toen zag je op het plafond allemaal hele kleine felle lichtjes, super gaaf. Ondanks het koude water was het een hele ervaring. Helaas had ik op iets meer spektakel gehoopt in de vorm van abseilen, wat de andere groepen wel hadden gedaan.
Na onze grottentocht gingen we door naar Maketu. Een dorp waarbij we bij de Maori bleven slapen. Onderweg ernaar toe hebben we in een gigantische hagelbui en met een slingerende weg, elkaar proberen te schminken in Maori-stijl (zoals begrijpelijk niet zo heel netjes ging).
Eerst werden we ontvangen door een oude man, van wie het huis en land was waarbij we sliepen. We kregen uitleg over hoe de avond eruit zou komen te zien en vervolgens konden we aanschuiven bij de avondmaaltijd.
Eerst werden we ontvangen door de krijgers van zijn stam en moest onze chief van onze groep (de oudste man) hun afschrikken en ons in de groep binnen laten in hun huis. Vervolgens deden we bij iedereen de Maori-groet: het raken van elkaars neuzen, hand geven, naam zeggen en roepen Kia Ori (welkom in het Maori). Dit was echt een hele bijzondere ervaring, want dit was gewoon het eerste moment ook waarop je iedereen in de bus ontmoette.
Daarna kregen we een show van de Maori familie en moesten de vrouwen de ‘Poi' (vrouwendans met 2 ballen) en de mannen de ‘Haka' (ook wel bekend van de rugbyers) leren. Na een paar keer geoefend te hebben, was het zover. Eerst de dames die hun dans deden en toen wij als mannen de Haka. Wat een gave krijgerdans met veel energie.
Na een aantal foto's van de familie als afsluiting genomen te hebben, was de avond helaas voorbij. We konden onze slaapzaal in gaan richten. Nu liggen we met zijn allen in een slaapzaal op een matras en worden we morgen wakker gemaakt op een speciale manier.

di 15 nov
Vanochtend wakker geworden met ‘Abba' muziek. Echt een goede manier om mij binnen 10 sec. me bed uit te krijgen (wat een kut muziek, ongeïnspireerde bagger. Betaald gvd nog een kaartje, dat tuig begint te spelen...sorry laat me ff gaan (Hans Teeuwen)). Het was in ieder geval een grapje van de oude Maori man om ons wakker te maken. Erna lekker ontbeten: muesli en toast. Vervolgens onze tassen gepakt, onze spullen (matrassen) opgeruimd en nog een laatste groepsfoto in een Maori boot gemaakt.
Het volgende programmaonderdeel was raften. Deze raftbaan vlakbij Rotorua had de hoogste waterval van de wereld in de route (7m).
Iedereen in een wetsuite gestopt, zwemvest en helm op-/aangedaan en klaar waren we voor het raften. Vlakvoor het in het water gaan uitleg gekregen over bepaalde commando's, een klein Maori gebedje en we konden het water in. De tocht was eigenlijk niet eens zo heel lang, op 2 watervallen na ook niet zo spectaculair. Maar de val van 4m, 7m haalde het echt niet, was erg gaaf. We bleven samen met 2 andere en onze boot overeind. Eentje viel uiteindelijk om bij het vallen van de waterval. Dit was natuurlijk het geen waar iedereen bij elkaar op hoopte.
Na het raften zijn we naar Rotorua gereden. Eerst echt de meest lekkere lamskebab ooit gegeten (als lunch) en toen ingecheckt in het hostel.
‘s Middags is Isha gaan slapen en ik ben de looproute gaan doen, die in me Lonely Planet stond. Eerst door een park waar Rotorua bekend om staat, namelijk: warmwater plekken / modderpoelen met zwavellucht (stinkt naar rotte eieren). Toen naar een kleine Maori begraafplaats en kerk. Via het water naar de ‘Government Garden'. Waar ik heerlijk op een bankje naar bejaarde sport heb zitten kijken: jeu de boule, kaatsbal en bal door een poortje slaan. Daarna door de tuinen gelopen en nog wat mooie dingen gezien.
Terug gekomen in het hostel was Isha ontwaakt en zijn we samen nog even terug gegaan naar het park. Er was daar namelijk een plek waar je in het water kon gaan zitten met je voeten en kon genieten van het mooie uitzicht op het park.
's Avonds stond er een gratis bbq op het programma in de bar aan de overkant. Grappig omdat daar ook weer een Stray bus zat, waar ik ook weer wat mensen van kende. Erna gezellig gepoold met zijn allen (Eng/Dui/Ned) en gekeken naar wat barspelen, waarbij je een gratis bungy jump kon winnen.

woe 16 nov
Vanochtend dachten we dat we na het ontbijt gratis internet in de bieb konden krijgen. Dit was echter niet het geval, maar voor $3 kon je er de hele dag op (zelfs met 2 personen op één code). Isha en ik hebben samen geprobeerd om weer onze busreis online te boeken, maar ook nu weer werkte de site niet. Hierdoor moet je steeds bellen en lang wachten en veel in het voren boeken (best irritant).
inmiddels is het nu 12u en zitten we beide onze reisverhalen bij te werken. Ik ga zo in ieder geval naar de filmset van ‘Lord of the Ring', waar ze nu net ‘the Hobbit' opgenomen hebben. Ben erg benieuwd.
Eerst werden we opgehaald bij het hostel en toen naar de filmset gereden (groep ook weer met wat bekende van de busreis (Eng/Dui)). Na wat papieren getekend te hebben (je mag niets op het internet aan foto's zetten, voordat de film uit is) en betaald uiteraard, werden we door een andere bus opgehaald en naar de filmlocatie gebracht. Daar werden we rondgeleid door een gids. Inmiddels waren ze net een week klaar met de laatste filmopnames en waren ze alles alweer aan het afbreken. Het stuk land is van een boer en eigenlijk verhuurd aan P. Jackson (de regisseur). Daar hebben ze eerst de filmset van ‘Lord of the Rings' gemaakt en nu die van ‘the Hobbit' uitgebreid. Maar wat een mooi stukje N-Z zeg. Super gaaf om alle kleine huisjes te zien en het dorp waar alles opgenomen is. Een sprookje gewoon. Héél véél foto's gemaakt, maar ik was gelukkig niet zo erg als sommige andere fans (die bijvoorbeeld in een hobbit outfit aankomen).
Terug gekomen in het hostel, pasta gemaakt met Isha en echt vet lang blijven zitten kletsen. Toen kwam Isha met het idee om nog het zwembad in te duiken, want het was namelijk warm water. Daar echt nog 1,5u in gelegen en gerelaxt.
Inmiddels net een potje ‘toepe' gespeeld en lig nu in me bedje nog een verhaaltje over vandaag te schrijven.

do 17 nov
Vandaag begon mijn trip naar het Oosten van N-Z. Een trip die me echt aangeraden werd door de mensen van het kantoor, dus ik ben benieuwd. Met als eerste overnachting Maraehako Bay.
Op deze trip zou er een filmploeg met ons mee gaan, die reclame ging maken voor de Spaceship auto's (een jongen uit N-Z en een meisje uit Amerike).
Om 8u moesten we klaarstaan buiten voor het hostel. De eerste mensen die ik buiten zag staan, waren de 2 van het Canadese koppel en toen ik iets verder keer waren het ook nog de Duitse en Engelse jongens van een andere trip (zoals de Hobbittour). Het was dus een soort reünie aan het worden, erg gezellig om iedereen zo weer tegen te komen. Uiteindelijk zaten we maar met 10 mensen in een busje, super leuk zo'n kleine groep. Met als buschauffeur Jason. Een local uit de omgeving in het oosten, dus die kon ons veel gaan vertellen.
Onze eerste stop was aan het strand bij die soort van totempalen van de Maori. De een stond voor de Maoricultuur zelf en de andere had een blanke man en donkere vrouw erop staan. Deze stond voor het feit dat de Europese mensen vroeger ook gek waren op Maorivrouwen.
De 2^de stop gaf een uitzicht over een rivier. Erg mooie omgeving weer en grappig me te zien dat de meeste rivieren half droog stonden.
Tegen een uurtje of 1 kwamen we aan bij ons hostel. Dit was een huis van Maori mensen, die kamers vrij hadden voor backpackers. Dit huis was gewoon een droomplaatje. Het lag aan het strand, met uitzicht over de baai. Het lag tegen een berg, waardoor het verschillende levels had met een chillhoek, een keuken, kamers, een openhaard, hangmatten, je kan het zo gek niet verzinnen.
Een paar van ons zijn gaan vissen op zee en ik ben met het Valerie(Can) en Laurens (UK) opzoek gegaan naar een waterval die in het bos moest liggen. Verschillende wegen geprobeerd, maar helemaal niks gevonden. Ollie (Zwe) bleek achteraf een andere route genomen te hebben en die had de waterval wel gevonden. Wij zijn op de terug weg toen maar via het strand gelopen en over rotsen geklommen.
Eenmaal terug in het hostel waren de vissers ook weer terug en hebben we met de hele groep zitten kaarten (Lucas&Janus&Adrian(Dui), Louise&Laurens(UK), Felix&Valerie&Patrick(Can), Ollie(Zwe) en ik). Dit was op een veranda met uitzicht op zee (mooier kon je het niet hebben). Met tegen een uurtje of 8 een heerlijke bbq. Er was vlees, kreeft (heb het geprobeerd), aardappels en sla.
Na afgewassen te hebben is iedereen bij het hardvuur gaan zitten. Hebben we gelachen, gedronken en geluisterd naar Jason op zijn gitaar. Dit was een alles was je nodig had op dat moment om gelukkig te zijn.
Rond half 12 ben ik mijn bedje op gaan zoeken, na eerst 5min lang naar de sterrenhemel gekeken te hebben. Want ik heb nog nooit zoveel sterren in één keer bij elkaar gezien (theorie van Isha). Dit was een erg mooi gezicht.

vrij 18 nov
Vandaag stond de rit naar Gisborne op het programma. Om 9u had iedereen zijn spullen in de auto liggen en konden we onze weg naar Gisborne nemen. Onderweg hadden we een paar stops waar Jason onze gids veel over kon vertellen, omdat hij zelf ook in de Maori cultuur is opgegroeid.
De eerste stop was bij een klein kerkje, waar paarden in het wild omheen liepen. De kerk was niet zo bijzonder, maar de omgeving was prachtig aan het strand.
Daarna hadden we een fotostop op een brug. Vanaf die brug kan je een berg zien die als eerste plek in de wereld wordt geraakt door een zonnestraal.
De weg die we reden naar Gisborne stond bekend als een van de wegen die je in N-Z gevolgd moet hebben. Het landschap is er prachtig. Voor mij was de trip naar de oostkust van N-Z, qua landschap, tot nu toe het mooiste wat ik gezien heb.
De volgende stop was een Maorikerk. Jason had geprobeerd ons voor te houden dat we een Haka moesten doen om binnen te komen, wat zoals we verwachten een grap bleek te zijn. Jason vertelde dat in de kerk de namen hingen van de mensen die omgekomen waren met de oorlogen. Ook kent de kerk drie kleuren: bruin voor moeder aarde, wit voor alle dieren en zwart voor de lucht (als ik het goed onthouden heb). Erg bijzonder om te horen hoe belangrijk een cultuur voor iemand kan zijn en wat het met je doet.
Na de kerk hadden we lunch bij een fish&chips restaurant, waar o.a. de cameraploeg ook weer een paar shots kon nemen.
De volgende stop was bij de langste pier van N-Z: 660m. De pier is eigenlijk nooit afgebouwd, maar wordt gebruikt door veel mensen om te vissen en als attractie.
Onderweg naar het hostel hebben we 2 mensen van onze groep afgezet bij een punt waar je rogge kon voeren en wij zijn doorgereden naar het hostel. Dit hostel was speciaal gebouwd voor Stray. Het was niet heel bijzonder om te zien, maar wel erg gezellig. Je had een plek voor kampvuur, een pooltafel, een hottub en veel ruimte.
Na een paar potjes kaarten gespeeld te hebben zijn we met zijn allen gaan eten. Jason had een typsich N-Z/Maorische maaltijd voor ons gemaakt. Zoete aardappels met kip en groente. Was best lekker eigenlijk.
De rest van de groep had een wijnproeverij deze avond, maar ik had daar niet zo veel behoefte aan. Dus ik ben samen met een andere Duitse jongen eerst gaan poolen en darten en erna gezellig bij het kampvuur gaan zitten om met de rest lekker marshmallows te eten bij het kampvuur.
Om 12u kwam er een jongen naar me toe lopen en die gaf me een hand om te feliciteren. Echt super tof en toen heeft iedereen voor mij happy birthday gezongen. Dat was een erg leuk begin van me verjaardag.


zat 19 nov
Happy Birthday!! Toch wel maf om jarig te zijn in het buitenland hoor, maar er waren in ieder geval mensen die me vandaag het gevoel van jarig zijn gaven.
Om kwart over 5 opgestaan om de 1^ste zonsopgang in de wereld te zien. Toen we op het strand aankwamen, waren er helaas alleen teveel wolken, dus zijn we weer terug ons bed in gedoken.
Om 8u stond vandaag rocksliding op het programma. Iedereen kreeg een wetsuite en een soort opblaas bed en toen gingen we één voor één van een 60m lange, soort van gladde rots, naar beneden. Echt super gaaf om te doen. Het ging super snel en het was echt lachen om te zien. Enige nadeel was dat het fucking koud was. Op de weg terug kwamen we langs een waterval waar onze buschauffeur wel eens vanaf sprong, zeker 10m hoog. En wij hadden een gekke Zweed die het ook wou doen. Uiteindelijk kei gevaarlijk achteraf, maar hij deed het wel mooi even.
Na het rotsglijden zijn we terug gegaan naar ons hostel om een lekkere warm bad te nemen. Tenminste dat hadden we gehoopt, want het was koud en de douche erna was ook niet alles. Maar toen werd ik gebeld voor Papa en erna door oom Tom, met de felicitaties voor mijn verjaardag. Erg leuk om iedereen toch even gesproken te hebben.
Tegen een uurtje of 1 zijn we de rest van de groep op gaan halen in de stad, om erna onze weg te vervolgen, terug naar Rotorua.
Onderweg hadden we eerst een stop bij een oude brug over het water. Mooie omgeving en ik kreeg echt super aardig een taartje van het Canadese koppel. De volgende stop was een koffiestop, dus meer een gelegenheid om wat te eten en te drinken.
Terug gekomen in Rotorua heb ik snel ingechecked in me hostel en ben vervolgens naar Isha gegaan (die zat in een ander hostel). Die had echt al super lief boodschappen gedaan en we hebben toen samen salade gemaakt en vlees gebakken. Ik had als toetje de taart van het Canadese koppel, met banaan en marshmallows van de vorige avond. Me eigen creatie ervan gemaakt en het was nog lekker ook.
Na het eten zijn we terug gegaan naar mijn hostel om daar het warme zwembad in te gaan. Tenminste dat was de bedoeling, maar volgens mij had iemand voor de grap de temperatuur opgevoerd, want je verbrande gewoon bijna in het water.
Om half 11 had ik afgesproken om met Mama&Tom te skype voor me verjaardag, was erg leuk om elkaar weer te zien. Ik me verhalen verteld over wat ik allemaal gedaan had en weer beetje op de hoogte gebracht van alles in Nederland (zoals de gebeurtenissen bij Ajax met Cruijff en van Gaal).
Eenmaal in bed liggend alle smsjes voor me verjaardag gelezen, leuk om die van iedereen gekregen te hebben. Deze dag was toch wel een beetje me verjaardag.

zo 20 nov
Vanochtend heerlijk uitgeslapen tot 9u, want we hoefde pas om 10u uit te checken.
Erna eindelijk even de tijd kunnen nemen om me verhalen van de trip naar het oosten, op te schrijven. Inmiddels was Isha ook mijn kant op gekomen met haar spullen en hebben we samen met Valerie en Felix ‘president' zitten spelen (kaartspel).
Om half 1 werden we opgehaald door een nieuwe bus. Nieuwe buschauffeur Nathalie en een nieuwe groep. Vooral veel oudere jongeren dit keer (zo tussen 24 en 30).
In de bus een spel gedaan met titelsongs van films raden. Met als resultaat 8 van de 10 goed, maar er was zelfs een groep die alles goed had.
De eerste stop met de bus was bij een aantal geisers/modderpoelen waar Rotorua bekend om staat. Paar foto's genomen en toen doorgereden naar de stop van de ‘Huka Falls'. Een hele lange en vooral wilde waterval die elke 3 sec. een Olympisch zwembad kan vullen.
Onze laatste stop voor het hostel was een uitzichtpunt waarbij je de berg ‘Mount Doom' uit de ‘Lord of the Rings' kon zien liggen. Besneeuwde berg, waar we ook een tocht van 7u naar gaan maken als we in het National Park zitten.
Rond half 4 kwamen we aan bij ons hostel in Taupo (licht aan Lake Taupo, erg mooi, staat bekend om de goedkoopste en wel mooie skydive sprong). We blijven hier 3 nachten, dus Isha en ik zitten samen met Lucas en Janus op een 6 persoonskamer.
Bij de receptie hebben we ook gelijk gereserveerd voor de skydive van morgen, want vandaag hoefde we nog niet per se meteen te springen.
Om half 5 zijn we naar een warmwater bron gegaan. Super grappig, gewoon een rivier met een waterval aan de oever en daar is het water gewoon super warm. Daar heerlijk een uur in het water vertoefd.
Terug gekomen in het hostel hadden we een maaltijd van het hostel: Chili Con Carne (niet mijn favo dus). Isha en ik hebben meer chips erbij gegeten en rijst, dan de bonen met gehakt. Erna zelfs nog tortillini gemaakt, omdat we nog steeds honger hadden. Tijdens het eten wel alle verhalen van de mensen gehoord, die wel vandaag gesprongen hadden (sommige moesten zelfs 6 keer wachten).
In de avond hadden we Jochem Meyer (de rust zelve) gekeken. Erg goed voor de lachspieren overigens en erna nog 1,5u liggen praten.

ma 21 nov
Vanochtend uitgeslapen tot kwart over 9 en erna uitgebreid en langzaam ontbeten. Vandaag zou namelijk in het teken moeten staan van me skydive. Ik zou dit samen gaan doen met me 2 Duitse kamergenoten.
Na het ontbijt boodschappen gedaan en heerlijk in de zon liggen chillen. We moesten om half 2 bellen naar het vliegveld om te vragen of het weer goed genoeg was om te springen. Maar waar ik al een beetje bang voor was, teveel wind. Vervolgens een afspraak gemaakt voor 2 u later, maar toen was het al zo bewolkt en regenachtig, dat ik zeker wist dat het vandaag niet meer ging lukken. Nog geprobeerd om bij het meer te gaan zitten met zijn allen, maar het weer werd er niet beter op.
Toen maar lekker ‘Oceans 13' in de tv-kamer zitten kijken en ondertussen me was gedaan.
Rond een uurtje of 7 gekookt met zijn 2'tjes, onze eigen creatie van: gehakt, bonen, tomaten, ham en maïs. Erna nog naar het meer gelopen om een mooie zonsondergang te zien, met een iets wat te veel bewolkte lucht.
Inmiddels is het nu 10u en ben ik eindelijk bij met al me verhalen bijwerken haha.

di 22 nov
Het was de bedoeling dat we vanochtend om 7u op zouden staan om te gaan fietsen, maar Isha voelde zich niet lekker. Uiteindelijk om 10u lekker rustig ontbeten en om 11u op de mountainbike gestapt. We wilde vandaag een paar dingen zien, die redelijk ver uit elkaar lagen, dus vandaar het huren van een mountainbike.
Onze eerste stop was bij het water, waar aan de overkant mensen naar beneden aan het bungy jumpen waren. Cool om te zien, maar was wel een korte en lage sprong.
Erna zijn we doorgefietst naar de watervallen die we 2 dagen geleden gezien hadden om vervolgens onze weg te vervolgen naar de dam. We waren net op tijd, want na een aantal minuten ging hij open en liep de vallei aan de andere kant onder. Mooi gezicht om te zien en vanaf het uitkijkpunt verderop kon je goed zien dat er eerst super veel rotsen waren en na 5min geen één meer te zien. Alleen maar een kolkende rivier.
De rit was trouwens echt over heuvels met afdalingen, smalle padjes, boomstronken en grind. Kortom een echte mountainbiketour.
Vervolgens weer op de fiets gestapt om naar de ‘Craters of the Moon' te fietsen. Dit was achteraf echt gekke werk. We zijn met de fiets over de snelweg gegaan. Ondertussen gestopt bij een glasblazer en te veel heuvels moeten nemen. Maar eenmaal bij de kraters aangekomen was het wel de moeite waard. Onze benen waren wel moe, maar we hebben daar 45 min rondgelopen. Het was een grote heide, met af en toe echt van die maanachtige kraters waar hete stoom uit kwam.
Erna weer op de fiets terug gesprongen om terug te komen bij ons hostel. Klein beetje lopen zoeken naar de weg, maar uiteindelijk kwamen we om half 7 weer aan. Dit betekende dus een tour van 7,5u, lang genoeg zullen we maar zeggen.
Erna snel boodschappen gedaan en uiteindelijk pannenkoeken gemaakt. Super lekkere, oer Hollandse, zoete pannenkoeken. Met suiker, ham en chocoladepasta.
Na de afwas een welverdiende douche genomen en nog wat geluisterd naar de livemuziek. Inmiddels me backpack weer ingepakt, want morgen gaan we naar het ‘National Park'.
Nu zitten we gezellige met Lucas en Isha op onze kamer over van alles te praten.

woe 23 nov
Vandaag vertrekken we om 9u richting het ‘National Park'. We zouden eigenlijk eerst een nacht in de ‘Blue Duck' (hostel in de middel of nowhere) verblijven, maar deze was overboekt. Daarom maken we er een dagtrip van en rijden we 's avonds door naar het hostel in het ‘National Park'.
De trip richting het park was trouwens FANTASTISCH. Door de bergen met alleen maar mooi landschap: bergen, heuvels, sneeuw, rotsen, gras, schapen, koeien, paarden, etc.
Rond een uurtje of 1 zijn we aangekomen bij de ‘Blue Duck'(dankt zijn naam aan de blauwe eend, die daar leeft) en kregen we een intro praatje van de eigenaar. Het hostel ligt midden in de bossen en dient eigenlijk als een soort boerderij, waarbij ze het ecosysteem weer terug willen brengen naar vroeger. Dus meer dieren en planten, i.p.v. wat alle mensen kapot gemaakt hebben.
Vervolgens hebben we een tocht van 3u naar een waterval gemaakt. Mooie route door de bergen, waarbij je steeds de rivier onder je langs de afgrond zag lopen. Onderweg veel gelachen met Carry (Eng) en Isha. Uiteraard met het uitglijdmoment van Carry als hoogtepunt.
Terug gekomen in het hostel nam Christel (onze nieuwe chauffeur, super leuke en vrolijke meid) ons mee naar een plek waar je bijlen kon gooien in een roos en kleiduivenschieten. Twee Nederlandse meiden deden het kleiduivenschieten, waarbij er eentje meteen de 1^ste raak schoot en erna gewoon 3 op een rij. Maar haar verbaasde gezicht, telkens als er iets raak was, was nog wel het meest geweldige.
Tegen een uurtje of 6 zijn we richting het hostel in het ‘National Park' gereden. Een geweldig hostel, dat meer lijkt om een soort hotel. Ik zit op een kamer met Carry, Isha en nog een meisje uit Amerika. Het hostel heeft trouwens een geweldig uitzicht op de bergen, maar door de wolken en het slechte weer kan je nu nog niet zoveel zien. Eigenlijk zijn we meteen de hottub ingedoken, waar we 1,5u ingezeten hebben. Met alleen de consequentie dat de keuken dus dicht was en we brood moesten eten (beetje balen maar ja). Erna de film ‘Black Swan' gekeken. Wat een bizarre en beetje vage film, maar ook wel weer mooi.
Inmiddels is het nu half 12 en lig ik lekker in een best wel luxe houten bed.

do 24 nov
Wat een nacht, gewoon niet kunnen slapen en weet niet waardoor. Ik denk dat ik zeker tot 2u wakker heb gelegen en er toen achter kwam dat Isha en Carry het zelfde hadden. Toen tot half 5 liggen praten, met op de achtergrond het gesnurkt van het Amerikaanse meisje (ja dames jullie kunnen ook snurken en nog te hard ook). Gelukkig erna nog een beetje kunnen slapen tot 9u en er vervolgens uit gegaan.
In het park kun je o.a. de beroemde Tongariro Crossing doen (looptour van 7u over een berg, waar o.a. stuk van ‘Lord of the Rings' is opgenomen). Helaas door het slechte weer is het voorlopig gesloten en blijf ik hier misschien wat langer om hem toch te kunnen lopen.
Als alternatief hebben we met zijn allen een looproute van 2 a 2,5 u gedaan, naar de ‘Takanari Falles'. De tocht liep over heide landschap, langs een waterval en door het bos liep. Mooie route, alleen veel wind en regen. Vervolgens zijn we nog naar een waterval gegaan, waar ‘Gollum' in de ‘Lord of the Rings' film, vis zit te eten op een steen bij het water.
Nu net terug gekomen in het hostel en zit ik lekker bij het haardvuur me verhaaltje te schrijven en me reis te plannen.
De rest van de dag was eigenlijk heel rustig. In de middag hebben we bijna met de hele bus de film ‘Inception' gekeken, met 3 bakken popcorn op schoot die onze buschauffeur geregeld had. Erna gekookt: aardappels, met kip en broccoli (lekker Hollands). En in de avond weer een film gekeken: Lord of the Rinsg 2. Nu is het 11u en ga ik lekker me bedje opzoeken in de hoop dat ik vannacht heerlijk kan slapen.

NIEUW-ZEELAND

Hallo Iedereen,

Hoe gaat het? Ik heb inmiddels Australie alweer voor een week verlaten en zit nu in het noorden van het noorder eiland van N-Z. Echt de meest geweldige omgeving die ik ooit gezien heb (Tahnee,je hebt meer dan gelijk). In Nederland inmiddels alweer koud aan het worden of is het al koud? Australie was warmer dan hier, hier moet ik toch nog wel altijd een vest aan en me regenjas aandoen. Hier iig weer een nieuw verhaaltje, dus veel lees plezier!

Gr. Jip

ps.Ik kan mijn Australische nummer niet meer gebruiken hier, dus dit is me nummer in N-Z: +64210393196

di 01 nov
Om kwart voor 6 's ochtends ging bij mij de wekker. Tijd voor een korte wasbuurt en ontbijt. Met om half 7 het uitchecken van me kamer. Op naar het Central Station, waar ik om kwart voor 7 de trein naar het vliegveld kon pakken. Gelukkig vloog Quantas weer en ging alles redelijk snel, ondanks de drukte die er al was bij het inchecken (dikke rij dus). Na een formulier voor het verlaten van Australië ingevuld te hebben en door de douane heen gegaan te zijn, zat ik om half 10 in het vliegtuig en stond mij een vlucht van 2.45u te wachten naar Auckland (Nieuw-Zeeland). Ik verlaat nu dus het land van de ‘no worries mate' en ben benieuwd wat ervoor terug komt.
Half 3 's middags: Jaja me eerste vlucht die ik in me eentje heb gemaakt. Deze ging uiteraard niet helemaal vlekkeloos. In gedachten verzonken liep ik met de menigte mee door de douane, niet meer nadenkend over het feit dat deze vlucht een stop-over was naar Santiago. Na de douane kwam ik er dus achter dat ik mijn bagage niet meer kon ophalen hahahaha. Eerst weer terug, toen me bagage opgehaald en toen weer door de douane. Waar ik er al snel achter kwam dat de mensen nog aardiger zijn, but the ‘no worries mate' still go's on.
Inmiddels was het rond 4u en ben ik met de Airportbus naar me hostel gegaan. Snel me spullen gedropt en boodschappen gedaan in een Aziatische supermarkt, want de normale was een half uur lopen (had ik uiteraard geen zin meer in). Terug komend op de kamer (waar ik met 6 mensen slaap: 2 oudere en 3 jongere) in gesprek geraakt met een super aardige Deen. Hij had net de trip naar the Bays of Island gemaakt, die ik met mijn bustour ga doen. Vertelde me over de dingen die hij gezien had (dolfijnen o.a. en zandsurfen jaja) en de dingen die je allemaal kon doen. Ik ken mezelf een beetje, dus vond het prettig om te horen wat me te wachten stond. Daarnaast vertelde hij ook dat ik wel snel moest zijn met een busticket boeken, want hij moest ook alweer tot zondag wachten.
Nu ga ik zo naar een ander hostel waar Isha zit. Eén van de meisjes met wie we heen vlogen vanuit Nederland. Echt super leuk om in ieder geval weer even een bekende te zien.
Het weer toen ik aankwam was trouwens kut, alleen maar regen en rond de 19 graden. De Deense jongen vertelde me gelukkig dat dit pas de eerste dag met regen was sinds hij hier was (een week) en dat het richting het noorden alleen maar mooier wordt. Maar uiteraard: no worries mate!
Het hostel van Isha was id redelijk luxe en vergelijkbaar met Sydney, alleen veeeeel drukker. Dus was blij met de mijne. We zijn samen wat gaan drinken in een Irish Pub, waar we gevraagd werden om een quiz mee te doen. Van de 40 vragen wisten we er 7 haha. Maar in ieder geval een erg gezellige avond gehad.

woe 2 nov
Wakker wordend in een stinkende kamer. Mijn kamer ruikt redelijk hard naar zwetende dronken Duitsers, iets minder dus. Maar voor de rest wel aardig geslapen. Vandaag wilde ik 2 dingen doen: me buspas regelen en een looptour door Auckland.
In Oz had je een Work&Travel kantoor die alles voor je konden regelen. Ik dacht dat dit dus ook voor N-Z gold. Helaas! Eenmaal aangekomen daar konden en wilde ze me niet verder helpen, behalve als ik lid werd (200euro). Maar gelukkig wezen ze me wel door naar het kantoor van Stray waar ik me busreis bij geboekt heb. Super aardige vrouw daar, was zelf ook chauffeur geweest van de bus en ze heeft me super geholpen met boeken. In principe kan je het noorder eiland in 9 dagen door. Maar ik wil wat langer op sommige plekken blijven en niet teveel plannen. Dus ben ik voorlopig tot 19 nov (me verjaardag) onder de pannen en heb ik 2/3 gezien. Daarnaast ook meteen een excursie voor morgen geboekt: zwemmen bij de watervallen.
Na het boeken van me busroute ben ik snel wat gaan eten in het hostel en op pad gegaan door Auckland. In me Lonely Planet stond een looproute waarbij je alle hoogtepunten van het centrum zou passeren. Nou weinig hoogtepunten. De wisselvalligheid van het weer: dan weer zon en dan weer regen, was spectaculaider. Alleen de gallery van Auckland was wel interessant, met een paar kunstwerken van de Maori en had park wat erbij lag. Maar voor de rest is Auckland qua parken en gebouwen kei saai. Uiteindelijk nog een stuk langs de haven gelopen opzoek naar een uitzichtpunt en aanlegplaats voor alle zeilboten. Dit was op zich de moeite waard, maar wel een takke eind lopen. Na dit ben ik naar een supermarkt opzoek gegaan die half uur heen en half uur terug lopen was vanaf het hostel. Dus de marathon was er niks bij vandaag.
In me hostel lekker spaghetti gekookt en super lang met me Deense kamergenoot zitten praten, die morgen toevallig ook mee gaat. Grappig dat er best veel overeenkomsten zijn: zij hebben ook een Geert Wilders, hebben vrijwel dezelfde problemen in hun land en de vorm van onderwijs is redelijk hetzelfde (behalve dat de regering daar alles betaald). Rond een uurtje of 8 kwam Isha nog even langs en hebben we gezellig nog zitten praten over de tour die zij vandaag gedaan heeft en ook toevallig de gene die ik morgen ga doen. Na is het inmiddels half 11 en ga ik me opmaken voor weer een nachtje heerlijk in de zweetlucht liggen.

do 3 nov
Deze dag in 1 woord: Geweldig!
Rond half 10 werden we opgehaald met de bus van Stray om ons op te maken voor een dagtour naar Piha. Na alle mensen van het hostel opgehaald te hebben, werden we rondgeleid in een klein busje, met Chuckie als tourgids (prototype drukke vrolijke gids van mijn leeftijd). Eerst kwamen we in een klein dorpje aan voor een korte plasstop en koffiepauze. Hier heb ik ook mee eerste woordje Maori geleerd, namelijk Kaiori (betekend: hallo). Dit werd meteen uitgebreid met een paar N-Z woorden, zoals: did you bring your stock with you (is heb je je zwemspullen bij je) en sweet-ases (zo spreek je het tenminste uit), betekend niet mooie kont, maar hoe gaat het met je?
Na onze eerst stop gingen we naar een uitzichtpunt op een berg met een Maori center. Hier had je echt het meest geweldige uitzicht over Auckland. Water en bomen onder je met daarachter de zee. In het centrum zelf kon je dieren bekijken die in deze omgeving leefde en het soort bomen wat er groeide. Met daarnaast wat dingen die de Maori gemaakt hadden.
De tweede stop was het zwemmen bij een waterval in Piha. Na ons omgekleed te hebben stond ons een geweldige wandeltocht van 20min te wachten door de bush bush. Wat een geweldige omgeving zeg. Door het woudlopend met naast je een kabbelend riviertje. Met op het eind een waterval en een meertje waar we gingen zwemmen. Water was fucking koud maar super gaaf om daar te mogen blijven.
Eenmaal uitgezwommen en terug gelopen zijn we met de bus naar Piha beach gegaan. Een van de mooiste, maar ook gevaarlijkste, surfstranden van het Noorder Eiland, vanwege de rotsen. Eerst met zijn allen heerlijk een hamburger gegeten en toen naar het strand. Dit had echt een GEWELDIG uitzicht. Het lag tussen die gigantische rotsen en had soort van glinsterend zand voor zich (droom plaatje dus, dit dachten ook de chinese bruid en bruidegom die daar liepen). Na een potje rugby gespeeld te hebben met Chuckie en de rest zijn we halvere een van de rotsen geklommen (the Lion rock, de andere hete de Camel Rock). Halverwege de rust had je echt een geweldig uitzicht over de zee, het strand en Piha zelf (zelf Jack Johnsen heeft daar een huis en iemand van de band System of a down). Echt zo'n geluksmomentje wanneer je daar zat en de omgeving in je op kon nemen.
Na gewacht te hebben op een nieuwe bus, de ander kwam rook uit en een spel gespeeld te hebben waarbij je gratis drankjes voor de bar van vanavond kon winnen, gingen we met zijn allen terug naar Auckland (de groep bestond trouwens ui: Engelsen, Finnen, Duitsers, Denen en Nederlanders).
Terugkomend in het hostel heb ik samen met de Deense jongen gekookt (weer spaghetti helaas, want het vlees moest op) en weer best lang gezellig zitten praten over vandaag en vanalles.
Inmiddels is het nu bijna 10u. Heb net me packpack ingepakt, want morgen staat me de3 daagse trip naar het noorden te wachten: the Bay of Islands. Kijk er echt naar uit, want volgens de Deense jongen moet het een onvergetelijke tocht en omgeving zijn (met o.a. dolfijnen zien).

vrij 4 nov
Om half 7 ging me wekker vandaag, want ik moest om 07.50u klaarstaan voor het hostel voor mijn eerste echte trip naar het noorden. Samen met 4 mensen vanuit mijn hostel en een bus met totaal 20 mensen vertrokken we richting onze stop in Paihia. In de bus kwam ik naast een Braziliaanse vrouw te zitten en hebben echt over van alles gehad. Je merkte trouwens ook meteen het veranderen van het landschap. Alleen maar groene en heuvels en mooie uitzichten.
Onze eerste stap was er eentje van maar 5min, bij de volgens mij nu grootste boom van N-Z (de grootste is laatst afgebrand). Een speciaal soort boom dat er 100 jaar over doet om zo groot te worden en deze had in ieder geval een diameter van 16m (Aardig fors dus).
De stop erna was bij het Marine Reserve. Waar onze buschauffeur Bear (aardige en grappige kerel trouwens) ons naar de boot leidde. Marine reserve is een grote baai waar de oceaan binnenkomt en allemaal beschermde vissen zitten. Echt een plaatje om te zien. Op de boot werden we rondgeleid over het meer en langs de rotsen. In de boot waren glazen platen, waardoor je onder water kon kijken op zoek naar vissen. We hebben niet heel veel gezien, maar in ieder geval een paar vissen en een rog, super mooi.
Na onze boottrip gingen we verder richting Paihia, waar we als eerste stopte bij een soort vogelziekenhuis. Hier woont een soort vogelfluisteraar die vogels beter maakt en hier hebben we een echte Kiwi (de N-Z vogel) kunnen aaien en zien. Super dankbaar werk om te zien.
Rond 3u kwamen we bij ons hostel aan, dat ongeveer aan het strand ligt. Paihia is een klein een gezellig dorpje met veel vissers en boottochten door de Bay of Islands (hier ga ik zondag doorheen varen en hopelijk een paar dolfijnen zien). Ik zit met 4 andere personen op de kamer, een Engelsman (die bij psv gevoetbald heeft, een vrouw uit Israel, een meisje uit USA en een meisje uit Duitsland). Naast ons zit ook nog een Canadeeskoppel. Het hostel is te vergelijken met een klein vakantiedorp, erg gezellig. Kamers met een kleine galerij ervoor, zowel boven als beneden. We zijn met zijn allen bootschappen gaan doen en de groep is echt super leuk. Iedereen is bijna 23 jaar of ouder en je merkt gewoon de gezamenlijke interesses. Zo meteen gaan we met zijn allen bbq'en en erna denk ik vroeg naar bed, want morgen moeten we om 7u paraat staan. Ik ben trouwens nu ook wel toe aan een lekkere stevige maaltijd en wat te drinken uiteraard.

za 5 nov
Wat is New-Zealand toch een geweldig land. ALLES is gewoon groen. Overal zijn stukken bos en grasvlaktes en dan loopt er weer een kabbelend beekje door het landschap heen (sorry genoeg om jaloers op te worden, wanneer je dit leest). On today's tour I went to Cape Reinga.
Deze keer gingen we niet met een Straybus, maar met een soort vrachtwagen, omgebouwd tot bus. De eerste stop was een koffiestop bij een kleine haven met een fantastisch uitzicht. Daar ontmoette ik gelijk een paar vrouwen uit de USA, die voor 2 weken in N-Z zijn en die waarschijnlijk morgen dezelfde bustour gaan doen als ik ga doen.
Na de koffiestop zijn we naar 90 mile beach gereden. Zoals de naam al zegt, een strand van 90 mile lang. Met aan de ene kant alleen maar duinen, waar wilde paarden moeten leven (helaas geen gezien) en aan de andere kant de zee. Grappig genoeg zijn we voor 7km met de vrachtwagen over het strand gereden. Een aparte ervaring. Na de 7km zijn we gestopt bij een paar duinen, waar we zijn gaan zandsurfen. Echt SUPER vet. Op een duin klimmen en dan liggend op een skimboard naar beneden glijden, in een stroom met water en hopen dat je zo min mogelijk nat wordt en zo ver mogelijk komt. Uiteindelijk moest iedereen die het gedaan had zich omkleden. Helaas was ik de enige die fanatiek genoeg was om 4x naar beneden te gaan, dus zijn we niet heel lang gebleven.
Na me gelukkig ergens anders omgekleed te hebben waren we aangekomen in Cape Reinga. Dat is een spirituele plek voor de Maori's, waar de Pacific Ocean en de Tasmanic Ocean elkaar raken. Een super mooie omgeving, met heuvels, stranden en super mooie uitkijk punten. Met in de punt een witte vuurtoren en gedurende de weg een aantal verhalen over de plek zelf. Bijvoorbeeld dat de Nederlander Abel Tasman N-Z heeft ontdekt.
Eenmaal lunch gehad te hebben in de bus hebben we onze weg vervolgd naar het Gumdiggers Park. Dit is een plek waar bomen, die soms wel 100.000 jaar lang onder de grond gelegen hebben, opgegraven worden voor hun gum (sap van de boom). De gum kun je vergelijken met een soort honing. In het park kon je zien hoe ze vroeger deze bossen opspoorde en uit gingen graven.
Inmiddels was het al ongeveer half 3 in de middag en kwamen we aan op onze een na laatste stop, de Ancient Kauri Kingdom. Dit is een werkplaats waar uit super grote Kauri bomen (en met groot, bedoel ik groot en dik) kunstwerken worden gesneden. Kunstwerken in de vorm van tafels, beelden, sieraden etc.
Onze laatste stop was in Mangorui. Daar kon je namelijk in de haven fish and chips eten. Aangezien ik niet van vis houdt heb ik van het super mooie uitzicht in de haven genoten.
Terug in Paihia heb ik samen met het Duitse meisje en het Canadese koppel pasta gekookt en erna met de groep gezellig zitten kaarten. Inmiddels is het hier nu half 11 en heb ik me spullen klaargelegd voor morgen. Morgen ga ik namelijk met een boot alle eilanden van de Bay of Islands bekijken en hopelijk, echt hopelijk, een paar dolfijnen zien.

zo 6 nov
Ik schrijf dit verhaal nu om 2u ‘s middags. Eigenlijk omdat ik vanochtend al mijn trip gemaakt heb en zeker weet dat er de rest van de dag niet heel veel gaat gebeuren.
Vanochtend zat ik op een bootcruise die mij door de Bay of Islands rond zou leiden. Zoals de naam al zegt, een baai met heel veel eilanden. Deze cruise had de naam': Discover the Bay of Islands (incl. dolfin viewing. Er stond me dus zeker wat te wachten.
Eerst zijn we met de boot naar een paar eilanden gevaren waar een paar privéstranden lagen en ruige natuur. Alle eilanden zijn beschermd tegenwoordig en het is gewoon een plaatje om alles te zien. Op de boot stond ik naast een paar Belgen, dus ik kon in ieder geval weer eventjes Nederlands praten (Maar allé wel met een accentske he). Al vrij snel na deze eilanden zagen we in de verte een paar boten stilliggen. Dit betekende natuurlijk dolfijnen. En ja hoor, rondom alle boten (dus ook de mijne) zwommen dolfijnen. Wat een geweldige beesten zeg. Ze zwemmen zelfs onder de boot met je mee. Bij de 2^de stopplaats zwommen nog meer dolfijnen en zelfs met kleine dolfijnen naast hun. Een geweldige ervaring om gezien te hebben.
Na het zien van de dolfijnen zijn we naar het punt van de ‘Hole in the Rock' gevaren. Een hele grote berg/rots die uit het water komt met een gat erin. We zijn er onderdoor gevaren en aan de andere kant kan van de rots zat er in de want een gezicht van een vrouw. Deze kon je herkennen als je op een bepaald punt voor de rots bleef liggen. Deze vrouw zou over de rots waken. Grappig om te zien, want je zag echt heel duidelijk een gezicht.
Op de terug weg zijn we gestopt op een klein eiland waar je naar de top van de berg kon klimmen voor echt een geweldig uitzicht over een stuk van de baai. Overal ruige natuur, witte stranden, maar vooral mooie helder blauwe zee bestaande uit verschillende kleuren.
Kortom een geweldige dag die ik niet had willen missen. Alle eilanden zijn gewoon plaatjes en de dolfijnen waren natuurlijk helemaal bijzonder.
De rest van de groep vertrekt rond 4u terug naar Auckland, maar ik blijf een dagje langer hier. Ik kan namelijk even geen grote stad meer zien en hier kan ik morgen lekker skype met pap&mam en aan het strand liggen. Gelukkig stapt een groot gedeelte van de groep dinsdag, samen met mij, op de volgende trip richting het surfstadje Raglan.
En inderdaad, na de groep om 4u uitgezwaaid te hebben (nadat er wat problemen waren met mensen die niet op de buslijst stonden, maar wel mee moesten) is er niet veel meer gebeurd. Ik heb voor mezelf aardappels en broccoli gemaakt, maar de aardappels waren niet te vreten. Gelukkig waren het Canadese koppel en de Braziliaanse vrouw inmiddels ook terug gekomen en hebben we met zijn allen zitten kaarten (presidenten en asehole, voor de gene die het kennen).
Hier is het nu half 10. Ik deel een 6 persoonskamer alleen nog met een Zwitser. Heb net met backpack ingepakt, want morgen om 10u moet ik alweer uitchecken.

Laatste dagen Sydney

zat 29 okt
Na een avondje stappen in de Scubar (surfkroeg), ging de wekker weer om 8u. Eerst lekker douchen en daarna een ontbijtje. In eerste instantie wilde we met zijn allen een tour door de Orchanic Garden maken, maar omdat sommige iets meer moeite hadden met opstaan en er toch nog wat zaken geregeld moesten worden voor het werk. Zijn we met zijn allen naar het Work&Travel kantoor gegaan en heb ik daar heerlijk mijn reisverslag op mijn blog kunnen zetten en een aantal foto's geupload.
Nadat iedereen na een erg lange pauze eindelijk klaar was om te gaan, zijn we met zijn allen boodschappen gaan doen voor de lunche en op weg gegaan naar de haven. Bij de 5 dagen Sydney zat voor mij en de andere een cruisetour inbegrepen. Inmiddels was het aardig warm aan het worden en konden we om half 3 de boot op. Echt een mooie cruise, zijn langs alle havens/aanlegplaatsen in de baai van Sydney gevaren. Dit hield in: langs het Opera House, Harbour Bridge onderdoor, langs de marine basis, aantal eilanden langs, huis van de president en aanleg plaats van 2 gigantische cruiseschepen.
Na de tocht moesten er een aantal mensen nog een hostel boeken voor de komende dagen en hadden we de groep in 2'en gesplitst. De helft ging boodschappen doen en alvast eten koken en de rest ging een hostel regelen (heerlijke Hollandse pot: broccoli, gebakken aardappels en een stukje vlees).
Nu is het inmiddels half 9 en hebben we met een paar Zweden net op het dakterras even vuurwerk gekeken, dat blijkbaar elke zaterdag wordt afgestoken. Niet heel bijzonder en lang om te zien, maar in ieder geval even leuk. En om 10u eindelijk gezellig geskyped met de familie. Iedereen zat er: pap, mam, Marloes, Tom (met kale kop) en Joris. Erg leuk om elkaar weer gesproken te hebben, alleen jammere was dat ik wel iedereen kon zien, maar zij mij niet. Maar in ieder geval elkaars verhalen uitgewisseld en een nieuwe skype-afspraak komt er pas als ik in Nieuw-Zeeland zit.
Hier is het nu rond half 12. Morgen gaat de helft van de groep naar de ‘Blue Mountains' en ik ga me hostel regelen voor Auckland (mijn eerste verblijf in Nieuw-Zeeland).

zo 30 okt
Eerst ging de wekker van Frederik vanochtend om 6u, want die ging samen met de dames naar de Blue Mountains (natuurgebied buiten Sydney, wonderschoon, maar doe ik pas als ik weer terug ben in Australië). Maar gelukkig konden Nick en ik nog even blijven liggen, Nick&Niels moesten om 10u namelijk pas uitchecken. Ik ben de enige die voor 5 nachten heeft geboekt. Na eerst nog samen ontbeten te hebben, was dit eigenlijk mijn eerste echte dagje alleen. Best raar aan de ene kant, maar ook lekker aan de andere kant. Ik heb 's ochtends heerlijk de was gedaan, nadat ik een klein stressmomentje had omdat ik me simkaart van Oz niet kon en nog steeds niet kan vinden. Tegen een uurtje of 12, na eerst zonnebrand (factor 40) opgedaan te hebben, ben ik zelf de stad in gegaan. Ik wilde graag nog een paar dingen bij de haven bekijken en heel misschien de Harbour Bridge overlopen. Als eerst ben ik van het hostel naar de ... Bay gelopen, waar o.a. het aquarium en een aantal boten lag. Heel toevallig waren ze hier net roeiwedstrijden aan het houden en heb ik heerlijk een tijdje aan de kant zitten kijken. Daarna was ik van plan om de brug op te lopen, maar kon niet de plek vinden waar voetgangers van auto's werden gescheiden, dus ben ik doorgelopen naar de ....Bay van het Opera House. Via de in de zon liggende Opera ben ik daar de ....Garden ingelopen. Heerlijk in de zon foto's gemaakt van de parken en af en toe het Opera House aan de overkant. Aan het eind van de Baai was een uitkijk punt over het water. Daar heb ik lekker in het zonnetje gezeten en kwam zo in gesprek met een oude vrouw uit Taiwan en de gids die ze rondleidde. Ze was hier voor een week en daar begon het nu ook winter te worden.
Na een half uurtje ging ieder weer zijn eigen weg en ben ik door de tuinen terug gelopen naar st. Mary Cathedral. Van de buitenkant wel een mooie grote kathedraal, maar van binnen stelde het niet veel voor. Het park aan de overkant was mooier en aantrekkelijker om even in te gaan liggen.
Tegen een uurtje of 5 besloot ik terug te lopen naar het hostel, via de supermarkt, om boodschappen voor mezelf te gaan doen. Dit werd vandaag spaghetti met boontjes. Terugkomend in het hostel zaten Nick&Niels op mij te wachten, in de veronderstelling dat we misschien wel met zijn allen konden eten. Gelukkig had ik genoeg dus hadden we mooi een maaltijd voor 3.
Inmiddels is het hier nu half 8. Nick Niels zijn inmiddels terug naar hun hostel, omdat hun daar met Frederik de komende nachten blijven slapen. De dames komen als het goed is zo terug voor een nachtje hier. Ben benieuwd naar de verhalen over de Blue Mountains. Heb trouwens nog geen nieuwe mensen bij me op de kamer, alleen een Duitse jongen die er al in zat. Daarnaast kreeg ik wel van Niels een vervelende mededeling over Quantas, want die staken namelijk. Hopelijk is het voor morgen opgelost, want ik moet dinsdag wel gewoon naar Nieuw-Zeeland.

Ma 31 okt
Mijn laatste dagje Sydney was eigenlijk een dag met te veel lopen en te weinig doen. Eerst samen ontbeten met de meiden, want die slepen ook nog een nachtje in YHA central hostel en daarna teveel gelopen. Eerst zijn Nienke en ik verkeerd gelopen naar het hostel waarvan zij dacht dat ze zaten. Dit was niet het geval, dus zijn we maar naar de rest in het Work&Travel kantoor gelopen. Daar eerst geregeld dat mijn simkaart het weer deed, want die was ik kwijtgeraakt. Met meteen de info check over Quantas, of deze namelijk wel gewoon vlogen vanwege de staking. Na dit alles geregeld te hebben ben ik terug gelopen naar mijn hostel om een trein kaartje te kopen voor de trein naar het vliegveld voor morgen en daarna doorgelopen naar de rest, want die hadden inmiddels een hostel geboekt in de wijk kings cross. Ik dacht dat loop ik wel even, maar dat werd dus een takke stuk. Gelukkig was het mooi weer en duurde de loop erheen maar 35min. Eenmaal aangekomen bij hun hostel en hun kamers gezien te hebben, was ik toch wel blij met mijn eigen hostel. Er waren geen kluisjes daar, alles leek een beetje oud en vies en het zat overal redelijk ver vandaan. Erna gezellig met zijn allen raps gegeten en toen eigenlijk rond half8 weer terug gelopen naar mijn hostel. Waarbij ik eerst nog de halve route terug moest lopen omdat ik Nienke haar wereldstekker geleend had en die nog terug moest brengen. Na afscheid van iedereen genomen te hebben (want de rest blijft in Oz) ben ik mijn backpack weer in gaan pakken en naar bedje toe gegaan. Inmiddels was er een fransman ‘Ben' op mijn kamer komen te liggen. Hij had een paar jaar geleden ook de bustour met Stray gedaan (die ik ook ga doen in N-Z) en vertelde me dat het super was geweest. Tijdens de bustour wordt je overal heengereden, hostels geregeld en excursies gedaan. Vond het wel een geruststelling om een klein beetje te weten wat me te wachten stond.

Nu het uitgebreide verhaal:p

Good morning Mates,

How are you? Ik heb inmiddels mijn heenreis erop zittenen nu me 3de dag in Sydney.Nu een wat uitgebreidere versie van mijn reisverhalen (zullen mensen wat meer op prijs stellen:P haha). Ik weet nog niet zo goed hoe ik me blog bij ga houden, wordt nu meerin de vorm van een dagboek. Maar iig veel lees plezier!

No worries!
gr. Jip

ps. me volgende verhaal zal waarschijnlijk even op zich laten wachten, want 1 november vertrek ik eerst naar Nieuw-Zeeland.
ps2. Ik kan geen foto's op me site zetten, want die zijn te groot. Daarom moet iedereen maar even op me facebook kijken: zoeken onder 'Jip Zewald'
ps3. Vanaf 1 november kunnen jullie me niet meer bereiken op me oude nummer. Me nummer is nu 0449511875 en dat wordt in Australie +61449511875.

Ma 24 okt
Wakker worden met een duffe kop na mijn voorlopig laatste nachtje in mijn eigen bed geslapen te hebben. Beneden komend en vervolgens meteen weer naar boven na de opmerking van mam: ‘ik zou nog maar even gaan liggen.‘
Vervolgens ging na dit ochtendtafereel de dag heel snel. Om 10.30u opgestaan, ontbeten en gedoucht. Erna snel met pap geld gewisseld op het Centraal in Arnhem, waar ze helaas alleen dollars voor Singapore hadden. Eenmaal thuis gekomen, heel snel naar Myriam (overbuurmeisje), om kort een planning door te spreken voor Thailand. Myriam komt mij namelijk vergezellen tijdens mijn reis in Thailand.
Half 3 was het tijd om te vertrekken naar Schiphol. In de auto nog snel wat muziek en films overzetten op mijn laptop, dit onder het genot van de muziek op 100%nl (Tom ging helemaal uit zijn plaat). Eenmaal aangekomen op Schiphol was het de bedoeling dat we om 5u gezamenlijk in zouden checken met de groep (totaal 7 mensen). Iedereen was mee: papa, mama, Tom, Marloes, Joris en Tahnee. Om mij uit te zwaaien, met een paar traantjes daar, voordat ik door de douane zou gaan.
Na de douane ging alles eigenlijk vrij gemoedelijk. Om 19.10 vlogen we eerst richting London, om daar op het grootste vliegtuig (airbus A380) te stappen. Wat een gigantisch en luxe ding zeg: tv-scherm voor je neus, onder- en bovenverdieping, alleen de stewardessen vielen tegen. Maar in ieder geval een goed begin van de reis naar Singapore.

di 25 okt
De vlucht van 13u verliep echt lekker. Scheelde dat we 's nachts vlogen, waardoor na het kijken van de ‘Hangover 2', ik heerlijk in slaap kon vallen.
Tijdens het ophalen van onze tassen, kwamen we tot de ontdekking dat de tas van Isha niet mee was gekomen, super balen, zeker omdat ze niet konden checken waar hij gebleven was.
Om 18.00u lokale tijd werden we opgehaald van het vliegveld en naar ons hotel gebracht. Wat een redelijk luxe hotel was overigens, met mooie kamers en chique inrichting (hotel Royal Newton). Ik was eerst beetje verbaasd over de leeftijd van de groep, maar iedereen is echt heel belangstellend en gezellig naar elkaar (ondanks de wat jongere leeftijd). Ik sliep met Frederik op een kamer.
Na een korte opfrispauze zijn we met zijn allen op verkenningstocht door Singapore gegaan. Niels, een jongen van de groep, had er vroeger gewoond en kon ons voor een groot deel rondleiden. Eenmaal uitkomend op de grote dure straat van Singapore met gebouwen voor Armani ed., gingen we opzoek naar een lokale eettent. Heerlijk lokaal gegeten, vraag me niet wat, maar het was iets van gesmashte biefstuk met saus waarvan je bek een uur in de fik stond. Na ons buikje heerlijk volgegeten te hebben en nog een klein stukje gelopen te hebben, was iedereen eigenlijk wel toe aan een heerlijk bed. Met de gedachten dat we de volgende dag een uitgebreide citytour zouden krijgen, viel ik meteen in slaap nadat mijn hoofd het kussen had geraakt.

woe 26 okt
Lekker geslapen in een goed bed en wakker gebeld worden om 7u door de wake-up call. Zo begon mijn dag in Singapore. Kort douchen en snel onze tassen bij de receptie zetten, gaf ons de tijd om heerlijk uitgebreid te ontbijten. Dit hield in: cornflakes, croissant, brood, fruit, pancakes, ei, spek en juice d'orange.
Om half 9 werden we opgehaald met een busje om naar de gezamenlijke verzamelplaats van de citytour te worden gebracht. Dit was bij een reuzenrad, vergelijkbaar met de ‘London Eye'. Eenmaal in bussen onderverdeeld, werden we rondgeleid voor 3u door Singapore met 5 stops:
- Marine Bay
- Chinese tempel
- Steenfabriek
- Orchideeën tuin
- Little India
De eerste stop was bij een groot meer, waaraan alle grote business gebouwen stonden. Hier hadden we 20min de tijd om wat foto's te maken en rond te kijken. Het geen wat het meeste opviel, was een gebouw bestaande uit 3 pilaren met daarop een boot.
Stop 2 was een Chinese tempel die ooit aan de kustlijn gestaan had, maar wat nu helemaal was volgebouwd. Singapore was vroeger een klein eiland, maar door o.a. de Engelse aardig vergroot.
Stop 3 was een steenfabriek, waar door middel van gepolijste stenen een schilderij werd gemaakt. Echt super gaaf om te zien. Sommige schilderijen werden in 3 maanden gemaakt en kosten ongeveer 40.000 dollar.
Stop 4 was de Orchideeën tuin (orchidee het nationale symbool). Een super grote tuin met alléén maar verschillende orchideeën. Daar rondlopend leek het soms net of je in de dessert van Burgers Zoo liep.
De laatste stop was ‘Little India'. Daar begon het alleen snoei hard te regenen en besloten we om de metro terug te pakken naar Marine Bay om daar het gebouw met de boot op te gaan. De metro is trouwens ook een gekkenhuis. Bijna alleen maar mannen en iedereen lijkt op elkaar.

do 27 okt
Sydney!!! Zo dit was een beduidend minder vlucht dan de vorige (afgezien van het minder luxe toestel waarmee we vlogen). 1. Mijn tv-scherm was en bleef gedurende de reis kapot, dus dat werd 7u slapen. 2. We hadden een verschrikkelijke familie achter ons met een huilend kut kind en één die steeds tegen de stoel aan het schoppen was. Dus slapen werd een opgave, die uiteindelijk nog aardig gelukt is. Vlak voordat we landen nog even snel de ‘Incomming passenger card' voor Australië ingevuld, anders kom je het land niet in (zelfde als dat we voor Singapore moesten doen). Eenmaal aan de grond namen we afscheid van Isha, want die vloog namelijk door naar Nieuw-Zeeland.
Om 07.15u lokale tijd zaten we in een busje dat ons naar het hostel in Sydney bracht (YHA Central Hostel. Tijdens de rit niet echt herkenbare dingen gezien, maar dat komt nog wel. Inmiddels is het nu 08.00u en wachten we tot we een ontbijtje kunnen halen en om 12u inchecken. Hostel is trouwens super gaaf en redelijk luxe: bioscoop, zwembadje, dakterras, louche en bar. Alleen moet je wel voor bijna alles betalen. Ik denk dat ik me hier de komende dagen prima kan vermaken, alleen zou hier voor een 2^de keer niet terug komen. Daarnaast al veel ordinaire Engelse sletten gezien.
Na het ontbijt zijn we met zijn allen richting Opera House gelopen (ongeveer 45min). Sydney is echt een mooie stad, maar wel erg duur. Het lijkt een beetje op een combi van Barca/Berlijn/London/New York. Veel hoge gebouwen en oud en nieuw door elkaar. Op een gegeven moment konden we de Harbour Bridge zien liggen tussen de gebouwen door en besloten we om via een omweg door het park naar het water te lopen. Frederik maakte foto's van vogels, Nienke en Candy klommen in een boom voor foto's en Niels, Nick en ik liepen naar het water van de baai voor een prachtig uitzicht. En opeens om een hoek, zag je langzaam een paar witte punten opduiken: het Opera House. In eerste instantie leek het veel kleiner dan ik dacht. Maar steeds dichterbij komend, werd het gebouw toch wel groter en imposanter. Het is gemaakt van allemaal kleine stenen, mozaïek, in de vorm van allemaal schildpaddenruggen achter elkaar. Na even kort in de hal gekeken te hebben liepen we terug naar het uitkijkdek, waar je de Harbour Bridge kon zien. Een soort zwart geblakerde oude brug, waar je zelfs met een tour overheen kan lopen (duurt 4 uur en kost 150 euro, onderdoor lopen is dus goedkoper).
Om 12u moesten we weer terug zijn in ons hostel om, na een korte brandweeronderbreking met vals alarm, onze tassen te pakken en in te checken. De rest van de middag heeft iedereen een beetje zijn foto's geupload, verhalen geschreven en boodschappen gedaan.
Na een heerlijke avondmaal (pasta) gekookt te hebben met zijn allen, was iedereen zo moe van de reis en alle indrukken dat om 19.30u de oogjes snel dicht vielen.

vrij 28 okt
Ontbijt om 8u en opgehaald worden voor onze intro bij Work&Travel Company om 9u. Deze ochtend was een vrij informatieve ochtend, die voor mij alleen niet zo heel waardevol was. We kregen namelijk uitleg over hoe je werk moet vinden en hoe alle bankzaken werken hier in Australië. Aangezien ik niet ga werken, had ik hier vrij weinig aan. Daarnaast kregen we gelukkig wel info over alle YHA hostels in Oz en alle mooie dingen die je langs de oostkust kan doen. Inclusie info over een surfcamp, dat gegeven werd door een prototype Australische surfdude. Blond lang haar, vlotte babbel en alles is chill. Na onze sim-kaart geactiveerd te hebben en kort wat dingen geregeld, besloten we rond 3u boodschappen te gaan doen en in het park te gaan liggen. Daar was de zon inmiddels al heerlijk aan het schijnen. Gister was het nogal frisjes, maar nu merkte ja dat het al warmer werd.
Om 17u vertrek ik richting Central Station, want daar had ik namelijk met Rob en Tineke afgesproken. Echt super gaaf dat je elkaar gewoon even aan de andere kant van de wereld ziet. We hebben heerlijk in een barretje wat gedronken en bijgepraat over o.a. alle mooie belevenissen die Rob&Tineke gezien hebben en die mij nog te wachten staan. Helaas werd ik zonder eten achter gelaten (geintje Rob). Nee het was erg gezellig. Na afscheid genomen te hebben en een videoboodschap ingesproken te hebben, ging ik terug naar het hostel (deze lag trouwens gewoon maar 500m van het hotel van R&T vandaan). Daar hadden we met zijn allen het plan om te koken, maar aangezien dit iets te laat werd, is het toch maar de Subway geworden. Inmiddels zitten we nu met zijn allen heerlijk ons dagdoek bij te werken, met op de achtergrond een paar dronken Denen die een balletje in een glas bier proberen te gooien (zonde van het bier trouwens) en boven ons een paar blowende Duitsers.

De heenreis

Hallo Iedereen,

De eerste dagen waren echt top!

Groetjes,
Jip

Bedankt!

Lieve Familie en Vrienden,

Ik wil jullie ontzettend bedanken voorjullie leuke kaartjes, cadeau's en vooral de aanwezigheid op mijn afscheidsfeest!
Morgen om 17.00u check ik in op Schiphol Airport en kan mijn avontuur beginnen. Ik ga nu nog niet zeggen wanneer mijn eerste echte verhaal op mijn site komt te staan (volgens sommige moet dit elke dag gebeuren haha), maar ik beloof niet al te lang te wachten.

Groetjes,
Jip

Nog ruim een maandje!

Lieve Familie en Vrienden,

Het is bijna zover! Over ruim een maand vertrek ik voor een half jaar naar het buitenland.
Op deze site zal ik al mijn belevenissen en avonturenaan jullie vertellen, om iedereendie dat leuk vind op de hoogte te houden van mijn reis.

Hieronder alvast mijn reisschema.Het eerste echte verhaal zal ik pas schrijven al ik voor de eerste keer in Sydney ben.

24 oktvan A'damnaar Sydney via Singapore
01 novvan Sydney naar Auckland
04 jan van Christchurch naar Adelaide via Sydney
02 apr van Cairns naar Bangkok via Sydney
01 mei van Bangkok naar A'dam

Kortom: 2 maanden Nieuw-Zeeland, 3 maanden Australië en 1 maand Thailand!

Hopelijk kan ik jullie met mijn verhalen net zo enthousiast maken als de dingen die ik daar zelf mee ga maken.

Groetjes,
Jip